medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Rak stercza jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów złośliwych u mężczyzn. Według danych epidemiologicznych, w krajach wysoko uprzemysłowionych 1 z 6 mężczyzn zachoruje na raka stercza (RS). W tym artykule podsumowano aktualne zalecenia wymienionych Towarzystw dotyczące pooperacyjnej radioterapii u chorych na raka stercza.
W opracowaniu podsumowano uzgodnione stanowisko ekspertów i przedstawiono klasyfikacje stopnia dowodów oraz siły zaleceń, a także robocze algorytmy postępowania w przypadku rozpoznania sporadycznej włókniakowatości typu desmoidu.
W oryginalnym artykule, który został podsumowany w tym opracowaniu, zebrano wytyczne dotyczące leczenia starszych chorych na RJG. Stwierdzono, że gorsze wyniki leczenia operacyjnego chorych na RJG w wieku podeszłym (w porównaniu z grupą młodszych chorych) są związane przede wszystkim ze zwiększoną chorobowością i śmiertelnością w pierwszym roku leczenia.
W niniejszym artykule podsumowano aktualny konsensus, zwracając uwagę na zmiany w stosunku do wersji z 2013 roku. Ponadto przedstawiono nowe zagadnienia, które po raz pierwszy zostały ujęte w wytycznych.
Rak płuca jest najczęstszym nowotworem w wielu krajach, w tym w USA i Polsce. W ostatnich latach obserwuje się stopniowe zmniejszenie umieralności na raka płuca wśród mężczyzn, ale rosnącą tendencję u kobiet, u których rak płuca jest najczęstszą przyczyną zgonu (na podstawie danych Krajowego Rejestru Nowotworów).
W artykule zwięźle podsumowano aktualizację zaleceń European Society for Medical Oncology (ESMO) z 2014 roku, dotyczących leczenia chorych na raka żołądka. Tekst stanowi podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat diagnostyki i leczenia chorych na raka żołądka. Artykuł przedstawia tę problematykę w postaci skrótowych zaleceń, które może wykorzystać w pracy każdy onkolog zajmujący się leczeniem chorych na ten nowotwór.
Mięsaki tkanek miękkich (MTM) dorosłych – z wyłączeniem nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (gastrointestinal stromal tumor - GIST) – są bardzo heterogeniczną, rzadko występującą grupą nowotworów (zapadalność w Europie: 4-5/100 000/rok). W tym podsumowaniu omówiono w skrócie najważniejsze elementy bieżącej aktualizacji zaleceń ESMO dotyczących diagnostyki i leczenia MTM.
Eksperci EANO sformułowali zalecenia dotyczące zapobiegania, wczesnego rozpoznawania oraz użyteczności badań przesiewowych, leczenia i reguł obserwacji po jego zakończeniu, a także rehabilitacji chorych na złośliwe glejaki.
Osoby starsze nie były i nie są dostatecznie szeroko reprezentowane w badaniach klinicznych, co pociąga za sobą ograniczenie liczby dostępnych danych, a także zmniejszenie dostępności dowodów pierwszego poziomu wiarygodności odnoszących się do postępowania w tej grupie wiekowej.
We wrześniu 2014 r. opublikowano konsensus dotyczący postępowania w przypadku zaawansowanego raka piersi opracowany przez European School of Oncology i European Society for Medical Oncology. W tym artykule podsumowano najważniejsze zmiany, jakie zaszły w porównaniu z zaleceniami ABC1.
Istotną przyczyną powikłań i dolegliwości u chorych na szpiczaka plazmocytowego są osteolityczne zmiany w kościach, złamania kości oraz postępująca osteoporoza. Nowe dane naukowe podkreślają przydatność obrazowania techniką rezonansu magnetycznego, co powinno pociągnąć za sobą zmianę aktualnych zasad diagnostyki i leczenia.
