Opracował dr med. Piotr Sawiec
Konsultował dr hab. med. Wojciech Baran, Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
Wprowadzenie
Trądzik pospolity występuje bardzo często u młodzieży (70–87%). W nieco odmiennej postaci obserwuje się go również w innych grupach wiekowych (u noworodków, niemowląt i młodszych dzieci). W niektórych przypadkach może być skórną manifestacją ogólnoustrojowej choroby, jednak dzieje się tak rzadko. Patogeneza trądziku obejmuje hiperplazję gruczołów łojowych wskutek zwiększonego stężenia androgenów, zaburzenia w zakresie wzrostu i różnicowania się mieszków włosowych, kolonizację mieszków przez Propionibacterium acnes oraz odpowiedź immunologiczną i zapalną. Badając pacjenta z trądzikiem, należy uwzględnić rozpoznania różnicowe charakterystyczne dla poszczególnych grup wiekowych. Wybór badań diagnostycznych zależy od wieku oraz wyniku badania podmiotowego i przedmiotowego, w którym należy uwzględnić rodzaj i lokalizację zmian trądzikowych na ciele, wysokość i masę ciała, przebieg wzrastania oraz ciśnienie tętnicze. Przedwczesne pokwitanie lub wirylizacja są wskazaniem do szybkiej diagnostyki i/lub skierowana dziecka do endokrynologa.
