W czołowym amerykańskim ośrodku Memorial Sloan Kettering Cancer Center przeprowadzono retrospektywne badanie z analizą wyników leczenia i obserwacji 9373 chorych, u których w latach 1991–2017 wykonano operację odtwórczą sutka przy użyciu implantu.
W badaniu GRECCAR-6 uprzednio wykazano, że wydłużenie interwału czasowego po chemioradioterapii >7 tygodni nie wiąże się ze zwiększeniem częstości całkowitej odpowiedzi patologicznej. Celem niniejszej publikacji była prezentacja wyników badania GRECCAR-6 po 3 latach obserwacji.
W tekście przedstawiono wyniki badania III fazy, dotyczącego skuteczności awelumabu z aksytynibem u chorych na aRCC. Czy korzyść z leczenia obserwowano także u chorych z dodatnią ekspresją PD-L1?
Czy resekcja przerzutów odległych w obrębie skóry, płuc lub narządów trzewnych jest niezależnym czynnikiem związanym z poprawą OS u chorych na zaawansowanego czerniaka?
Komentarz prof. Wojciecha Wysockiego do artykułów: Wpływ opóźnień w realizacji procedur „szybkiej ścieżki onkologicznej” spowodowanych pandemią COVID-19 na wyniki leczenia chorych w Wielkiej Brytanii oraz Wpływ pandemii COVID-19 na śmiertelność spowodowaną opóźnioną diagnostyką chorób nowotworowych w Anglii.
Próba oszacowania wpływu różnych wersji opóźnionej diagnostyki onkologicznej na przeżywalność chorych na nowotwory złośliwe oraz porównania wpływu opóźnionej diagnostyki na wyniki leczenia onkologicznego z uwzględnieniem ryzyka zgonu z powodu infekcji COVID-19.
Czy zmiana w dostępności badań diagnostycznych oraz ograniczony dostęp do zasobów ochrony zdrowia spowodowane walką z pandemią COVID-19 będzie skutkować znaczną liczbą dodatkowych zgonów z powodu nowotworów złośliwych?
Analiza post hoc danych z badania Hokusai-VTE Cancer.
Edoksaban w porównaniu z dalteparyną w zapobieganiu nawrotom żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych na nowotwór złośliwy – badanie Hokusai-VTE Cancer.
Obecnie istotną rolę w leczeniu chorych na mRCC odgrywają inhibitory kinazy tyrozynowej, pomimo coraz większej dostępności innych opcji terapeutycznych, obejmujących immunoterapię lub leczenie skojarzone. Wobec tego, wyniki dotyczące jakości życia chorych stają się czynnikami odgrywającymi istotną rolę w wyborze leczenia pierwszej linii.
Ryzyko zdarzeń klinicznych u chorych na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową z współwystępującym nowotworem złośliwym lub bez nowotworu – analiza danych zgromadzonych w rejestrze SWIVTER.
Przedstawiamy wyniki innowacyjnego badania dotyczącego pierwszej linii leczenia chorych na RCC z przerzutami w kontekście toksyczności związanej z leczeniem i HRQoL ocenianej przez chorego.
W badaniu uczestniczyło 1050 chorych na raka gruczołowego żołądka w stopniu cT2–T4a i N0–N1, poddanych obwodowej resekcji żołądka z limfadenektomią D2 w południowokoreańskich ośrodkach.
U około 5% chorych na RJG w IV stopniu zaawansowania stwierdza się niestabilność mikrosatelitarną wynikającą z zaburzeń w genach odpowiadających za naprawę DNA. Wyniki wcześniejszych badań nad sposobami leczenia chorych na wiele różnych guzów litych z potwierdzoną MSI-H/dMMR wskazują na skuteczność w takich przypadkach nowoczesnej immunoterapii.
U chorych na zaawansowanego czerniaka po leczeniu chirurgicznym ryzyko nawrotu choroby i zgonu z jej powodu pozostaje duże. Czy użycie wirusa onkolitycznego talimogen laherparepwek (T-VEC) w skojarzeniu z leczeniem chirurgicznym poprawia wyniki leczenia?
Czy zastosowanie dabrafenibu wraz z trametynibem w pierwszej linii leczenia chorych na nieresekcyjnego lub przerzutowego czerniaka wiązało się z długotrwałą korzyścią w zakresie OS lub PFS?
Czy przedstawione obecnie wyniki badań dostarczają dowodów na poprawę przeżywalności pacjentów lub zmniejszenie liczby nowych przerzutów wewnątrzczaszkowych pod wpływem WBRT stosowanej u chorych z 1–3 przerzutami czerniaka w mózgu po leczeniu miejscowym?
Dotychczas nie oceniano zmienności osobniczej w zakresie możliwości uwidocznienia przekładek tłuszczowych oddzielających zdrową trzustkę od otaczających struktur. Celem badania była ocena indywidualnych różnic pod względem widoczności przekładek tłuszczowych między miąższem trzustki a przylegającymi narządami i naczyniami krwionośnymi w wielorzędowej tomografii komputerowej.
Autorzy określają skuteczność, tolerancję i bezpieczeństwo stosowania LPD u pacjentów z rozpoznaniem MDD w przebiegu chorób nowotworowych.
W omawianym badaniu 60% uczestniczek stanowiły chore w wieku ponad 70 lat, a około 5%, pacjentki w wieku ponad 80 lat. Jakie były wyniki stosowania standardowej chemioterapii i czy zastosowanie kapecytabiny wydłużyło przeżycie chorych?
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć