Znieczulenie zewnątrzoponowe

ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE

Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego wskazane jest w przypadku operacji wykonywanych z dostępu klasycznego, a także laparoskopowego gdy istnieje duże ryzyko konwersji.
Korzyści wynikające z zastosowania znieczulenia zewnątrzoponowego:
  • lepsza kontrola bólu
  • zmniejszenie odsetka powikłań
  • szybsza rehabilitacja
  • szybszy powrót prawidłowej czynności jelit.

Znieczulenie zewnątrzoponowe odgrywa znaczącą rolę w leczeniu bólu pooperacyjnego. Udowodniono, że zmniejsza zapotrzebowanie na opioidy w okresie pooperacyjnym, a także redukuje insulinoopornośćzmniejsza odsetek powikłań. Uzyskane jeszcze przed zabiegiem operacyjnym pozwala na blokowanie powstawania bodźców bólowych, zwłaszcza związanych z manipulacją w obrębie narządów wewnętrznych.

Stosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego:

  • zmniejsza częstość zakażeń układu oddechowego
  • redukuje liczbę powikłań zakrzepowo-zatorowych
  • skraca okres pooperacyjnej niedrożności jelit
  • zmniejsza śmiertelność
  • minimalizuje konieczność przetaczania preparatów krwiopochodnych.

Dodatkowo stosowanie tego typu znieczulenia nie wpływa na zwiększenia odsetka pacjentów, u których występuje pooperacyjny zastój moczu. Pacjenci dzięki lepszej kontroli bólu szybciej podejmują rehabilitację ruchową.
Początkowo znieczulenie zewnątrzoponowe było powszechnie wykorzystywane w zabiegach z dostępu laparoskopowego. Okazało się jednak, że podobny efekt przeciwbólowy można uzyskać dzięki wykorzystaniu innych form analgezji. Obecnie wskazania do znieczulenia zewnątrzoponowego są więc ograniczone.

Wskazania do znieczulenia zewnątrzoponowego:

  • zabiegi klasyczne
  • zabiegi małoinwazyjne z dużym ryzykiem konwersji.
Zaleca się utrzymywanie cewnika zewnątrzoponowego w czasie 48 godzin od zabiegu operacyjnego.

Piśmiennictwo

Czytaj dalej: Krótko działające leki znieczulające