Opracowała lek. Iwona Rywczak
W amerykańskim badaniu obserwacyjnym z prospektywnym zbieraniem danych porównano częstość występowania biegunki rotawirusowej (RV) u dorosłych (>18. rż.) w dwóch okresach: w latach 2008–2010 (okres rzadszego występowania zakażeń RV u dzieci na skutek powszechnych szczepień niemowląt przeciwko RV) oraz 2005–2007 (okres przed zmniejszeniem zapadalności na biegunkę RV u dzieci). W latach 2005–2007 próbki stolca pobrano od 989 dorosłych pacjentów, a w latach 2008–2010 od 2541. W każdym roku wszystkie próbki pobierano w okresach szczytowej zapadalności na biegunkę RV (od lutego do maja) i dostarczano do jednego ze szpitali w Chicago. Metodą immunoenzymatyczną zakażenie RV potwierdzono odpowiednio u 4,35 i 2,24% osób. W odniesieniu do okresu, w którym nie obserwowano jeszcze wpływu programu powszechnych szczepień przeciwko RV, częstość występowania biegunki RV u dorosłych zmniejszyła się zatem o 48,4% (p = 0,0007). Liczba pacjentów wymagających hospitalizacji zmniejszyła się o 42,5% (z 5,91 do 3,40%; p = 0,042), a leczonych ambulatoryjnie o 49,3% (z 3,33 do 1,69%; p = 0,016).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że powszechne szczepienie niemowląt przeciwko rotawirusom wiązało się ze zmniejszeniem częstości występowania biegunki RV u dorosłych prawie o 50%. Obserwacje te sugerują pośrednią ochronę dorosłych przed zakażeniami RV na skutek szczepienia niemowląt (odporność zbiorowiskowa).