Zespoły padaczkowe podzielono na dwie grupy: ustępujące samoistnie oraz encefalopatie rozwojowe i padaczkowe.
Jak definiuje się ankyloglosję? Czy dolegliwości mogą ustąpić bez leczenia operacyjnego?
W niniejszych wytycznych przedstawiono zasady postępowania w różnych sytuacjach klinicznych związanych z hiperbilirubinemią. Zaktualizowano też wskazania do wdrożenia różnych interwencji.
Podsumowanie klinicznego konsensusu omawiającego szereg zagadnień z zakresu rozpoznania i leczenia ankyloglosji u dzieci - wraz z komentarzem dr n. med. Moniki Morawskiej-Kochman.
Stanowisko Polskiego Towarzystwa Wakcynologii
Czy podawanie probiotyków wcześniakom jest bezpieczne? Jeżeli tak, to które z nich wybrać i w jakiej dawce zastosować? Zapoznaj się aktualnymi zaleceniami grupy ekspertów.
Jakie warunki ma zapewnić szpital, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia SARS-CoV-2?
Niniejsze wytyczne są przeznaczone zarówno dla hematologów, jak i położników-ginekologów, mających doświadczenie w sprawowaniu opieki nad kobietami w ciąży obciążonymi skazami krwotocznymi.
Niniejsze wytyczne są przeznaczone zarówno dla hematologów, jak i położników-ginekologów, mających doświadczenie w sprawowaniu opieki nad kobietami w ciąży obciążonymi skazami krwotocznymi. Dodatkowo mogą być przydatne dla anestezjologów położniczych oraz neonatologów.
PTW zaleca szczepienie przeciwko rotawirusom wszystkich wcześniaków w optymalnym wieku chronologicznym, nawet jeśli w tym okresie nadal przebywają one na oddziale szpitalnym.
Które dzieci w wieku poniemowlęcym mogą odnieść korzyść ze spożywania mleka modyfikowanego?
W najnowszym numerze "Medycyny Praktycznej Szczepienia" ukazało się stanowisko Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, które kończy wątpliwości, jak szczepić wcześniaki przeciwko pneumokokom zgodnie z aktualnym PSO.
Niniejszy artykuł stanowi aktualizację kryteriów rzymskich, których wcześniejszą wersję (III) opublikowano w 2006 roku. Od tego czasu przeprowadzono szereg badań umożliwiających lepsze poznanie czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego.
Oświadczenie Zarządu Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego
Aktualne (2014) wytyczne Italian Society of Neonatology
Niniejsze wytyczne dotyczą zapobiegania, diagnostyki i leczenia zakażeń HSV u noworodków urodzonych siłami natury lub drogą cięcia cesarskiego (CC) przez matki z czynną ONP. W procesie opracowywania niniejszych wytycznych wykorzystano aktualną wiedzę dotyczącą biologii, epidemiologii i patologii zakażenia HSV.
Podejrzenie sepsy to jedno z najczęstszych rozpoznań na oddziałach noworodkowych. Objawy sepsy są początkowo nieswoiste i mogą przypominać wiele innych chorób o niezakaźnym podłożu.
Wrodzone zakażenie CMV (wCMV) jest najczęstszą przyczyną nieuwarunkowanego genetycznie niedosłuchu odbiorczego. Szacuje się, że na całym świecie wCMV występuje z częstością 7 przypadków na 1000 noworodków.
Od czasu opublikowania poprzednich wytycznych dotyczących resuscytacji noworodków zidentyfikowano kilka zagadnień wymagających wyjaśnienia. W tym celu ponownie przeanalizowano dostępne dane i opracowano nowe wytyczne pod patronatem American Heart Association, European Resuscitation Council oraz International Liaison Committee on Resuscitation.
Wytyczne rozpoznawania i leczenia hiperbilirubinemii u noworodków przeznaczone są dla pediatrów, neonatologów, lekarzy rodzinnych i pielęgniarek zajmujących się opieką nad noworodkami w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych. Zostały opracowane na podstawie systematycznego przeglądu piśmiennictwa, a przy każdym zaleceniu określono jego siłę na podstawie jakości danych naukowych leżących u jego podstawy oraz bilansu korzyści i szkodliwych efektów. W wytycznych podano definicję (objawy kliniczne) ostrej encefalopatii spowodowanej bilirubiną oraz żółtaczki jąder podkorowych (kernicterus). Zalecenia obejmują profilaktykę pierwotną (promocja karmienia piersią), profilaktykę wtórną (regularna ocena stanu noworodka [nie rzadziej niż co 8-12 h], badanie stężenia bilirubiny przed wypisem i[lub] ocena kliniczna występowania czynników ryzyka ciężkiej hiperbilirubinemii, harmonogram wizyt kontrolnych uzależniony od występowania czynników ryzyka i wieku w chwili wypisu ze szpitala) oraz leczenie (fototerapia, transfuzja wymienna). Zamieszczono nomogramy przedstawiające graniczne stężenie bilirubiny całkowitej będące wskazaniem do rozpoczęcia fototerapii lub wykonania transfuzji wymiennej, z uwzględnieniem wieku płodowego noworodka, czasu od urodzenia się i występowania czynników ryzyka (choroba hemolityczna noworodków, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, zamartwica, nasilona senność patologiczna [znaczne ograniczenie świadomości], niestabilność temperatury, posocznica, kwasica, stężenie albuminy w surowicy <3 g/dl). Całość uzupełnia algorytm postępowania.