Majaczenie po operacjach stanowi poważne powikłanie, które dotyczy nie tylko osób w starszym wieku i istotnie wydłuża czas hospitalizacji, ryzyko innych powikłań i śmiertelność. Najważniejsze jest jednak to, że w pewnych przypadkach można temu zapobiec.
Dzięki lepszemu poznaniu terapii ukierunkowanych przeciwko CGRP leczenie na podstawie indywidualnych cech pacjenta może odgrywać coraz większą rolę w terapii migreny. Jak dokładnie przebiega ten proces?
Aktualizacja z 2020 roku wytycznych dotyczących leczenia miastenii na podstawie najnowszych danych naukowych. Uaktualniono zalecenia poświęcone tymektomii, dodano zalecenia o stosowaniu rytuksymabu, ekulizumabu i metotreksatu, a także m.in. wczesnej terapii immunosupresyjnej miastenii ocznej.
W praktyce klinicznej akatyzja często jest nierozpoznawana lub błędnie diagnozowana jako pobudzenie psychotyczne, zespół niespokojnych nóg, lęk, zatrucie alkoholem lub jego odstawienie, bądź jako późne dyskinezy. Dostępne są jedynie nieliczne publikacje na temat zasad postępowania u pacjentów, którzy jej doświadczają. Dlatego autorzy omawianego artykułu stworzyli odpowiednie wytyczne.
Aktualne zalecenia dotyczące farmakoterapii cukrzycy typu 2 przedstawione przez prof. dr. hab. n. med. Krzysztofa Strojka i dr. hab. n. med. Leszka Czupryniaka.
Zaburzenia te należą do grupy najważniejszych wyzwań klinicznych (nie tylko w psychiatrii) z uwagi na dużą częstość występowania oraz znaczne ryzyko spowodowania istotnych i długotrwałych szkód zdrowotnych zarówno indywidualnych, jak i społecznych. W pracy przedstawiono podsumowanie aktualnego stanu wiedzy dotyczącej zasad postępowania w przypadkach tego niezwykle poważnego i częstego problemu zdrowotnego.
W artykule przedstawiono farmakokinetykę statyn oraz zalecenia dotyczące ich stosowania razem z blokerami kanału wapniowego, lekami antyarytmicznymi, lekami przeciwzakrzepowymi, antagonistami receptora wazopresyny, lekami immunosupresyjnymi, kolchicyną i lekami stosowanymi w niewydolności serca.
Fragment Rekomendacji PTN AIDS dotyczący interakcji lekowych w terapii antyretrowirusowej u pacjentów zakażonych HIV. Odpowiedni dobór leków i ich dawek umożliwia osiągnięcie właściwego poziomu leków w surowicy zapewniającego skuteczne hamowanie replikacji wirusa oraz pozwala na uniknięcie ich działań niepożądanych.
Stomatolodzy stanowią dużą grupę specjalistów przepisujących antybiotyki, więc zwiększanie wiedzy na temat zakażeń i ich właściwej terapii stanowi ważny element racjonalizacji stosowania leków przeciwbakteryjnych.
W niniejszym artykule przedstawiono najważniejsze wnioski płynące z wytycznych przygotowanych przez ekspertów British Association for Psychopharmacology, dotyczących zasad prowadzenia farmakoterapii osób uzależnionych od BDZ.
Nadreaktywność pęcherza moczowego jest szeroko rozpowszechnioną chorobą, która wywiera istotny wpływ na jakość życia pacjentek, powodując ograniczenia fizyczne, społeczne, psychologiczne i seksualne.
Najważniejsze informacje dotyczące zasad farmakoterapii osób uzależnionych od alkoholu.
W artykule przedstawiono wszystkie zalecenia oraz wybrane informacje mające znaczenie praktyczne, dotyczące postępowania diagnostycznego i leczenia zakażeń stopy cukrzycowej.
Artykuł stanowi czwartą (ostatnią) część najnowszych polskich wytycznych, zawierającą zalecenia dotyczące: 1) postępowania w przypadku zabiegów inwazyjnych u chorych leczonych doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi; 2) profilaktyki i leczenia przeciwzakrzepowego u chorych poddawanych anestezji regionalnej; 3) postępowania w przypadku powikłań leczenia przeciwkrzepliwego.
W artykule przedstawiono zalecenia European Association for Palliative Care dotyczące różnych aspektów stosowania analgetyków opioidowych w leczeniu bólu nowotworowego, w tym: wyboru i dawkowania leków oraz postępowania w razie działań niepożądanych.
W przedstawianych wytycznych American Academy of Neurology (AAN) podsumowano wiarygodne i aktualne dane naukowe, formułując na ich podstawie zalecenia dotyczące stosowania immunoglobulin podawanych dożylnie w leczeniu chorób nerwowo-mięśniowych.
Zgodnie z wynikami badań epidemiologicznych około 38% chorych na migrenę wymaga leczenia zapobiegawczego, ale tylko 3–13% takie leczenie obecnie stosuje.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) wciąż stanowi poważny problem zdrowia publicznego. Na podstawie badania opublikowanego przez Bank Światowy i Światową Organizację Zdrowia przewiduje się, że w 2020 roku POChP zajmie 5. miejsce wśród przyczyn przewlekłej chorobowości i umieralności na świecie.
Uaktualnienie zaleceń dotyczących zapobiegawczego leczenia migrenowego bólu głowy opracowanych na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych.
Nie zalecamy rutynowego stosowania antybiotyków w leczeniu PZP u dzieci w wieku przedszkolnym i młodszych, ponieważ w większości przypadków przyczyną objawów klinicznych jest zakażenie wirusowe.