Opracowała lek. Iwona Rywczak
W wieloośrodkowym (348 oddziałów intensywnej terapii noworodka [OITN]) badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono bezpieczeństwo rutynowych szczepień u wcześniaków ze skrajnie małą urodzeniową masą ciała (ELBW), urodzonych nie później niż w 28. tygodniu ciąży. Do badania zakwalifikowano 13 926 dzieci, które pomiędzy 53. a 110. dniem życia w trakcie pobytu na OITN otrzymały co najmniej 1 szczepionkę (DTPa, IPV, szczepionka przeciwko Hib, szczepionka przeciwko WZW typu B, skoniugowana szczepionka przeciwko pneumokokom 7-walentna [PCV-7] lub 13-walentna [PCV-13], szczepionki wysoce skojarzone, np. DTPa-IPV-Hib). U 91% z nich wykonano co najmniej 3 szczepienia. W okresie 3 dni przed szczepieniem i 3 dni po nim oceniono następujące zdarzenia niepożądane: zlecenie badań w kierunku posocznicy (krew na posiew), zastosowanie wsparcia oddechowego (podanie tlenu) lub intubacja dotchawicza oraz drgawki.
W okresie poszczepiennym dzieciom częściej pobierano krew na posiew niż przed szczepieniem –19,3/1000 osobodni vs 5,4/1000 osobodni (ryzyko względne skorygowane o znane czynniki zakłócające [aRR]: 3,7 [95% CI: 3,2–4,4]), ale częstość wyników dodatnich była mała i podobna w obu okresach (2,1 vs 3,8%). W porównaniu z okresem przed szczepieniem, po szczepieniu dzieci częściej wymagały wsparcia oddechowego (6,6 vs 14,9/1000 osobodni; aRR: 2,1 [95% CI: 1,9–2,5]) oraz intubacji (2,0 vs 3,6/1000 osobodni; aRR: 1,7 [95% CI: 1,3–2,2]). Ryzyko wystąpienia drgawek było natomiast podobne przed i po szczepieniu.
Ryzyko wymienionych zdarzeń niepożądanych nie zależało od rodzaju podanej szczepionki. Po szczepionkach wysoce skojarzonych było podobne, jak po pojedynczych. Dzieci urodzone w 23.– 24. tygodniu ciąży częściej niż dzieci urodzone w 27.–28. tygodniu ciąży wymagały po szczepieniu oceny w kierunku posocznicy (aRR: 1,2 [95% CI: 1,0–1,3]) lub intubacji (aRR: 1,5 [95% CI: 1,2–2,0]). Przebycie posocznicy w trakcie hospitalizacji wiązało się z większym ryzykiem zlecenia posiewu krwi po szczepieniu (aRR: 1,4 [95% CI: 1,2–1,5]). W okresie poszczepiennym odnotowano 5 zgonów, dane o przyczynie zgonu były dostępne dla 3 dzieci (perforacja jelita, martwicze zapalenie jelit z podejrzeniem posocznicy, zapalenie płuc z niewydolnością oddechową [nie porównano tej liczby z liczbą zgonów przed szczepieniem, bo badaniem objęto tylko dzieci zaszczepione]).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że wykonanie rutynowych szczepień u wcześniaków z ELBW jeszcze w trakcie hospitalizacji na OITN wiąże się z częstszym zlecaniem posiewów krwi oraz podaniem tlenu lub intubacji w okresie 3 dni po szczepieniu. Ryzyko wystąpienia takich zdarzeń nie zależało od rodzaju szczepionki (w szczególności po szczepionkach wysoce skojarzonych było podobne jak po pojedynczych).