Lepiej pytać niż błądzić. Polecamy Państwu maraton Q&A. Odpowiedzi udzielają najlepsi eksperci.
Choroba ta jest mylona z wieloma stanami zarówno somatycznymi, jak i psychiatrycznymi. Spośród tych ostatnich przede wszystkim jest to depresja, gdyż w obrazie choroby dwubiegunowej w populacji pediatrycznej najczęstsze są właśnie epizody depresyjne. Dr Lena Cichoń wymienia i omawia także pozostałe stany.
Prof. Małgorzata Janas-Kozik wyjaśnia, czy teorie o wpływie szczepień na wystąpienie tych zaburzeń i diet eliminacyjnych na leczenie dzieci nimi dotkniętych zostały potwierdzone w badaniach.
O tym, które preparaty wybrać i w jakiej sytuacji można je zastosować, mówi dr hab. Jarosław Woroń.
O czynnikach wpływających na większą czujność diagnostyczną specjalistów i ich kompetencje, ale także większą świadomość społeczną – np. wśród rodziców – istnienia spektrum zaburzeń autystycznych, mówi prof. Małgorzata Janas-Kozik.
Dlaczego w przypadku nastolatków, którzy dokonują niesamobójczych okaleczeń, włączenie do leczenia rodziny pacjenta jest istotnym elementem procesu terapeutycznego? Wyjaśnia prof. Agnieszka Gmitrowicz.
Młodzi pacjenci cierpiący na chorobę dwubiegunową w pierwszej kolejności doświadczają epizodu depresyjnego. W populacji pediatrycznej częściej niż u dorosłych występuje labilność nastroju z wahaniami dobowymi. O tym, jakie inne objawy składają się na obraz kliniczny zaburzenia w tej grupie wiekowej, mówi dr Lena Cichoń.
Najważniejsze, by zaakceptować, że ktoś jest w kryzysie, bez względu na przyczynę tego stanu. Kolejne wskazówki, jak się zachować i jakie podjąć działania, przekazuje certyfikowany interwent kryzysowy i psychoterapeuta mgr Tomasz Bilicki.
Badania prowadzone na bliźniętach jednojajowych są cennym źródłem danych o roli czynników genetycznych. W części przypadków bardzo trudno podać jedną przyczynę zaburzeń. Prof. Małagorzata Janas-Kozik podkreśla, że ASD nie są procesem postępującym, nie mijają po 18. rż., ale objawy można łagodzić wcześnie rozpoczętymi treningami.
W jaki sposób się to odbywa?
Nie ma jasno scharakteryzowanych objawów prodromalnych czy syndromu ryzyka rozwoju tej choroby dla populacji pediatrycznej. Można jednak wymienić pewnie predyktory – opisuje je dr Lena Cichoń.