Menopauza wciąż wstydliwym tematem
Niechętnie rozmawiamy o menopauzie, nawet wśród przyjaciół, to najbardziej wstydliwy temat. Eksperci podkreślają, że menopauzalną terapię hormonalną należy rozpocząć jak najwcześniej.
Niechętnie rozmawiamy o menopauzie, nawet wśród przyjaciół, to najbardziej wstydliwy temat. Eksperci podkreślają, że menopauzalną terapię hormonalną należy rozpocząć jak najwcześniej.
Z prof. Anetą Gawlik, specjalistką pediatrii, endokrynologii i diabetologii dziecięcej, kierowniczką Katedry i Kliniki Pediatrii i Endokrynologii Dziecięcej z Pododdziałem Zaburzeń/Zróżnicowanego Rozwoju Płci Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, rozmawia Katarzyna Sajboth-Data.
Staramy się przełożyć nowe osiągnięcia medycyny na codzienną praktykę lekarską – zapewnia prof. Marek Ruchała, współprzewodniczący Komitetu Naukowego i Organizacyjnego 27. Kursu Kształcenia Ustawicznego z Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Metabolicznych.
Zabiegi, które nie są częste, powinny być wykonywane przez doświadczonego chirurga, w wysokospecjalistycznym ośrodku. I ten chirurg musi mieć wsparcie technologiczne, zarówno na etapie diagnostyki – we współpracy z endokrynologiem, jak i później, przy prowadzeniu pacjenta – mówi prof. Marcin Barczyński z Kliniki Chirurgii Endokrynologicznej UJ CM.
Pierwszą część zaleceń, dotyczącą zagadnień ogólnych postępowania u kobiet z chorobami tarczycy w wieku prokreacyjnym, w ciąży i po porodzie, przyjęto do druku. Druga część, dotycząca zaburzeń płodności a chorób tarczycy, jest w trakcie końcowych dyskusji – mówi prof. Alicja Hubalewska-Dydejczyk, prezes elekt PTE.
Nie tylko nie ma gwarancji, że po zastosowaniu teprotumumabu zmiany chorobowe się cofną całkowicie, ale także że pacjent uzyska wygląd oczu sprzed choroby. Oczekiwania pacjentów co do efektów leczenia tym lekiem mogą być zbyt duże w stosunku do jego możliwości – mówi prof. Tomasz Bednarczuk, endokrynolog z Katedry i Klinik Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii WUM.
Należy rozpropagować i przyjąć w Polsce rekomendacje amerykańskie, jako że są racjonalne i oparte na dowodach – mówi prof. Barbara Jarząb, kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej NIO-PIB, Oddziału w Gliwicach.
Akromegalię wciąż diagnozuje się zbyt późno – nawet do 10 lat od pojawienia się pierwszych objawów. To nie odmienny wygląd czyni akromegalię groźną. U pacjentów dochodzi do rozwoju wielu powikłań ogólnoustrojowych.
O obecnych możliwościach chirurgii robotowej i nowoczesnym leczeniu bariatrycznym, a także o nadziejach na przyszłość mówi prof. Tomasz Rogula, specjalista chirurgii ogólnej, bariatrycznej, laparoskopowej i metabolicznej.
Powiększenia rąk i stóp oraz innych objawów, które nadają osobie z akromegalią charakterystyczny wygląd, ani chory, ani osoby mające z nim stały kontakt nie są w stanie zauważyć. Jak skłaniać zatem do diagnostyki w kierunku akromegalii? Jak przebiega leczenie?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.