Denga
Denga jest najczęstszą chorobą wirusową przenoszoną przez owady w tropikalnych częściach świata. Ochrona przed nią polega na starannym unikaniu ukłuć komarów podczas podróży.
medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Denga jest najczęstszą chorobą wirusową przenoszoną przez owady w tropikalnych częściach świata. Ochrona przed nią polega na starannym unikaniu ukłuć komarów podczas podróży.
Depresja jest jedną z najczęściej występujących chorób na świecie. Dlatego warto zaznajomić się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi jej przyczyn, objawów depresji oraz sposobów postępowania w przypadku jej wystąpienia.
Depresja poporodowa i inne zaburzenia psychiczne tego okresu związane są z ryzykiem negatywnego wpływu na życie i funkcjonowanie samej kobiety, dziecka oraz całej rodziny. Brak odpowiedniego rozpoznania i leczenia może mieć niekorzystny wpływ na relacje kobiety z dzieckiem, partnerem i rodziną.
Określenie „maskowana” oznacza, że faktyczny problem, jakim jest depresja, ukrywa się za objawami wskazującymi na inną chorobę. Charakterystyczne w jej przebiegu jest to, że objawy pod postacią obniżonego nastroju, zmniejszonej energii oraz niemożności cieszenia się tym, co wcześniej sprawiało przyjemność są mniej nasilone lub wcale nie występują, a na pierwszy plan wysuwają się m.in. zaburzenia snu, lęk o falującym przebiegu, różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, a także zespoły bólowe.
Menopauza (okres przekwitania, klimakterium) to zazwyczaj naturalny proces biologiczny, w przebiegu którego u kobiet (w wieku około 45–50 lat) dochodzi do zmniejszenia i ostatecznie zatrzymania produkcji estrogenów, co wiąże się początkowo z nieregularnym występowaniem cyklów miesiączkowych, aż do ich ostatecznego zatrzymania.
Depresja sezonowa ma sezonowo-nawrotowy przebieg, co oznacza, że epizody depresyjne pojawiają się najczęściej u pacjenta późną jesienią lub wczesną zimą i trwają do wiosny, kiedy to dochodzi do poprawy nastroju. Zdarza się, choć znacznie rzadziej, że objawy choroby obserwuje się wiosną i latem, a w okresie jesienno-zimowym dochodzi do remisji.
POChP to choroba obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.
Diastema jest dość łatwo zauważalna ze względu na miejsce występowania. Przerwa miedzy jedynkami górnymi jest widoczna nie tylko w trakcie uśmiechu, lecz również w trakcie mowy, a czasami nawet wtedy, gdy warga jest w spoczynku.
Dientamoeba fragilis to jeden z mniejszych pierwotniaków pasożytujących w przewodzie pokarmowym człowieka. Miejscem docelowej lokalizacji jest jelito grube. Pierwotniaki nie przenoszą się poza przewód pokarmowy do innych narządów.
Dirofilarioza występuje na całym świecie. Temperatura poniżej 14°C hamuje rozwój pasożyta, dlatego też większość infekcji stwierdza się w cieplejszych strefach klimatycznych. W Europie choroba występuje endemicznie wokół basenu Morza Śródziemnego, a najwięcej zakażeń notuje się we Włoszech, Francji, Grecji i Hiszpanii.
Dławica Prinzmetala (odmienna, naczynioskurczowa) jest rzadką postacią choroby wieńcowej, w której ból dławicowy (za mostkiem, który może promieniować) jest wywołany samoistnym skurczem tętnicy wieńcowej. Choć dolegliwości zwykle nawracają, to zapadalność na zawał serca jest bardzo mała
Dławica piersiowa jest objawem choroby niedokrwiennej serca. Charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej, wiążącym się z niedocieraniem do mięśnia sercowego takiej ilość tlenu, jakiej serce potrzebuje.
Dławica piersiowa to zespół objawów spowodowanych zmniejszeniem ilości dostarczanego tlenu do mięśnia sercowego w stosunku do jego zapotrzebowania. Dławica piersiowa jest objawem choroby niedokrwiennej serca.
