REZYGNACJA Z RUTYNOWEGO STOSOWANIA DRENÓW
WYJĄTKI
Kiedy stosujemy dreny? Jedynie w paru przypadkach takich jak:
- trudności techniczne podczas wykonywania zespolenia
- reoperacja po nieszczelności zespolenia
- ultraniska resekcja odbytnicy
- po operacjach trzustki.
Do chwili obecnej nie ma przesłanek przmawiających za jakimikolwiek korzyściami płynącymi z rutynowego stosowania drenażu pola pooperacyjnego w chirurgii jelita grubego czy żołądka. Nie wykazano, aby ich użycie zmniejszyło ryzyko:
- wystąpienia nieszczelności zespolenia
- formowania się ropni wewnątrzbrzusznych
- rozwoju przetok jelitowych.
Ponadto ich stosowanie może:
- zwiększać ryzyko rozwoju powikłań
- wydłużać czas trwania hospitalizacji.
Według niektórych chirurgów rutynowe wykorzystanie drenów służy wczesnemu wykrywaniu powikłań (m.in. nieszczelności zespolenia). W przeprowadzonych badaniach wykazano jednak, że w tym przypadku treść jelitowa w drenie pojawia się stosunkowo późno, co powoduje że nie wpływa to na podejmowaną przez chirurga decyzję o reoperacji.
Zaleca się natomiast stosowanie drenów po zabiegach, w trakcie których wystąpiły trudności podczas wykonywania zespolenia, po zabiegach rewizyjnych z powodu nieszczelności zespolenia, a także w przypadku ultraniskiej resekcji odbytnicy. Rutynowe stosowanie drenażu zalecane jest również po zabiegach wykonywanych w obrębie trzustki (dystalna pankreatektomia, pankreatoduodenektomia). W przypadku pankreatoduodenektomii zaleca się pozostawienie dwóch drenów – pierwszego w okolicy zespolenia trzustkowego i drugiego w okolicy zespolenia żółciowego. Potwierdzono, że brak drenażu podczas tych zabiegów przyczynia się do:
- zwiększenia liczby powikłań
- częstszych ponownych przyjęć do szpitala
- większej śmiertelności.
Szybkość usuwania drenów zależy szczególnie od objętości drenażu, a także jego drenowanej treści. Podczas podejmowania decyzji o utrzymaniu drenażu pola operacyjnego należy pamiętać, że przedłużony drenaż wiąże się z ryzykiem rozwoju powikłań. W chirurgii trzustki uznaje się, że o rezygnacji z dalszego drenażu decyduje jego niewielka ilość treści, pomocne może również okazać się oznaczenie stosunku stężenia amylazy z wydzieliny z drenu do stężenia amylazy w surowicy krwi. Do tej pory nie ma jednak jednoznacznych zaleceń w tej kwestii.
Czytaj dalej: Zapobieganie hipotermii
