Zgodnie z najnowszymi zaleceniami EULAR (2014) klasyczna radiografia stawów krzyżowo-biodrowych pozostaje metodą z wyboru w rozpoznawaniu SpA osiowej, przy czym badań RTG nie należy powtarzać częściej niż co 2 lata. W sytuacjach objawów o niedawnym początku czulszą metodą umożliwiającą wykrycie zmian zapalnych kręgosłupa i/lub stawów krzyżowo-biodrowych jest MR, który może też służyć do monitorowania aktywności choroby i wspomagać prognozowanie odpowiedzi na leczenie inhibitorami TNF. W przypadkach SpA obwodowej zapalenie przyczepów ścięgnistych, kaletek i stawów obwodowych można uwidocznić dzięki wykorzystaniu USG lub MR.
Jednak co z chorymi, u których pomimo objawów klinicznych typowych dla SpA osiowej nie udaje się wykazać zmian zapalnych metodami obrazowymi? Odpowiedź na to pytanie oraz podsumowanie najbardziej aktualnych zaleceń dotyczących tematu spondyloartropatii, jak również informacje na temat m.in. nowych leków zarejestrowanych do terapii łuszczycowego zapalenia stawów, wartości docelowych stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi chorych na dnę moczanową, metod leczenia skrobiawicy czy postępowania przedoperacyjnego u pacjentów leczonych preparatami biologicznymi znaleźć można w najnowszej wersji Interny Szczeklika (Mały podręcznik) 2015/16.