Skutkiem tej wrodzonej anomalii anatomicznej jest ucisk i zmniejszenie przepływu krwi, a tym samym tlenu i składników odżywczych, przez daną gałąź tętnicy w czasie skurczu serca. Zmniejsza się wówczas tzw. rezerwa wieńcowa, co odczuwane jest w postaci bólu w klatce piersiowej, pojawiającego się głównie podczas wysiłku fizycznego oraz stresu.
Dna moczanowa spowodowana jest odkładaniem w tkankach kryształów moczanu sodu. Najczęściej zajmuje stawy, co zazwyczaj objawia się atakami bardzo silnego bólu, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości zajętego stawu.
Okres inkubacji choroby wynosi około 1 roku od chwili zarażenia. W momencie kontaktu samicy nicienia ze skórą pojawiają się piekące i swędzące stwardnienia skórne, pęcherze, a następnie owrzodzenia powikłane zmianami ropnymi. W dnie zmiany skórnej można dostrzec tylny koniec nicienia.
Druzy tarczy nerwu wzrokowego to zmiany wrodzone, charakteryzujące się powstawaniem hialinopodobnych złogów (nagromadzenie złogów zbudowanych z hialiny), umiejscowionych w części przedblaszkowej wewnątrzgałkowego odcinka nerwu wzrokowego.
Drżenie samoistne to choroba, której główne objawy to drżenie rąk i głowy. Drżenie samoistne może się rozwinąć u osoby w każdym wieku, ale najczęściej pojawia się w 2. i 6. dekadzie życia.
Dur brzuszny jest przeważnie ciężką chorobą, która przebiega z wysoką gorączką i złym stanem ogólnym chorego. U osób dorosłych zwykle występują objawy ze strony wielu narządów: bóle głowy, biegunka, powiększenie wątroby i śledziony, a stan ogólny pacjenta jest ciężki (toksemia). W odróżnieniu od dorosłych, u dzieci przebieg duru brzusznego jest zwykle lekki. Typowym stałym objawem jest powiększenie śledziony, często występują dodatnie objawy oponowe.
Choroba charakteryzuje się występowaniem gorączki, dreszczy oraz bólów brzucha. Dury rzekome przypominają dur brzuszny, przy czym przebiegają łagodniej, rzadko prowadząc do rozwoju powikłań, jednakże na podstawie samych objawów klinicznych nie można odróżnić durów rzekomych od duru brzusznego.
Rozdęcie płuc, czyli nadmierne ich wypełnienie powietrzem, jest jednym z ważniejszych mechanizmów patofizjologicznych u chorych na POChP. Istotą choroby jest trwałe i nieodwracalne zwężenie drobnych oskrzeli.
Dysfunkcja zwieracza Oddiego obejmuje zaburzenia funkcji zwieracza lub jego struktury, w wyniku czego dochodzi do nieprawidłowości przepływu żółci i soku trzustkowego. Zaburzenia te polegają na zbyt silnym skurczu mięśnia lub jego trwałym zwężeniu, wywołanym prawdopodobnie przez przewlekłe zapalenie, z towarzyszącym zwłóknieniem.
Dyskinezy to nieskoordynowane, nagłe ruchy obejmujące głównie kończyny oraz głowę, występujące niezależnie od woli. Do grupy dyskinez zaliczane są zaburzenia, takie jak: tiki, drżenie, pląsawica czy też dystonia.
Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego w postaci różnie zaawansowanej dyskopatii stwierdza się w badaniach obrazowych u niemal 70% osób do 50. roku życia i ponad 90% osób po 50. roku życia. Nie jest to jednak równoznaczne z wystąpieniem objawów choroby. Objawy związane z dyskopatią w odcinku lędźwiowym obserwuje się u mniej niż 5% społeczeństwa.
Dyskopatia w odcinku szyjnym jest chorobą przewlekłą, która mimo leczenia nie ma możliwości zupełnie się wycofać. W sprzyjających okolicznościach możliwe jest całkowite wyciszenie jej objawów – po rehabilitacji i/lub operacji oraz przy spełnianiu zaleceń lekarzy i fizjoterapeutów w codziennym życiu.
