Odbywające się co 2 lata w szwajcarskim miasteczku St. Gallen konferencje na temat leczenia chorych na wczesnego raka piersi weszły na stałe do kalendarza światowych spotkań onkologicznych, głównie z racji przyjmowanych tam uzgodnień wytyczających standardy leczenia cierpiących na ten nowotwór.
Artykuł zawiera podsumowanie zaleceń z najnowszych brytyjskich wytycznych postępowania w pozaszpitalnym zapaleniu płuc u dorosłych. Przedstawiono w nim zasady rozpoznawania i oceny ciężkości choroby oraz leczenia i zapobiegania jej.
Niedawno opublikowane zaktualizowane wytyczne American Geriatrics Society (AGS) 2009 postępowania w bólu przewlekłym u osób w starszym wieku stawiają lekarza przed dylematem.
Hiperglikemia jest częsta u chorych hospitalizowanych, zarówno z rozpoznaną cukrzycą, jak i bez cukrzycy.
Niniejszy artykuł stanowi uaktualnienie wcześniejszego stanowiska Komisji dotyczącego zapobiegania pierwszym rzutom (prewencja pierwotna) oraz nawracającym rzutom gorączki reumatycznej (GR)
Jednym z największych problemów współczesnej medycyny jest szybkie narastanie lekooporności i jej rozprzestrzenianie się u najważniejszych czynników etiologicznych zakażeń człowieka.
Co roku Global Initiative for Asthma (GINA) aktualizuje swoje wytyczne dotyczące zapobiegania i leczenia astmy. W 2009 roku po raz pierwszy ukazały się zalecenia dotyczące dzieci do ukończenia 5. roku życia.
Artykuł zawiera najnowsze zalecenia WHO dotyczące postępowania klinicznego w grypie pandemicznej A/H1N1. Przedstawiono w nim definicje przypadków grypy niepowikłanej, powikłanej lub ciężkiej i choroby postępującej, metody ograniczania szerzenia się zakażenia oraz zasady diagnostyki i leczenia.
Aktualna (2009 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO) wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania dotyczące rozpoznawania, leczenia i obserwacji chorych na raka odbytnicy. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku, a kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2010 roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Wytyczne European Society for Medical Oncology (ESMO) z 2008 r. uzupełnione o zmiany wprowadzone w aktualizacji dokonanej w 2009 r. wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania dotyczące diagnostyki i leczenia nowotworów złośliwych o nieznanym ognisku pierwotnym. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku. Celem publikowania przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Zastosowanie radioterapii w uzupełnieniu operacji oszczędzającej wykonywanej z powodu raka piersi zyskało powszechną akceptację. Jednak rola tej metody po mastektomii jest tematem toczącej się od dłuższego czasu dyskusji. Już w latach 70. ubiegłego wieku ustalono, że radioterapia po mastektomii istotnie zmniejsza ryzyko nawrotu lokoregionalnego, natomiast jej wpływ na przeżywalność całkowitą i przeżywalność związaną z chorobą udowodniono dopiero niedawno. Obecnie sądzi się, że należy napromieniać chorych, u których stwierdzono co najmniej 4 przerzuty w pachowych węzłach chłonnych, guz pierwotny jest duży (>=5 cm) i miejscowo zaawansowany (T4), a także w przypadku niedoszczętnej mastektomii.
W tych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej przedstawiono ogólne zagadnienia dotyczące niedokrwistości u chorych na nowotwory złośliwe, wskazania do stosowania czynników pobudzających erytropoezę u chorych na nowotwory złośliwe pochodzenia pozaszpikowego i w zespołach mielodysplastycznych; porównanie czynników pobudzających erytropoezę; zalecenia dotyczące suplementacji żelaza, wpływ czynników pobudzających erytropoezę na wyniki leczenia przeciwnowotworowego, bezpieczeństwo ich stosowania oraz aspekty farmakoekonomiczne.
W artykule na podstawie aktualnego stanu wiedzy udzielono odpowiedzi na następujące pytania dotyczące WZW typu B: 1) jakie jest obecnie obciążenie związane z WZW typu B? 2) jaki jest przebieg naturalny WZW typu B? 3) jakie są korzyści i ryzyko związane z poszczególnymi metodami leczenia WZW typu B?; 4) których chorych na WZW typu B należy leczyć? 5) jakie parametry są przydatne w monitorowaniu leczenia i ocenie jego skuteczności? 6) jakie są główne cele i możliwości przyszłych badań nad WZW typu B?
Niniejszy artykuł przeglądowy przedstawia główne aspekty praktyczne opracowanego przez American College of Chest Physicians "Uzgodnionego stanowiska dotyczącego rozpoznawania i leczenia astmy związanej z pracą zawodową, opublikowanego w 2008 roku w formie suplementu do czasopisma "Chest", dostępnego bezpłatnie pod adresem internetowym http://chestjournal.org/cgi/content/abstract/134/3_suppl/1S, gdzie znajduje się też pełna lista członków Zespołu Ekspertów.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest jedną z głównych przyczyn przewlekłej chorobowości i umieralności na całym świecie. Wiele osób przez lata cierpi z powodu objawów POChP i umiera przedwcześnie z powodu samej choroby lub jej powikłań. POChP zajmuje 4. miejsce wśród przyczyn zgonów.
Prezentowana praca jest zbiorem wytycznych The Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada (SOGC), obejmujących złożoną problematykę współczesnej diagnostyki śródporodowej, zagadnienia niezwykle skomplikowanego i nadal nie w pełni poznanego.
Rozpoznawanie i leczenie zapalenia nosa i zatok przynosowych wiąże się z różnymi trudnościami. Prezentowane wytyczne podsumowują oparte na dowodach naukowych zalecenia dotyczące dzieci i dorosłych. Po ten artykuł powinien sięgnąć Czytelnik w przypadku trudności z odróżnieniem etiologii wirusowej od bakteryjnej czy z ustaleniem wskazań do antybiotykoterapii lub wykonania badań obrazowych (jaka jest wartość RTG zatok?) i skierowania chorego do specjalisty. Warto też zapoznać się z komentarzem, w którym zamieszczono zalecenia dotyczące antybiotykoterapii zgodne z najnowszymi polskimi rekomendacjami.
Corocznie w Stanach Zjednoczonych epidemie grypy sezonowej występują zwykle w okresie od późnej jesieni do początków wiosny. Na grypę chorują osoby w każdym wieku, lecz największa zapadalność dotyczy dzieci. Ciężki przebieg choroby i zgony dotyczą głównie osób w wieku >=65 lat, dzieci do ukończenia 2. roku życia oraz chorych na niektóre choroby, zaliczanych do grup dużego ryzyka powikłań grypy. Epidemie grypy były przyczyną średnio około 36 000 zgonów rocznie w latach 1990–1999 oraz 226 000 hospitalizacji rocznie w latach 1979–2001.
Autorka szczegółowo omawia zalecenia ekspertów amerykańskich towarzystw kardiologicznych dotyczące interpretacji elektrokardiogramu, zawarte w 6-częściowym stanowisku.
Prezentowane wytyczne przedstawiają stan współczesnej wiedzy z zakresu prowadzenia nadzoru położniczego nad płodem. Stanowią zbiór zaleceń The Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada (SOGC) skierowanych do pracowników ochrony zdrowia w Kanadzie sprawujących opiekę nad matką, płodem i noworodkiem.