Profilaktyka antybiotykowa podczas przezskórnej endoskopowej gastrostomii wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zakażen okołos

Profilaktyka antybiotykowa podczas przezskórnej endoskopowej gastrostomii

17.12.2007

Systemic antimicrobial prophylaxis for percutaneous endoscopic gastrostomy

A. Lipp, G. Lusardi

Cochrane Database of Systematic Reviews, 2006; Issue 4. Art. No.: CD005571. DOI: 10.1002/14651858.CD005571.pub2

Wprowadzenie

Przezskórna endoskopowa gastrostomia (PEG) to technika umożliwiająca prowadzenie żywienia dojelitowego znajdująca zastosowanie zwłaszcza w przypadku chorych na nowotwory lub choroby neurologiczne z zaburzeniami połykania. Ponieważ osoby, u których stosuje się tę metodę, zazwyczaj są w zaawansowanym wieku i w złym stanie ogólnym, wyniszczone i z towarzyszącymi chorobami, dlatego stosunkowo częstym powikłaniem wytworzenia PEG są zakażenia okołostomijne (w tym wywoływane przez metycylinooporny szczep gronkowca złocistego).

Wybrane treści dla pacjenta

Zakażenia wywołane przez Clostridium perfringens Występowanie zatruć jest związane z przerwaniem łańcucha chłodniczego oraz złym przechowywaniem produktów spożywczych, zwłaszcza gotowanych w dużej masie. Najczęściej problem dotyczy mięsa, produktów mięsnych i drobiu. Warunki do mnożenia się Clostridium perfringens pojawiają się, gdy mięso jest gotowane, następnie chłodzone i ponownie gotowane następnego dnia.
Dżuma Dżuma jest chorobą ludzi i innych ssaków spowodowaną zakażeniem bakterią Yersinia pestis. Zła sława dżumy jest związana z pandemią, która miała miejsce w Średniowieczu i pochłonęła miliony ofiar. Aktualnie Yersinia pestis utrzymuje się w środowisku głównie dzięki gryzoniom i pasożytującym na nich pchłom.
Czerwonka bakteryjna Czerwonka zaliczana jest do tzw. chorób brudnych rąk. Transmisja zakażenia odbywa się poprzez przeniesienie bakterii na skórze rąk lub przedmiotach do jamy ustnej (droga fekalno-oralna), przez skażony pokarm i wodę, potencjalnie również drogą określonych kontaktów seksualnych.
Choroba kociego pazura Choroba kociego pazura występuje na całym świecie, ale jest częstsza w krajach o klimacie ciepłym i wilgotnym. W krajach o klimacie umiarkowanym, takich jak Polska, choroba częściej występuje jesienią i zimą – większość przypadków jest rozpoznawana od września do stycznia. Chorują najczęściej dzieci w wieku do 15 lat.
Dur brzuszny Dur brzuszny jest przeważnie ciężką chorobą, która przebiega z wysoką gorączką i złym stanem ogólnym chorego. U osób dorosłych zwykle występują objawy ze strony wielu narządów: bóle głowy, biegunka, powiększenie wątroby i śledziony, a stan ogólny pacjenta jest ciężki (toksemia). W odróżnieniu od dorosłych, u dzieci przebieg duru brzusznego jest zwykle lekki. Typowym stałym objawem jest powiększenie śledziony, często występują dodatnie objawy oponowe.
Biegunki wywołane przez patogenne szczepy Escherichia coli Szczepy Escherichia coli mają zdolność do wywoływania zapalenia jelita cienkiego i/lub jelita grubego. Odpowiednia kwasowość soku żołądkowego działa dezynfekująco i chroni do pewnego stopnia przed zakażeniem, dlatego na zakażenia patogennymi szczepami Escherichia coli są szczególnie podatne osoby z niską kwaśnością soku żołądkowego.
Zakażenia wywołane przez pałeczki Yersinia (jersinioza) Jersinioza jest rzadką bakteryjną chorobą odzwierzęcą. Zakażenie przenosi się na ludzi zazwyczaj drogą pokarmową przez skażone pożywienie. Jersinioza najczęściej przebiega jako zapalenie jelita cienkiego lub zapalenie jelita cienkiego i grubego, z ostrą biegunką, która ustępuje samoistnie.
Biegunka bakteryjna Zakażenia bakteryjne umiejscawiają się głównie w jelicie grubym, dlatego stolce w biegunkach bakteryjnych zwykle są niezbyt obfite, natomiast zawierają patologiczne domieszki, takie jak śluz, ropę lub krew. Biegunki bakteryjne przenoszą się drogą pokarmową i są znacznie mniej zaraźliwe niż biegunki wirusowe.
Ropień mózgu Przyczyną ropnia mózgu jest zakażenie bakteryjne ośrodkowego układu nerwowego, szerzące się drogą krwiopochodną lub przez ciągłość z ropnego zapalenia zatok, ucha środkowego, wyrostka sutkowatego lub zęba.
Gorączka plamista śródziemnomorska (guzkowa, marsylska) Choroba występuje w krajach basenu Morza Śródziemnego. Wektorem choroby jest określony gatunek kleszczy pasożytujących głównie na psach. W miejscu ugryzienia przez kleszcza i wniknięcia bakterii do organizmu tworzy się „czarna plama” – zmiana martwicza skóry w postaci czarnego strupa.

Profilaktyka antybiotykowa podczas przezskórnej endoskopowej gastrostomii wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zakażen okołostomijnych

Profilaktyka antybiotykowa podczas przezskórnej endoskopowej gastrostomii