Podczas 12th International Conference on Malignant Lymphoma w Lugano w 2013 roku przedstawiono zalecenia dotyczące rozpoznawania i oceny skuteczności leczenia chorych na chłoniaki. Stanowią one aktualizację wytycznych opracowanych przez International Working Group w 2007 roku. Jedną z najważniejszych zmian było uznanie pozytonowej tomografii emisyjnej sprzężonej z tomografią komputerową (PET-TK) z użyciem fluorodeoksyglukozy (FDG) znakowanej izotopem fluoru (18F) za standardowe badanie w ocenie FDG-awidnych chłoniaków (chłoniaków wychwytujących FDG). W artykule podsumowano zalecenia ekspertów.
Około 5-6% wszystkich raków jelita grubego (RJG) ma podłoże dziedziczne. Odpowiednio wczesna identyfikacja osób z grupy dziedzicznie uwarunkowanego wysokiego ryzyka zachorowania na RJG umożliwia podjęcie działań, które mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania w przyszłości na ten nowotwór. W tym opracowaniu podsumowano najważniejsze zalecenia.
Osoby z niedoborem odporności w przebiegu nowotworów złośliwych i ich leczenia należą do grupy zwiększonego ryzyka ciężkiego przebiegu (w tym zgonu) chorób zakaźnych, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. Ze względu na częsty kontakt z placówkami opieki zdrowotnej większe jest również ryzyko ekspozycji na zakażenie.
Nie udało się dotychczas wypracować powszechnie akceptowanych standardów postępowania w przypadku trudnego do opanowania bólu i wystąpienia innych objawów w okresie bezpośrednio poprzedzającym śmierć. Aby ułatwić lekarzom podejmowanie decyzji klinicznych, European Society for Medical Oncology opublikowało wytyczne omawiające postępowanie w takich sytuacjach.
Przeczytaj podsumowanie stanowiska międzynarodowej grupy ekspertów.
Wytyczne omawiają postępowanie w zmianach nowotworowych, nienowotworowych oraz torbielach watroby, kładąc główny nacisk na wykorzystanie w diagnostyce zmian ogniskowych w wątrobie TK i MR.
Radioterapia jest składową schematów terapeutycznych stosowanych w leczeniu wielu nowotworów litych, jednak zasób danych uzasadniających możliwość i bezpieczeństwo użycia tej metody u osób starszych jest ograniczony. Odsetek chorych na nowotwory złośliwe w wieku ≥70 lat stale się zwiększa, ale chorzy ci rzadko uczestniczą w badaniach klinicznych. International Society of Geriatric Oncology (SIOG) zgromadziło dostępne dane na temat możliwości zastosowania radioterapii u starszych chorych oraz wskazało obszary wymagające dalszych badań w tym zakresie.
Biegunka należy do najczęstszych powikłań chemioterapii. Jej wystąpienie wiąże się ze zwiększeniem chorobowości i śmiertelności, a także może prowadzić do przedwczesnego przerwania leczenia przeciwnowotworowego. Dotychczas brakowało wytycznych postępowania w przypadku wystąpienia biegunki podczas chemioterapii. Autorzy artykułu opublikowanego w 2014 w „Lancet Oncology” – wybitni specjaliści w różnych dziedzinach medycyny – dokonali systematycznego przeglądu piśmiennictwa poświęconego temu zagadnieniu oraz opracowali praktyczne wytyczne postępowania w przypadku wystąpienia tego powikłania. Na podstawie oryginalnego artykułu przygotowano niniejsze krótkie podsumowanie stanowiska ekspertów.
Niniejsze opracowanie redakcyjne przygotowano na podstawie pełnej wersji wytycznych International Liver Cancer Association (ILCA) dotyczących raka wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych (iCCA) i opublikowanych w Journal of Hepatology w 2014 roku. Wytyczne ICLA oparto na podjętych na podstawie zgromadzonych danych ustaleniach wielodyscyplinarnej grupy ekspertów reprezentujących różne obszary geograficzne (ILCA Practice Guidelines Committee).