Dyspareunia to odczuwanie bólu w związku ze stosunkiem płciowym i w trakcie stosunku płciowego w obrębie narządów płciowych i lub miednicy. Częściej stan taki występuje u kobiet, jednak może się zdarzyć również u mężczyzn.
Dyspepsja to zespół objawów powodujących dyskomfort związany z przyjmowaniem pokarmów i trawieniem – ból w górnej części brzucha, uczucie pełności po jedzeniu, wczesne uczucie sytości, nudności i wymioty. Najczęściej występuje dyspepsja czynnościowa, czyli bez uchwytnej przyczyny.
Dysplazje kostno-stawowe to choroby w większości uwarunkowane genetycznie. Część ich objawów można zaobserwować tuż po narodzinach dziecka lub we wczesnym dzieciństwie. Niski wzrost, dysproporcje ciała, nieprawidłowy chód, ból w okolicach stawów wymagają wdrożenia odpowiedniej diagnostyki. Ważne jest, aby dziecko zostało objęte opieką pediatry i lekarza genetyka, którzy będą w stanie ustalić prawidłową diagnozę i plan dalszego postępowania.
Dystonia to mimowolne ruchy powodujące wyginanie i skręcanie różnych części ciała, co prowadzi do przyjmowania nienaturalnej postawy. Dystonia może dotyczyć wszystkich mięśni, a po latach trwania choroby nieprawidłowe ułożenie ciała się utrwala.
Dystrofia czopkowa jest dziedziczną chorobą plamki siatkówki dotyczącą obojga oczu. Polega ona na selektywnym uszkodzeniu niektórych funkcji czopków siatkówki w plamce. Dystrofia czopkowa jest rzadką chorobą siatkówki u dzieci.
Dystrofia miotoniczna typu 1 jest chorobą mięśni o podłożu genetycznym. Może objawiać się w różnym wieku - w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. W przebiegu tej choroby oprócz uszkodzenia mięśni szkieletowych, występują też objawy ze strony innych układów i narządów, np. oczu, serca czy gruczołów wydzielania wewnętrznego.
Dystrofia Stargardta to choroba plamki siatkówki dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, która dotyczy obojga oczu. Polega na zaniku fotoreceptorów i nabłonka barwnikowego w plamce.
Dystrofie rogówki to choroby dziedziczne, które występują zwykle w obu oczach. Powstają wskutek genetycznego uszkodzenia pierwotnie prawidłowych komórek rogówki. Sposób dziedziczenia choroby, czas jej ujawnienia się, objawy, przebieg i rokowanie zależą od typu uszkodzenia genetycznego.
Dziedziczna neuropatia nerwów wzrokowych Lebera jest rzadką chorobą wywołaną mutacją w obrębie mitochondrialnego DNA, która jest dziedziczona po matce. Chora kobieta przekazuje zmutowany gen całemu swemu potomstwu, niezależnie od płci. Chorują jednak głównie synowie, a córki stają się nosicielkami nieprawidłowego zmutowanego DNA.
Pierwsze objawy dziedzicznej neuropatii ruchowo-czuciowej pojawiają się zwykle w dzieciństwie lub w młodym wieku dorosłym. Występuje osłabienie nóg, wyszczuplenie łydek (spowodowane zanikiem mięśni) oraz charakterystyczne deformacje kostne stóp.
Dziedziczne zaniki nerwów wzrokowych to różnorodne grupy genetycznie uwarunkowanych chorób nerwu wzrokowego. Zmiany występują zazwyczaj w młodym wieku i prowadzą do postępującej i nieodwracalnej utraty widzenia.
Dżuma jest chorobą ludzi i innych ssaków spowodowaną zakażeniem bakterią Yersinia pestis. Zła sława dżumy jest związana z pandemią, która miała miejsce w Średniowieczu i pochłonęła miliony ofiar. Aktualnie Yersinia pestis utrzymuje się w środowisku głównie dzięki gryzoniom i pasożytującym na nich pchłom.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
