Zatorowość płucna u pacjenta z mieloproliferacją i małopłytkowością
20.06.2016
prof. dr hab. n. med. Krystyna Zawilska
UM im. K. Marcinkowskiego, Centrum Diagnostyczno-Lecznicze Interlab w Poznaniu
Wybrane treści dla pacjenta
-
Małopłytkowość immunologiczna
Małopłytkowość immunologiczna to jedna z najczęstszych przyczyn małopłytkowości. W większości przypadków nie udaje się ustalić jej przyczyny. Choroba ma charakter nawrotowy, dlatego konieczna jest okresowa kontrola liczby płytek krwi. Leczenie stosuje się tylko u wybranych chorych. W przypadku długo utrzymującej się małopłytkowości wskazane może być usunięcie śledziony
-
Małopłytkowość
Małopłytkowość to zmniejszona liczba płytek krwi. Małopłytkowość stwierdza się, kiedy liczba płytek krwi we krwi obwodowej wynosi <150 000/µl. Objawami małopłytkowości są krwawienia skórno-śluzówkowe: drobne wybroczyny (siniaki) pojawiają się w skórze kończyn, tułowia, rzadziej twarzy oraz w błonie śluzowej jamy ustnej. Często występują krwawienia z dziąseł, nosa, dróg moczowych i dróg rodnych u kobiet.
-
Zatorowość płucna
Zatorowość płucna jest najczęściej spowodowana przemieszczeniem się do krążenia płucnego skrzeplin powstałych w żyłach głębokich kończyn dolnych lub miednicy mniejszej. Rzadziej skrzepliny pochodzą z żył górnej połowy ciała, np. żył podobojczykowych i pachowych, jeszcze rzadziej materiałem zatorowym są kule cholesterolu lub pęcherzyk powietrza, lub płyn owodniowy, który w trakcie porodu lub jego powikłań przedostał się do żył miednicy mniejszej.
-
Małopłytkowość w czasie ciąży
Jednym z rodzajów małopłytkowości obserwowanych w okresie ciąży jest tzw. małopłytkowość ciążowa. Występuje ona nawet u 10% kobiet w ciąży, zwykle w III trymestrze. Małopłytkowość ciążowa najczęściej przebiega bezobjawowo, a postępowanie polega w większości przypadków na kontroli liczby płytek w czasie ciąży oraz po rozwiązaniu. Samoistny powrót liczby płytek do normy w czasie 2–12 tygodni od porodu potwierdza rozpoznanie
-
Sposoby leczenia zakrzepicy żył głębokich
Zakrzepica żył głębokich oraz zatorowość płucna to dwie postaci żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Sposoby leczenia obu chorób w dużym stopniu się pokrywają, jednak z uwagi na większe ryzyko zgonu oraz nawrotu choroby związane z zatorowością płucną, obowiązuje w niej bardziej „agresywne” leczenie.
