Czy u dorosłych chorych na nowotwór stosowanie oksykodonu wiąże się z podobnym zmniejszeniem natężenia bólu oraz z podobnym ryzykiem wystąpienia objawów niepożądanych, jak stosowanie innych leków opioidowych?
Stosowanie tamoksyfenu w leczeniu nienaciekającego przewodowego raka piersi (DCIS) - przegląd systematyczny z metaanalizą.
Chemoembolizacja dotętnicza połączona z przezskórnym wstrzyknięciem etanolu w porównaniu z chemoembolizacją dotętniczą u chorych leczonych z powodu przerzutów nowotworowych w wątrobie.
152 chorych na zaawansowanego raka okolicy okołobrodawkowej uznanego za pierwotnie nieoperacyjny lub ocenionego jako nieoperacyjny w trakcie laparotomii bądź laparoskopii zwiadowczej.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Inhibitory 5-alfa-reduktazy, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko raka stercza, ale częściej wywołują objawy niepożądane; natomiast w porównaniu z alfa-blokerami mają podobny wpływ na ryzyko zgonu i z podobną częstością wywołują objawy niepożądane.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie HDCz w porównaniu z VKA w długotrwałym leczeniu ŻChZZ zmniejsza ryzyko jej nawrotu, ale nie zmniejsza ryzyka zgonu.
U chorych na nowotwory złośliwy bez klinicznie jawnej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej lub niefrakcjonowanej, w porównaniu z placebo lub niestosowaniem żadnej interwencji, zmniejsza ryzyko zgonu w ciągu roku i 2 lat obserwacji, a przy tym nie wiąże się z częstszym występowaniem krwawień, zarówno poważnych, jak i mniejszych.
U kobiet bez raka sutka w wywiadach badanie przesiewowe za pomocą mammografii, w porównaniu z niewykonywaniem tego badania, prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zgonu z powodu raka sutka, ale jednocześnie zwiększa ryzyko niepotrzebnego leczenia zdrowych kobiet.
U kobiet bez raka piersi w wywiadach badanie przesiewowe za pomocą mammografii, w porównaniu z niewykonywaniem tego badania, prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zgonu z powodu raka piersi, ale jednocześnie zwiększa ryzyko niepotrzebnego leczenia zdrowych kobiet.
Pierwotne leczenie operacyjne (z towarzyszącą hormonoterapią lub bez) w porównaniu ze stosowanym jako wyłączne postępowanie pierwotnym leczeniem hormonalnym nie wiąże się z wydłużeniem całkowitego czasu przeżycia kobiet w wieku >=70 lat chorych na raka sutka. Stwierdzono jednakże, że podjęcie pierwotnego leczenia operacyjnego sprzyja wydłużeniu czasu do progresji choroby, a dodatkowo w skojarzeniu z uzupełniającym leczeniem hormonalnym – wydłużeniu czasu do nawrotu miejscowego. Zdaniem autorów metaanalizy, pierwotne leczenie hormonalne można proponować wyłącznie tym kobietom w wieku >=70 lat, u których guz wykazuje ekspresję receptorów estrogenowych i które ze względu na stan ogólny nie kwalifikują się do leczenia operacyjnego lub nie godzą się na nie. U pozostałych kobiet w wieku >=70 lat należy stosować pierwotne leczenie operacyjne.
U chorych na nieoperacyjnego raka trzustki z żółtaczką endoskopowe wprowadzenie stentu do zwężonych dróg żółciowych w porównaniu z operacyjnym wytworzeniem żółciowego zespolenia omijającego wiąże się z większym ryzykiem nawrotu zwężenia dróg żółciowych, lecz z mniejszym ryzykiem powikłań. Prawdopodobieństwo osiągnięcia leczniczego celu interwencji jest podobne w obu grupach. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami, w których stosowano stent metalowy lub wykonany z tworzywa sztucznego (z wyjątkiem mniejszego ryzyka nawrotu zwężenia w przypadku stentu metalowego).
U chorych z ACS (głównie w przebiegu nowotworów złośliwych) octan megestrolu, w porównaniu z placebo, zwiększa łaknienie i powoduje przyrost masy ciała, natomiast nie wpływa znamiennie i jednoznacznie na jakość życia i ryzyko zdarzeń niepożądanych (z wyjątkiem częstszego występowania obrzęku kończyn dolnych).