z dnia 23 października 2020 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii
Na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1758, 1797 i 1829) wprowadza się następujące zmiany:
1) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Ustala się, że obszarem, na którym wystąpił stan epidemii wywołany zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;
2) w § 2:
a) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się przecinek i wyrazy „wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarujący-mi”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jest równoważny z obowiązkiem wynikającym z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się.”,
c) w ust. 7 po wyrazach „Służbie Ochrony Państwa” dodaje się przecinek i wyrazy „Służbie Kontrwywiadu Wojskowego”,
d) po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu:
„13a. W zleceniu, o którym mowa w ust. 13, informacje przekazywane o pacjencie obejmują numer telefonu do bezpośredniego kontaktu z osobą, której dotyczy zlecenie.”,
e) po ust. 14 dodaje się ust. 14a w brzmieniu:
„14a. Medyczne laboratorium diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 wprowadza do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, informację o pozytywnym wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków innych niż środki publiczne oraz informacje o osobie, której dotyczy badanie diagnostyczne, w tym informację o numerze telefonu do bezpośredniego kontaktu z tą osobą, w przypadku gdy informacje te nie znajdują się w tym systemie.”,
f) uchyla się ust. 16;
3) po § 3 dodaje się § 3a i § 3b w brzmieniu:
„§ 3a. 1. Osoba skierowana do diagnostyki laboratoryjnej w kierunku wirusa SARS-CoV-2 zgodnie ze standardem organizacyjnym w przypadku postępowania z pacjentem podejrzanym o zakażenie wirusem SARS-CoV-2 określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295, 567 i 1493) jest obowiązana poddać się kwarantannie od dnia następującego po dniu skierowania do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, chyba że skierowanie na test nastąpiło za pośrednictwem systemu, o którym mowa w § 2 ust. 13 pkt 1.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, jest równoważny z obowiązkiem wynikającym z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
3. Zakaz opuszczania miejsca kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych ulega zawieszeniu na czas udania się do miejsca pobrania materiału biologicznego do diagnostyki laboratoryjnej w kierunku wirusa SARS-CoV-2 oraz powrotu do miejsca odbywania kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych.
4. Osoba, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, jest poddana obowiązkowej izolacji w warunkach domowych, chyba że osoba ta została skierowana do izolatorium lub poddana hospitalizacji.
5. Informacja o wyniku testu w kierunku wirusa SARS-CoV-2 może być przekazana ustnie, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia oprogramowanie służące do potwierdzania przez osobę, o której mowa w ust. 4, realizacji obowiązku izolacji w warunkach domowych.
§ 3b. 1. W przypadku objęcia przez organy inspekcji sanitarnej osoby kwarantanną z powodu narażenia na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2, informację o tym umieszcza się w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się.
2. Informacja o objęciu kwarantanną osoby, której ona dotyczy, może być przekazana ustnie, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.”;
4) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. 1. Podstawą wypłaty osobie poddanej kwarantannie albo izolacji w warunkach domowych, o której mowa w § 3a ust. 4, za okres nieobecności w pracy z powodu obowiązku odbycia kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych, wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), lub świadczenia pieniężnego z tytułu choroby określonego w odrębnych przepisach, jest informacja w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1, o objęciu tej osoby kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych.
2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych udostępnia bezpłatnie informację, o której mowa w ust. 1, płatnikowi składek na profilu informacyjnym płatnika składek.
3. W przypadku nieprzekazania płatnikowi składek informacji w sposób określony w ust. 2, osoba, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych, składa pracodawcy albo podmiotowi obowiązanemu do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, określonego w odrębnych przepisach, pisemne oświadczenie potwierdzające odbycie obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych. Oświadczenie to można złożyć również za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) dane osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, jeżeli go posiada,
c) serię i numer paszportu, jeżeli był okazywany funkcjonariuszowi Straży Granicznej w ramach kontroli, w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2;
2) dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych i dzień jej zakończenia;
3) podpis osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych.
5. Pracodawca albo podmiot obowiązany, o którym mowa w ust. 3, występuje do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3.”;
5) uchyla się § 5;
6) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu: „§ 5a. Obowiązku odbycia kwarantanny, o której mowa w art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, nie stosuje się wobec osoby, która zakończyła hospitalizację, odbywanie izolacji lub izolacji w warunkach domowych, z powodu stwierdzenia zakażenia wirusem SARS-CoV-2.”;
7) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: „Ograniczenia, zakazy i nakazy obowiązujące na obszarze, na którym wystąpił stan epidemii”;
8) w § 6:
a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy „i szkół tańca”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568) jest dopuszczalne z wyłączeniem działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykonywanej na terenie prowadzenia usług hotelarskich; przepisy ust. 11–14 stosuje się.”,
c) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 9, na terenie prowadzenia usług hotelarskich, jest dopuszczalne wyłącznie dla gości, których pobyt wynosi co najmniej jedną dobę hotelową, pod warunkiem zapewnienia, aby:
1) goście realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, do czasu zajęcia przez nich miejsc, w których będą spożywali posiłki lub napoje;
2) goście zajmowali co drugi stolik i odległość między stolikami wynosiła co najmniej 1,5 m, chyba że między stolikami znajduje się przegroda o wysokości co najmniej 1 m, licząc od powierzchni stolika;
3) obsługa realizowała obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1.”,
d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do odwołania prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej z fryzjerstwem i pozostałymi zabiegami kosmetycznymi (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.02.Z) oraz związanej z działalnością salonów tatuażu i piercingu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.09.Z) jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby w miejscu, w którym jest prowadzona ta działalność, przebywali wyłącznie obsługa oraz obsługiwani klienci, a w przypadku gdy klient wymaga opieki, także jego opiekun, przy czym:
1) w miejscu, w którym jest prowadzona ta działalność, może przebywać nie więcej niż 1 osoba na 1 stanowisko obsługi, z wyjątkiem obsługi;
2) stanowiska obsługi muszą znajdować się w odległości co najmniej 1,5 m od siebie, chyba że między tymi stanowiskami znajduje się przegroda o wysokości co najmniej 1 m, licząc od powierzchni stanowiska obsługi albo której górna krawędź kończy się co najmniej 2 m od powierzchni podłogi.”,
e) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Do odwołania prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności polegającej na przygotowywaniu i podawaniu posiłków i napojów gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, spożywanych na miejscu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.10.A) oraz związanej z konsumpcją i podawaniem napojów (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.30) jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku realizacji usług polegających na przygotowywaniu i podawaniu żywności na wynos lub jej przygotowywaniu i dostarczaniu.”,
f) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:
„9a. Do odwołania prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 9, na terenie szkół i placówek oświatowych jest dopuszczalne pod warunkiem, że klienci będą zajmowali co drugi stolik i odległość między stolikami będzie wynosiła co najmniej 1,5 m, chyba że między stolikami znajduje się przegroda o wysokości co najmniej 1 m, licząc od powierzchni stolika.”,
g) uchyla się ust. 10,
h) dodaje się ust. 15 i 16 w brzmieniu:
„15. Do odwołania prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej z organizacją, promocją lub
zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, włączając działalności polegające na zarządzaniu i dostarczaniu pracowników do obsługi terenów i obiektów, w których te imprezy mają miejsce (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 82.30.Z), jest dopuszczalne, pod warunkiem realizowania tego rodzaju działalności za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.
16. Do odwołania ustanawia się zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności polegającej na prowadzeniu wesołych miasteczek i parków rozrywki (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.21.Z) oraz działalności parków rekreacyjnych (bez zakwaterowania) (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.29.Z).”;
