Minuta medycznej prasówki – 23.07.2019

23.07.2019

Nasi redaktorzy polecają lekturę najciekawszych artykułów, które ukazały się ostatnio w prasie medycznej.

Podawanie preparatów żelaza u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg

Trotti L.M., Becker L.A.: Iron for the treatment of restless legs syndrome. Cochrane Database Syst Rev. 2019 Jan 4; 1: CD007834. doi: 10.1002/14651858.CD007834.pub3. PubMed PMID: 30609006; PubMed Central PMCID: PMC6353229

Podawanie preparatów żelaza może być pomocne u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg (restless legs syndrome – RLS).

Pacjenci z RLS często skarżą się na nieprzyjemne uczucie przymusu poruszania nogami, zwłaszcza wieczorem i w nocy, co utrudnia sen.

W metaanalizie Cochrane przeanalizowano wyniki 10 badań oceniających podawanie preparatów żelaza u pacjentów z RLS. Leki były podawane dożylnie lub doustnie (3 badania). Do badań włączono pacjentów ze zmniejszonymi ustrojowymi zapasami żelaza (4 badania) lub pacjentów niezróżnicowanych.

W 9 badaniach podawanie preparatów żelaza porównywano z placebo. W skali, w której oceniano nasilenie objawów w zakresie od 0 do 40, podawanie preparatów żelaza zmniejszyło nasilenie objawów średnio o 3,8 punktu (standaryzowana różnica średnich: 0,74). Wskazuje to na prawdopodobnie istotną klinicznie różnicę. Wyniki nie różniły się w zależności od drogi podania żelaza ani od zapasów żelaza w ustroju (populacja ze zmniejszonymi zapasami żelaza vs grupa pacjentów niezróżnicowanych). Efekt może być większy u pacjentów dializowanych (2 badania). W jednym badaniu porównywano podawanie żelaza z podawaniem agonisty dopaminy – pramipeksolu – i nie wykazano różnic.

Podsumowując: podawanie preparatów żelaza prawdopodobnie zmniejsza nasilenie RLS.

Brak związku między szczepieniem przeciwko odrze, śwince i różyczce a autyzmem

Hviid A., Hansen J.V., Frisch M., Melbye M.: Measles, Mumps, Rubella Vaccination and Autism: A Nationwide Cohort Study. Ann. Intern. Med., 2019 Mar 5. doi: 10.7326/M18-2101 [Epub ahead of print] PubMed PMID: 30831578
Omer S.B., Yildirim I.: Further Evidence of MMR Vaccine Safety: Scientific and Communications Considerations. Ann. Intern. Med., 2019 Mar 5. doi: 10.7326/M19-0596 [Epub ahead of print] PubMed PMID: 30831577
The MMR Vaccine Is Not Associated With Risk for Autism. Ann. Intern. Med., 2019 Mar 5. doi: 10.7326/P19-0002 [Epub ahead of print] PubMed PMID: 30831599

Wyniki analizy opartej na danych z rejestrów populacyjnych w Danii potwierdzają pogląd, że nie ma związku między szczepieniem przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) a autyzmem.

W raporcie uwzględniono dane z duńskich rejestrów obejmujących kohortę ponad 600 000 dzieci urodzonych w latach 1999–2010. Przeanalizowano dane dotyczące szczepienia MMR, rozpoznania autyzmu, autyzmu w wywiadzie u rodzeństwa i czynników ryzyka autyzmu. Wśród ponad 6500 dzieci, u których rozpoznano autyzm (130/100 000 osobolat), hazard względny (HR) u dzieci zaszczepionych wynosił 0,93 (95% CI: 0,85–1,02).

Autorzy badania oraz towarzyszącego komentarza w podsumowaniu stwierdzają, że szczepienie MMR nie zwiększa ryzyka rozwoju autyzmu. Załączono podsumowanie dla rodziców.

Klopidogrel a ryzyko krwawienia po polipektomii

Chan F.K.L., Kyaw M.H., Hsiang J.C. i wsp.: Risk of Postpolypectomy Bleeding With Uninterrupted Clopidogrel Therapy in an Industry-Independent, Double-Blind, Randomized Trial. Gastroenterology, 2019 Mar; 156 (4): 918–925.e1. doi: 10.1053/j.gastro.2018.10.036. Epub 2018 Oct 25. PubMed PMID: 30518511

Wykonanie kolonoskopii z polipektomią u pacjentów przyjmujących klopidogrel wiąże się ze względnie małym zwiększeniem ryzyka ciężkiego krwawienia.

W badaniu ponad 200 pacjentów regularnie przyjmujących klopidogrel (większość z nich otrzymywała także kwas acetylosalicylowy [ASA]) losowo przydzielono do grupy otrzymującej klopidogrel lub placebo przez 7 dni przed kolonoskopią. Przed włączeniem do badania klopidogrel odstawiano, a stosowanie przyjmowanego wcześniej ASA kontynuowano.

Główny punkt końcowy, zdefiniowany jako krwawienie po polipektomii wymagające hospitalizacji lub interwencji w ciągu 30 dni po kolonoskopii, wystąpił u 4 pacjentów w obu grupach (3,8% spośród 106 pacjentów otrzymujących klopidogrel i 3,6% spośród 110 pacjentów otrzymujących placebo). Krwawienie bezpośrednio po polipektomii wystąpiło u 9 pacjentów otrzymujących klopidogrel i u 6 otrzymujących placebo.

Badanie to określa, jakie ryzyko wiąże się z kontynuacją leczenia klopidogrelem podczas kolonoskopii i polipektomii.

Zobacz także

Profesor Andrzej Szczeklik

Profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, pisarz eseista i filozof medycyny, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, animator Akademii Młodych "PAUeczka Akademicka".