Chłoniaki MALT żołądka to chłoniaki nieziarnicze, wywodzące się z limfocytów B, rozwijające się pierwotnie w żołądku, w obrębie strefy brzeżnej tkanki chłonnej związanej z błonami śluzowymi.
Aktualna (2011 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście przedstawiono aktualne zasady postępowania w przypadku raka dróg żółciowych. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Nie da się obronić poglądu, że rak sutka (RS) jest jednorodną jednostką chorobową. Podtypy tego nowotworu można wyróżnić, opierając się na wynikach badań wykonywanych techniką testów wielogenowych;1-3 można także wykorzystać w tym celu badania immunohistochemiczne, umożliwiające klasyfikację zbliżoną do szczegółowego podziału opartego na genotypowaniu.
Artykuł zawiera podsumowanie zaleceń z wytycznych amerykańskich, opracowanych z udziałem Society of Critical Care Medicine, Infectious Diseases Society of America i innych towarzystw naukowych, dotyczących różnych aspektów zapobiegania zakażeniom związanym z cewnikami donaczyniowymi.
W tekście przedstawiono skrót zaleceń klinicznych opracowanych przez Association of Upper Gastrointestinal Surgeons of Great Britain and Ireland (AUGIS), British Society of Gastroenterology (BSG) oraz British Association of Surgical Oncology (BASO), opublikowanych w 2011 roku w "Gut". Na końcu artykułu, w tabelach opracowanych przez redakcję, zamieszczono definicje poszczególnych kategorii mocy dowodów naukowych oraz stopnie siły zaleceń, wykorzystane podczas tworzenia prezentowanych zaleceń.
Duże badania kliniczne, których wyniki opublikowano ostatnio, podważyły powszechne przekonanie o zwiększaniu się ryzyka wystąpienia raka jelita grubego w miarę czasu trwania choroby zapalnej tego narządu. Za istotny czynnik ryzyka rozwoju dysplazji i raka uznaje się obecnie obraz endoskopowy błony śluzowej jelita grubego.
Dotychczas opublikowane dane epidemiologiczne na temat GIST są skąpe. Nieznana jest dokładna proporcja postaci GIST o różnej złośliwości (w tym GIST charakteryzujących się dużym ryzykiem nawrotu lub nieoperacyjnego rozsiewu). W Polsce liczba nowych chorych zgłaszanych rocznie do leczenia imatynibem wskazuje na nierozpoznawanie części przypadków GIST, mimo to z danych Rejestru Klinicznego GIST wynika, że nowotwory te stały się w ciągu ostatnich 2–4 lat najczęściej rozpoznawanym złośliwym nowotworem mezenchymalnym przewodu pokarmowego. Prezentowane aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i terapii tych nowotworów opracowano na podstawie danych z badań naukowych oraz doświadczenia ekspertów, a sformułowano na spotkaniu Rejestru Klinicznego GIST, które odbyło się 9 października 2010 roku w Krakowie.
Wytyczne dotyczące zasad nowoczesnego operacyjnego leczenia chorych na raka piersi od 1992 roku są cyklicznie publikowane w Wielkiej Brytanii. Aktualne zalecenia postępowania opracowała grupa ekspertów skupionych w Association of Breast Surgery, działających w ramach British Association of Surgical Oncology (BASO). Pełny tekst tych zaleceń opublikowano w 2009 roku. Przedstawiony w bieżącym zeszycie "Medycyny Praktycznej – Onkologii" skrót całego, rozległego dokumentu zawiera najważniejsze informacje, które zamieszczono w oryginalnym artykule.
W artykule przedstawiono zwięzłe podsumowanie dyskusji ekspertów zajmujących się leczeniem raka odbytnicy, która odbyła się podczas 9th World Congress on Gastrointestinal Cancer w Barcelonie, w 2007 roku. Przypomniano różne definicje anatomiczne odbytnicy oraz omówiono rolę nowoczesnych badań obrazowych w ocenie zaawansowania raka odbytnicy. Przedstawiono wskazania do stosowania poszczególnych metod leczenia operacyjnego oraz dostępne sposoby leczenia przed- i pooperacyjnego. Omówiono także reguły obowiązujące podczas badań obserwacyjnych.
Streszczenie zawiera aktualne zalecenia American Society of Clinical Oncology dotyczące sprawowania opieki nad chorymi leczonymi z powodu raka sutka. Przedstawiono czynności, których rutynowe podejmowanie jest rekomendowane, a także wskazano te badania, których nie zaleca się jako standardowego postępowania (m.in. nie zaleca się rutynowego wykonywania badania ultrasonograficznego jamy brzusznej i radiogramu klatki piersiowej).
Rak tarczycy jako choroba gruczołu dokrewnego o złożonej patogenezie i przebiegu powinien być konsultowany na każdym etapie diagnostyki i leczenia przez doświadczonego lekarza o dobrym przygotowaniu endokrynologicznym i onkologicznym. Diagnostyka i terapia raka tarczycy wymaga współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny.
Artykuł zawiera skrótowe opracowanie aktualnych wytycznych amerykańskich Centers for Disease Control and Prevention dotyczących postępowania w przypadku ekspozycji pracowników służby zdrowia na wirusy zapalenia wątroby typu B i typu C i wirusa nabytego niedoboru odporności, w tym oceny ryzyka zakażenia i uzasadnienie profilaktyki po ekspozycji.