U chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych w II okresie zaawansowania według Fontaine'a trening siłowy oraz trening marszowy prowadziły do podobnych zmian czynnościowych, ale trening siłowy, w porównaniu z treningiem marszowym, wiązał się z mniejszym natężeniem bólu odczuwanego podczas treningu.
Lactobacillus rhamnosus GG podawany przez 6 miesięcy dzieciom w wieku 6–24 miesięcy nie zmniejszył w ciągu 12 miesięcy (w porównaniu z placebo) nasilenia objawów atopowego zapalenia skóry i astmy wczesnodziecięcej, choć nieznacznie zmniejszył stężenie swoistych przeciwciał w klasie IgE przeciwko alergenom wziewnym.
Podawanie probiotyków kobietom pod koniec ciąży, a następnie podczas karmienia piersią zmniejszyło ryzyko wystąpienia atopowego zapalenia skóry u ich dzieci w ciągu pierwszych 2 lat życia.
U chorych na umiarkowaną lub ciężką POChP indakaterol przyjmowany 1 × dz., w porównaniu z salmeterolem przyjmowanym 2 × dz., w okresie 3 miesięcy poprawił czynność płuc, zmniejszył nasilenie duszności i zużycie leków rozkurczających oskrzela stosowanych doraźnie, przy podobnej częstości skutków niepożądanych.
U chorych z osteoporozą suplementacja wapnia w dawce 0,5–2,0 g/d zwiększa ryzyko zawału serca i innych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
U chorych na POChP w stadium II–IV według GOLD tiotropium, w porównaniu z salmeterolem, skuteczniej zapobiega zaostrzeniom choroby.
Rifaksymina jest doustnym lekiem przeciwdrobnoustrojowym aktywnym wobec jelitowych bakterii Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych bakterii tlenowych i beztlenowych. Praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego, dzięki czemu ryzyko rozwoju lekooporności jest niewielkie.
W tym przeglądzie systematycznym 25 RCT autorzy zadali pytanie, czy u chorych z nadciśnieniem tętniczym leczonych BK W dołączenie blokera układu RAA zmniejsza ryzyko wystąpienia obrzęków obwodowych i odstawienia BK W z tego powodu.
U chorych na chP stymulacja gałki bladej ma podobny wpływ na objawy ruchowe choroby jak stymulacja jądra niskowzgórzowego.
U chorych ze skurczową PNS w II klasie NYHA i LVEF =<35% eplerenon, w porównaniu z placebo, zmniejszył ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacji z powodu PNS. Zaobserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, bez zwiększenia ryzyka hospitalizacji lub odstawienia leku z tego powodu.
Leczenie wspomagające terapię lewodopą za pomocą agonistów receptorów dopaminowych, inhibitorów COMT lub inhibitorów MAO-B jest skuteczniejsze niż placebo pod względem poprawy sprawności ruchowej w zaawansowanym okresie chP z powikłaniami ruchowymi, wiąże się jednak z częstszym występowaniem dyskinez i wielu innych objawów niepożądanych.
W tym przeglądzie systematycznym z metanalizą 8 badań z randomizacją autorzy zadali pytanie czy u chorych na raka piersi z przerzutami odległymi z nadekspresją HER2 dodanie leków ukierunkowanych molekularnie przeciwko receptorom HER2 do standardowego leczenia systemowego w porównaniu z samym leczeniem systemowym wiąże się z poprawą całkowitego czasu przeżycia, czasu przeżycia bez progresji, czasu do progresji i zwiększeniem odsetka całkowitych lub częściowych odpowiedzi na leczenie.
Otyłość i cukrzyca są niezależnymi czynnikami ryzyka wystąpienia AD. Elementy patofizjologiczne wspólne dla otyłości i cukrzycy prawdopodobnie sprzyjają rozwojowi AD.
Neurotyczność i ekstrawersja są 2 spośród 5 głównych wymiarów osobowości uwzględnionych w 5-czynnikowym modelu osobowości. Przez neurotyczność należy rozumieć skłonność do doświadczania negatywnych emocji i niestabilności emocjonalnej. Ekstrawersja cechuje się dążeniem do nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi ("ekstrawersja społeczna"), tendencją do dominacji i doświadczania pozytywnych emocji.
U chorych na zaawansowanego nieoperacyjnego, nawrotowego lub rozsianego raka żołądka albo połączenia przełykowo-żołądkowego, którego komórki wykazują ekspresję białka HER2 3+ w badaniu immunohistochemicznym lub amplifikację genu HER2 w badaniu wykonanym techniką fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH) zastosowanie trastuzumabu w połączeniu z chemioterapią w porównaniu z zastosowaniem samej chemioterapii wiązało się z dłuższym czasem przeżycia całkowitego i przeżycia bez progresji choroby.
U chorych po pierwszym epizodzie objawowej ŻChZZ i zakończeniu leczenia przeciwkrzepliwego częstość nawrotu ŻChZZ jest mniejsza, jeśli pierwszy epizod był wywołany operacją, pośrednia – jeśli czynnikiem niechirurgicznym, a największa w przypadku ŻChZZ idiopatycznej.
U chorych na NZJ po pierwszym epizodzie ŻChZZ zwiększone jest ryzyko wystąpienia kolejnego epizodu ŻChZZ bez innych czynników ryzyka zakrzepicy.
Zolmitryptan i sumatryptan stosowane doraźnie skutecznie zmniejszają natężenie klasterowego bólu głowy i przyspieszają jego ustąpienie.
84 chorych operowanych z powodu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego sposobem otwartym z dostępu nad prawym dołem biodrowym poprzez cięcie z rozwarstwieniem mięśni.
U dorosłych skuteczność montelukastu w kontroli astmy jest zbliżona do skuteczności wGKS.