medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Oznaczanie fibronektyny płodowej i seryjne badania ultrasonograficzne szyjki macicy są nieskuteczne w przewidywaniu porodu przedwczesnego u nieródek – twierdzą autorzy wieloośrodkowego prospektywnego badana obserwacyjnego.
Ludzki wirus cytomegalii (HCMV) jest najczęstszą, znaną przyczyną wertykalnego zakażenia płodu. Do zakażenia dziecka najczęściej dochodzi w trakcie pierwotnej infekcji ciężarnej.
Hormonoterapia u kobiet chorych na wysoko zróżnicowanego raka surowiczego jajnika lub otrzewnej, stosowana po pierwotnej operacji cytoredukcyjnej i chemioterapii, wydłuża znamiennie czas bez progresji choroby – wynika z badania opublikowanego na łamach „Journal of Clinical Oncology”.
Ocena ryzyka wystąpienia niepomyślnych wyników okołoporodowych w cukrzycy ciążowej na podstawie narodowego badania kohortowego.
Mniej restrykcyjna dieta w czasie porodu może skrócić czas jego trwania u rodzących będących w ciąży niskiego ryzyka położniczego – do takiego wniosku doszedł zespół badaczy z USA pracujący pod kierunkiem uznanego autorytetu w dziedzinie położnictwa prof. Vincenza Berghelli.
Kobiety ciężarne są narażone na niedobór żelaza, powszechnie zaleca się suplementację żelaza od początku ciąży.
W 2007 r. opublikowano wyniki metaanalizy, według których stosowanie leków przeciwpłytkowych u ciężarnych obciążonych ryzykiem wystąpienia stanu przedrzucawkowego zmniejsza ryzyko wystąpienia tego powikłania ciąży. Zaobserwowano też zmniejszenie częstości porodów przedwczesnych przed 34. tc. Z tego względu badacze postanowili dokonać powtórnej metaanalizy oceniającej skuteczność tych leków w zapobieganiu porodowi przedwczesnemu.
Badanie opublikowane w czasopiśmie "Human Vaccines & Immunotherapeutics" dostarcza kolejnych danych o bezpieczeństwie szczepień ciężarnych przeciwko krztuścowi.
Czy szczepienie dTpa w czasie ciąży wpłynęło na ciężkość przebiegu krztuśca u dzieci zaszczepionych matek? Zapoznaj się z wynikami badania.
Wystąpienie stanu przedrzucawkowego u ciężarnych, a zwłaszcza we wczesnej i ciężkiej postaci, znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia w przyszłości chorób siatkówki – do takich wniosków doszli badacze z uniwersytetu w Montrealu (Kanada).
