Są dowody na odwrócenie trendu trzeciej fali – mówi minister zdrowia, posiłkując się danymi dotyczącymi liczby zakażeń z przedświątecznych dni oraz mniejszej liczby zleceń na testy. To, co w trzeciej fali jest jednak najtrudniejsze, ciągle przed nami. Liczba pacjentów w szpitalach rośnie i będzie rosnąć, a eksperci nie mają wątpliwości, że daleko nam jeszcze do szczytu zgonów. To, czy po świętach nie będzie odbicia w zakażeniach, zależy zarówno od indywidualnych decyzji związanych ze spędzaniem świątecznych dni, jak i z decyzjami dotyczącymi obostrzeń, które zapadną po świętach.
Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta
Największy błąd. Lista błędów popełnionych przez rząd w czasie pandemii zdaje się wydłużać każdego dnia, a jednak i tak to opozycja, konkretnie Koalicja Obywatelska popełnia największy – nieumiejętnie (fatalnie wręcz, w każdym wymiarze) próbując punktować decydentów. I narażając się na śmieszność, tak jak w ostatnich dniach – zapowiedzią złożenia w prokuraturze zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa przez ministra zdrowia w związku z brakiem zakazu lotów z Wielkiej Brytanii w grudniu.
Brak zakazu lotów i brak testowania podróżnych przybywających z Wielkiej Brytanii (i szerzej, zza granicy) był oczywiście błędem. Na ile był to błąd ministra zdrowia, na ile – decyzja, która zapadła wyżej, na szczeblu Kancelarii Premiera, można się spierać. Na pewno Adam Niedzielski nie zrobił wystarczająco dużo, być może nie zrobił nawet nic, by decyzja była inna.
Ale jeśli o coś należałoby obecnego ministra oskarżać, to przede wszystkim o fatalną strategię testowania, przyjętą zaraz po objęciu urzędowania. Za to, że Polska wykonuje niemal najmniej testów w przeliczeniu na liczbę mieszkańców w Unii Europejskiej, za to, że zajmujemy pod tym względem 86. miejsce w świecie, minister zdrowia powinien odpowiedzieć przede wszystkim przed Trybunałem Stanu. Nie ma wątpliwości, że i druga fala, i obecna trzecia fala przetoczyłyby się przez kraj bez względu na to, jak intensywnie byśmy testowali. Stawką są rozmiary tych fal. I w drugiej, ale przede wszystkim w trzeciej fali widać, że Polska – kraj stosunkowo niewielki – jest jednym z motorów napędowych pandemii w skali globalnej (4-6 miejsce, wśród państw takich jak USA, Brazylia, Indie, Meksyk, pod względem liczby nowych zakażeń, 3-6 miejsce pod względem liczby nowych zgonów). Jesienią straciliśmy jakąkolwiek kontrolę nad pandemią i nie odzyskaliśmy jej do tej pory. Złożyło się na to wiele czynników, ale strategia potwierdzania testami zakażeń u pacjentów objawowych jest niewątpliwie jednym z fundamentów naszego obecnego położenia.
Opozycja, nie chcąc się kompromitować, powinna popracować również nad spójnością przekazu. Tak samo jak rządzący politycy opozycji nie powinni liczyć na krótką pamięć mediów, dotyczącą w tym konkretnym przypadku nawoływań do luzowania obostrzeń pandemicznych w tym samym momencie, w którym liczni i reprezentujący różne ośrodki eksperci apelowali nie tylko o ich utrzymanie, ale wręcz wzmacnianie (na przykład przez egzekwowanie). Mniej posługiwać się przy punktowaniu błędów w decyzjach rządu nagłówkami medialnymi, więcej (choć to wymaga wysiłku) słuchać ekspertów.
Największe wyzwanie. Czy Michał Dworczyk powinien podać się do dymisji w związku z wygenerowanym przez siebie (przez zespół, którym kieruje, co na jedno wychodzi) zamieszaniem z rejestracją na szczepienia? Byłoby to naturalne i zrozumiałe. Dymisja mogłaby oczywiście nie zostać przyjęta, co również byłoby naturalne i zrozumiałe – na horyzoncie (pozostając w kręgu władzy, w kręgu osób, którym ufa PiS i jego prezes) nie widać nikogo, kto mógłby i chciałby odpowiadać za ten obszar. Instytucje państwa zostały skompromitowane – nawet jeśli rządzący i ich apologeci bagatelizują skalę zdarzenia, błędy obnażyły chyba wszystkie słabości systemu – ale utrzymanie status quo jest i tak lepsze, niż ewentualna zmiana.
