Przydatność drenażu po operacjach w obrębie przewodu pokarmowego - metaanaliza
16.06.2005
Evidence-based value of prophylactic drainage in gastrointestinal surgery
H. Petrovsky, N. Demartines, V. Rousson, P.A. Clavien
Annals of Surgery, 2004; 240: 1074-1085
Wybrane treści dla pacjenta
-
Zakażenia przewodu pokarmowego przenoszone drogą płciową
Zakażenia są konsekwencją technik seksualnych typu anilingus, analnych biernych lub rzadziej fellatio. Najczęściej występują u mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z mężczyznami, aczkolwiek coraz częściej są rozpoznawane wśród osób heteroseksualnych.
-
Zespół rozrostu bakteryjnego
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).
-
Zaparcia czynnościowe
Zaparcie czynnościowe to rodzaj zaparcia, czyli zbyt małej częstości wypróżnień lub sytuacji, kiedy pacjent oddaje twardy stolec z wysiłkiem i towarzyszy temu uczucie niepełnego wypróżnienia. W zaparciu czynnościowym nie ma choroby organicznej, która powodowałaby zaparcie. Jest ono skutkiem nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego, na które składa się wiele czynników: nieprawidłowa dieta, siedzący tryb życia oraz złe nawyki związane z wypróżnianiem się (wstrzymywanie stolca mimo odczuwania parcia). W leczeniu stosuje się przede wszystkim modyfikację trybu życia oraz leki
-
Celiakia
Celiakia (glutenozależna choroba trzewna) to przewlekła, wielonarządowa choroba o podłożu autoimmunologicznym, w której u osób predysponowanych genetycznie wskutek spożywania glutenu dochodzi do uszkodzenia jelita cienkiego. Objawy celiakii mogą dotyczyć przewodu pokarmowego (bóle brzucha, przewlekła biegunka, wzdęcia), ale także innych narządów. Diagnoza jest stawiana na podstawie badania przeciwciał we krwi oraz wyników badania biopsji jelita. Leczenie celiakii polega na stosowaniu przez całe życie diety bezglutenowej, która powoduje ustąpienie objawów i umożliwia prowadzenie normalnego trybu życia.
-
Samotny wrzód odbytnicy
Podejrzewaną przyczyną powstania tej choroby są zaburzenia wypróżnienia – usilne, nieskuteczne parcia powodują fałdowanie ściany odbytnicy, stopniowe pogrubienie i przebudowę ściany w miejscu największego ucisku. Miejscowe niedokrwienie spowodowane uciskiem może w końcu doprowadzić do powstania owrzodzenia.
-
Szczelina odbytu
Najbardziej typowy obraz tego schorzenia to piekący ból okolicy odbytu nasilający się przy wypróżnieniach, możliwe jest niewielkie krwawienie (ślad krwi na papierze toaletowym). Szczelina może być „ostra” – o objawach o dużym nasileniu, trwających krótko lub przewlekła, gdy objawy trwają długo. W przypadkach szczeliny przewlekłej może dojść do wykształcenia fałdu na brzegu odbytu.
-
Manometria odbytu i odbytnicy
Manometria odbytu i odbytnicy to specjalistyczne badanie polegające na ocenie czynności zwieraczy odbytu poprzez pomiar zmian ciśnienia w odbytnicy i odbycie.
-
Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego
W pewnych sytuacjach może dojść do stanu zapalnego w obrębie wyrostka robaczkowego. Bez względu na to jaki czynnik spowodawał rozwój stanu zapalnego, powoduje objawy określane jako ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Nieleczone zapalenie wyrostka robaczkowego w przeważającej większości przypadków prowadzi do rozlanego zapalenia otrzewnej, które jest już stanem bezpośredniego zagrożenia życia.
-
Pooperacyjna niedrożność jelit
Po zabiegu operacyjnym w obrębie jamy brzusznej dochodzi do czasowego porażenia perystaltyki przewodu pokarmowego. Jest to zjawiskiem powszechnym, znanym chirurgom od dawna.
-
Zespół krótkiego jelita
Zespół krótkiego jelita to stan po wycięciu lub wyłączeniu z pasażu pokarmu części lub całego jelita cienkiego, prowadzący do tak znacznego zmniejszenia wchłaniania, że odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie pozwala na utrzymanie stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu stosuje się przede wszystkim żywienie pozajelitowe w domu.
