Autorzy metaanalizy szacują, że zmniejszenie stężenia LDL-C o każdy 1 mmol/l obniża ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych o około 20%.
U chorych na powikłane zapalenie wyrostka robaczkowego bez rozlanego zapalenia otrzewnej leczenie zachowawcze, w porównaniu z wczesną operacją wycięcia wyrostka robaczkowego, wiązało się z mniejszym ryzykiem wystąpienia powikłań (...)
Udar mózgu jest w większości krajów jedną z głównych przyczyn zgonów oraz główną przyczyną niesprawności. Badanie INTERHEART wykazało, że za ryzyko zawału serca odpowiada głównie 9 czynników poddających się modyfikacji.
Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, dzieciom >5. roku życia chorym na astmę przewlekłą, u których leczenie samym glikokortykosteroidem (GKS) wziewnym nie zapewnia wystarczającej kontroli astmy, należy podawać GKS wziewny w połączeniu z długo działającym β-mimetykiem (LABA).
Najczęstszą przyczyną bólu barku jest zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej. Nieoperacyjne metody leczenia obejmują kinezyterapię (ćwiczenia i terapię manualną) oraz miejscowe wstrzyknięcie glikokortykosteroidu (GKS).
Ostre zapalenie oskrzelików (ZO) jest jedną z najczęstszych chorób dolnych dróg oddechowych u niemowląt między 2. a 5. miesiącem życia. Przyczyną choroby zwykle jest zakażenie wirusowe, zwłaszcza wirusem syncytium nabłonka oddechowego (respiratory syncytial virus – RSV).
W tym przeglądzie systematycznym autorzy zadali pytanie, jaka jest skuteczność poszczególnych leków przeciwwirusowych względem innych leków przeciwwirusowych i placebo u chorych na przewlekłe WZW typu B.
U chorych z zakażeniem H. pylori poddawanych standardowej potrójnej terapii eradykacyjnej podawanie S. boulardii, w porównaniu z podawaniem placebo lub z niestosowaniem żadnej dodatkowej interwencji, zwiększa prawdopodobieństwo eradykacji zakażenia i zmniejsza ryzyko objawów niepożądanych związanych z leczeniem eradykacyjnym.
Lactobacillus reuteri DMS 17 938 podawany doustnie niemowlętom był bezpieczny i zwiększył, w porównaniu z placebo, szansę na ustąpienie kolki jelitowej lub złagodzenie jej nasilenia.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo stosowania indakaterolu 1 × dz. w porównaniu z placebo albo z formoterolem 2 × dz. u chorych na umiarkowaną lub ciężką POChP.
U dzieci w wieku 1–3 lat chorych na grypę typu A rozpoczęcie leczenia oseltamiwirem w ciągu 24 godzin od wystąpienia pierwszych objawów choroby było bezpieczne i skróciło czas jej trwania (w porównaniu z placebo), jednak nie zmniejszyło ryzyka wystąpienia zapalenia ucha środkowego.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy u chorych na umiarkowaną lub ciężką POChP stosowanie indakaterolu w dawce 150 µg albo 300 µg raz dziennie, w porównaniu z placebo albo tiotropium 18 µg/d, poprawia czynność płuc i jakość życia oraz zmniejsza nasilenie objawów.
U chorych operowanych planowo z powodu żylaków kończyn dolnych podanie jednej dawki amoksycyliny z kwasem klawulanowym w porównaniu z niepodawaniem antybiotyku wiązało się z mniejszym ryzykiem wystąpienia objawów zakażenia rany, konieczności leczenia antybiotykami oraz konieczności poszukiwania pomocy lekarskiej w ciągu pierwszych 2 tygodni po zabiegu.
W tym przeglądzie systematycznym z metaanalizą 18 badań z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy stosowanie fibratów w prewencji pierwotnej lub wtórnej zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Czy u chorych na objawową ostrą ZŻG rywaroksaban jest nie mniej skuteczny niż leczenie standardowe (enoksaparyna i VKA) w zmniejszaniu ryzyka nawrotu ŻChZZ oraz czy leczenie tym lekiem jest bezpieczne?
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy u chorych z migotaniem przedsionków obciążonych zwiększonym ryzykiem udaru mózgu wpływ dabigatranu, w porównaniu z warfaryną, na ryzyko powikłań zatorowych lub krwotocznych zależy od stopnia kontroli INR w danym ośrodku.
U chorych poddanych operacji w zakresie jelita grubego stosowanie techniki laparoskopowej w porównaniu z techniką otwartą wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażeń miejsca operowanego.
Hydrolizat kazeiny o znacznym stopniu hydrolizy podawany niemowlętom z grupy ryzyka rozwoju cukrzycy zmniejszył, w porównaniu z podawaniem standardowej mieszanki mlecznej, ryzyko wystąpienia w ciągu 10 lat obserwacji co najmniej jednego spośród związanych z cukrzycą przeciwciał, jednak nie zmienił częstości występowania co najmniej 2 przeciwciał.
U planowo operowanych sposobem laparoskopowym chorych na raka jelita grubego z grupy dużego ryzyka w porównaniu z grupą chorych z grupy dużego ryzyka, operowanych sposobem otwartym, nie stwierdzono większego ryzyka powikłań w ciągu 30 dni od operacji.
Podawanie żelaza w dawce 2 mg/kg mc./24 h niemowlętom w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy urodzonym z nieznacznie obniżoną masą ciała (2000–2500 g) zmniejszyło ryzyko wystąpienia w 6. miesiącu życia niedokrwistości związanej z niedoborem żelaza.