U którego pacjenta rozpoczynać leczenie długo działającym analogiem insuliny, a u którego insuliną NPH?
Jakie czynniki powinno się brać pod uwagę przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych?
Jakie czynniki powinno się brać pod uwagę przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych?
Na pytanie nadesłane do redakcji odpowiada prof. dr hab. n. med. Tomasz Stompór, hipertensjolog, nefrolog z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Jest to pytanie, które nurtuje wielu lekarzy, zwłaszcza że teraz są one refundowane też dla pacjentów chorych na cukrzycę typu 2 leczonych co najmniej trzema iniekcjami insuliny.
Czy lepiej, żeby to był analog insuliny czy insulina ludzka? Czy są jakieś różnice między cukrzycą typu 1 i typu 2 w tym aspekcie?
Biorąc pod uwagę mechanizmy działania glikokortykosteroidów, optymalne leczenie hiperglikemii należy w każdym indywidualnym przypadku określić po kompleksowej ocenie.
Jeśli cukrzyca jest wynikiem zniszczenia miąższu trzustki w przebiegu procesu zapalnego i jej włóknienia, wtedy niezbędna jest insulinoterapia.
Co należy zalecić w przypadku powtarzającego się wyniku ketonurii u kobiety z cukrzycą ciążową, dobrze kontrolowaną na diecie?
Postęp w leczeniu cukrzycy typu 1 jest kolosalny, zawdzięczamy go pompom insulinowym i czujnikom monitorującym glikemię. W przypadku cukrzycy typu 2 przełom wynika przede wszystkim z fali nowych leków – mówi dr hab. Katarzyna Cyganek.
Na naszym rynku dostępny jest preparat łączący w stałych proporcjach długo działający analog insuliny i agonistę receptora GLP-1 w jednej iniekcji, a jego refundacja otworzyła szersze możliwości stosowania go u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Zasady postępowania w przypadku konieczności dołączenia leczenia iniekcyjnego cukrzycy do uprzednio stosowanych leków doustnych przedstawia prof. Leszek Czupryniak.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.