American Society of Clinical Oncology (ASCO) i Cancer Care Ontario (CCO) z udziałem panelu ekspertów z zakresu onkologii, chirurgii i radiologii dokonały przeglądu piśmiennictwa medycznego dotyczącego leczenia chorych na szpiczaka, opublikowanego w latach 2005–2018. W sformułowanych tu wytycznych uwzględniono wyniki 124 badań.
Dotąd nie wypracowano standardów postępowania w przypadku dolegliwości bólowych związanych ze złamaniami kompresyjnymi kręgów w przypadku szpiczaka mnogiego. Wprowadzenie minimalnie inwazyjnych zabiegów, takich jak kifoplastyka balonowa i przezskórna wertebroplastyka pozwala w krótkim czasie przywrócić funkcje motoryczne z jednoczesnym zadowalającym uśmierzeniem bólu.
Przedstawione wytyczne zostały sformułowane na podstawie przeglądu piśmiennictwa na ten temat, w wyniku wypracowania konsensusu przez międzynarodowy panel ekspertów. Zawarto w nich wskazania do radioterapii, zasady planowania leczenia, szczegóły przeprowadzania radioterapii i zasady oceny kontrolnej w przypadku guzów odosobnionych. Omówiono także rolę paliatywnej radioterapii w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego.
W artykule zaprezentowano najbardziej istotne zdarzenia niepożądane związane ze stosowaniem nowych leków w terapii szpiczaka plazmocytowego, odnotowane w badaniach klinicznych, na bazie których stworzono zalecenia National Comprehensive Cancer Network (NCCN), oraz proponowane metody ich prewencji i leczenia.
Od wielu lat National Comprehensive Cancer Network tworzy wytyczne dotyczące diagnostyki, terapii, monitorowania i leczenia wspomagającego szpiczaka plazmocytowego. W styczniu 2018 roku opublikowano najnowszą aktualizację obejmującą postępowanie terapeutyczne. Eksperci NCCN dokonali klasyfikacji leków stosowanych w leczeniu chorych na MM – zarówno dla pacjentów nowo zdiagnozowanych, jak i chorych z opornym/nawrotowym szpiczakiem. Prezentujemy zwięzłe podsumowanie tych wytycznych.
Krwawienia lub pilne zabiegi nieinwazyjne - postępowanie.
Celem opracowania zaleceń ASCO było ułatwienie optymalnego stosowania CSFs przez onkologów i hematologów (także dziecięcych). Prace zespołu powołanego do aktualizacji tych rekomendacji oparto na danych o wysokiej jakości, pochodzących z badań klinicznych z randomizacją i innych wiarygodnych źródeł, opublikowanych do 2014 roku.
Wytyczne dotyczą postępowania u ciężarnych, u których przeciwciała występowały przed ciążą, oraz u tych, u których powstały podczas jej trwania.
Inwazyjne zakażenia grzybicze (invasive fungal infection – IFI) są często przyczyną powikłań i zgonów, zwłaszcza u chorych na nowotwory układu krwiotwórczego. Najczęstszymi patogenami powodującymi IFI w tej grupie chorych są pleśnie z rodzaju Aspergillus oraz drożdże Candida albicans. Coraz częściej jednak wykrywa się inne gatunki Candida (non-albicans), a także inne mikroorganizmy (np. z rodzajów Zygomycetes, Trichosporon, Fusarium).
Artykuł zawiera podsumowanie zaleceń z wytycznych amerykańskich, opracowanych z udziałem Society of Critical Care Medicine, Infectious Diseases Society of America i innych towarzystw naukowych, dotyczących różnych aspektów zapobiegania zakażeniom związanym z cewnikami donaczyniowymi.
Aktualna (2010 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście przedstawiono aktualne zasady postępowania w przypadku chłoniaka rozlanego nieziarniczego z dużych komórek B. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku, a kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2011 roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Artykuł zawiera opracowane przez polskich ekspertów zalecenia dotyczące rozpoznawania i leczenia nabytej hemofilii A, jak również informacje na temat epidemiologii, patofizjologii i obrazu klinicznego tej choroby.
Aktualna (2010 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście przedstawiono aktualne zasady postępowania w przypadku nowo rozpoznanego lub nawrotowego chłoniaka grudkowego. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku, a kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2011 roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Tłumaczenie zawiera wszystkie swoiste zalecenia sformułowane przez autorów wytycznych na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych pochodzących z artykułów opublikowanych do czerwca 2010 roku w czasopismach medycznych indeksowanych w elektronicznych bazach danych. Poszczególne zalecenia różnią się siłą w zależności od stopnia wiarygodności danych dotyczących danego zagadnienia klinicznego.
Artykuł przedstawia w skrócie wpływ fibratów, kwasu nikotynowego i kwasów tłuszczowych ω-3 oraz modyfikacji stylu życia na stężenia lipidów w osoczu oraz aktualne zalecenia Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego dotyczące postępowania leczniczego w przypadku hipertriglicerydemii i/lub małego stężenia HDL.
W artykule przedstawiono aktualne (2009) wytyczne German Society of Haematology and Oncology poświęcone diagnostyce i leczeniu chorych z naciekami w płucach w przebiegu gorączki neutropenicznej. Wytyczne zawierają wskazania co do sposobu pobierania materiału i interpretacji wyników badań mikrobiologicznych, oraz prezentują możliwości wykorzystania nowoczesnych metod biologii molekularnej w diagnostyce. Omówiono również prowadzenie leczenia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na stosowanie leków przeciwdrobnoustrojowych.
W tych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej przedstawiono ogólne zagadnienia dotyczące niedokrwistości u chorych na nowotwory złośliwe, wskazania do stosowania czynników pobudzających erytropoezę u chorych na nowotwory złośliwe pochodzenia pozaszpikowego i w zespołach mielodysplastycznych; porównanie czynników pobudzających erytropoezę; zalecenia dotyczące suplementacji żelaza, wpływ czynników pobudzających erytropoezę na wyniki leczenia przeciwnowotworowego, bezpieczeństwo ich stosowania oraz aspekty farmakoekonomiczne.
Przedstawiamy wybrane zalecenia z "Polskich wytycznych profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej" – aktualizacji 2009, odnoszące się do chorych na nowotwory złośliwe.
Niniejsze zalecenia zostały przygotowane na podstawie publikacji "The diagnosis, evaluation and management of von Willebrand disease" (US Department of Health and Human Services; grudzień 2007). Modyfikacji zaleceń oraz ich dostosowania do warunków polskich dokonali członkowie Grupy Roboczej ds. Hemostazy Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów podczas konferencji uzgodnieniowych w 2008 roku. Niniejsze opracowanie jest pierwszym polskim zbiorem zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia choroby von Willebranda.