Ultrasonografię od wielu lat uważa się za badanie obrazowe pierwszego rzutu w diagnostyce chorób tarczycy z uwagi na swój nieinwazyjny charakter, niską cenę, powszechną dostępność i skuteczność w wykrywaniu zmian patologicznych. Aktualne polskie rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia raka tarczycy koncentrują się na ultrasonograficznych i klinicznych cechach ryzyka złośliwości ognisk.
Pacjentka zgłosiła się na badanie USG, które miało określić wielkość 6 miesięcy wcześniej wykrytych zmian, zwłaszcza guzków w nadnerczach.
Dotychczasowe zasady postępowania w raku tarczycy w Polsce z 2016 roku zaktualizowano i opublikowano w 2018 roku w formie Rekomendacji Polskich Towarzystw Naukowych. Jednak poglądy na wiele aspektów leczenia raka tarczycy stale ewoluują w miarę pojawiania się nowych danych kształtujących podejście terapeutyczne według zasad medycyny opartej na wynikach badań naukowych (evidence-based medicine).
W niniejszym opracowaniu omówiono nowatorskie techniki śródoperacyjnej oceny czynności przytarczyc, ich wizualizacji oraz oceny ukrwienia, z którymi wiąże się nadzieje na dalszą poprawę wyników leczenia operacyjnego różnych chorób tarczycy w aspekcie minimalizacji ryzyka wystąpienia pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc.
Zasady kwalifikacji pacjenta z zaburzeniami czynności tarczycy do leczenia operacyjnego i postępowanie w okresie okołooperacyjnym.
Rakowiak, insulinoma, gastrinoma – możliwe objawy i postępowanie diagnostyczne.
Jakie badania umożliwiają ustalenie ostatecznego rozpoznania i jakie powinno być dalsze postępowanie?
Jak często i przez jaki okres należy powtarzać tomografię komputerową (TK) podczas obserwacji pacjenta z przypadkowo wykrytym guzem nadnercza (incydentaloma)?
Jakimi kryteriami należy się kierować, rozważając wskazania do leczenia operacyjnego w bezobjawowej nadczynności przytarczyc?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.