Pracownicy ochrony zdrowia i placówek opieki długoterminowej w 2020 roku stanowili 8 proc. wszystkich potwierdzonych przypadków COVID-19. W pierwszych trzech miesiącach pandemii – nawet 10 proc. – wynika z raportu OECD „Health at a Glance”.
Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl
Pracownicy ochrony zdrowia i opieki długoterminowej są na pierwszej linii frontu podczas pandemii COVID-19 i są znacznie bardziej narażeni na kontakt z wirusem niż inne zawody. Dotyczy to przede wszystkim osób pracujących w szpitalach i domach opieki. – Wpływ na pracowników ochrony zdrowia i opieki długoterminowej był najbardziej dotkliwy w 2020 r. ze względu na brak odpowiednich środków ochrony indywidualnej na początku pandemii – przypominają autorzy raportu, przywołując dane WHO, według których pracownicy opieki zdrowotnej (wszyscy pracujący z pacjentami) stanowili 8 proc. wszystkich potwierdzonych przypadków COVID-19 na świecie. – Udział ten wynosił około 10 proc. w pierwszych trzech miesiącach pandemii, ale spadł do 2,5 proc. we wrześniu 2020 r. (to przede wszystkim efekt zwiększenia dostępności testowania, które stało się w wielu krajach powszechne, w pierwszych miesiącach przeprowadzano niewielką liczbę testów i testowano niemal wyłącznie osoby z objawami COVID-19).
Najbardziej z powodu pandemii ucierpieli pracownicy systemu zdrowotnego w Meksyku – do końca września 2021 r. w kraju zgłoszono ponad 278 tys. zakażonych pracowników ochrony zdrowia, zmarło ponad 4,4 tys. z nich. Pracownicy ochrony zdrowia stanowią w Meksyku 8 proc. wszystkich zakażonych i 2 proc. ofiar pandemii. Dla porównania, w Niderlandach udział pracowników ochrony zdrowia wśród wszystkich zarejestrowanych zakażeń jest nawet wyższy (10 proc.), ale stanowią oni znacznie niższy odsetek wszystkich zgonów (0,2 proc.). Autorzy zastrzegają, że nie można jednak w prosty sposób porównywać danych między poszczególnymi krajami – chodzi zarówno o różne strategie testowania i różną jego intensywność, jak i różne definicje pracowników ochrony zdrowia.
Wpływ pandemii na zdrowie osobiste pracowników ochrony zdrowia często wykraczał poza wyższe prawdopodobieństwo zakażenia COVID-19. – Utrzymująca się presja spowodowana dużym obciążeniem pracą dodatkowo wpłynęła na samopoczucie wielu pracowników ochrony zdrowia i opieki społecznej, przy czym odnotowano wysokie wskaźniki złego stanu zdrowia psychicznego, wypalenia zawodowego, lęku, depresji i stresu – podkreślają autorzy raportu, podając przykłady z państw, w których monitorowano sytuację tych pracowników.
W badaniu przeprowadzonym w marcu 2020 r. wśród pracowników opieki zdrowotnej we Włoszech blisko połowa wykazywała objawy zespołu stresu pourazowego, a jedna czwarta – objawów depresji. Znacznie większe ryzyko wystąpienia zespołu stresu pourazowego było w przypadku pracowników pierwszej linii niż tych, którzy nie zgłaszali pracy z pacjentami z COVID-19.
