Autorzy: Wojciech Feleszko, Łukasz Małecki
Test pochodzi z podręcznika "Komunikacja medyczna dla studentów i lekarzy", pod redakcją Marii Nowiny Konopki, Wojciecha Feleszki, Łukasza Małeckiego
Jesteś lekarką na stażu podyplomowym, pełnisz dyżur towarzyszący
na oddziale pediatrycznym. Lekarz specjalista, z którym dyżurujesz,
został pilnie wezwany na SOR do trudnego pacjenta. Przed wyjściem
powiedział, że chciałby, żebyś przeprowadziła obchód, ponieważ pielęgniarki
prosiły o konsultację lekarza u gorączkującego niemowlęcia w pogarszającym się stanie. Kiedy przyszłaś na oddział, pielęgniarka
poinformowała cię, że należy dziecko szybko zbadać, gdyż – jej zdaniem
– jego stan się pogarsza, ale na twój widok dodała, „że spodziewała
się przybycia kogoś starszego, ty zaś jesteś za młoda, żeby ocenić
tak trudny przypadek”.
Co robisz?
A. Wyjaśniasz pielęgniarce, że dyżurujący specjalista poprosił cię o zbadanie dziecka w czasie jego nieobecności, co oznacza, że ufa,
iż poradzisz sobie z tym zadaniem. Po zapewnieniu pielęgniarki,
że w razie jakichkolwiek trudności skontaktujesz się z szefem dyżuru
pediatrycznego, idziesz obejrzeć pacjenta.
B. Dziękujesz pielęgniarce za jej uwagi i mówisz, że masz prawo wykonywania
zawodu i ponosisz odpowiedzialność zawodową za swoje
działania, po czym prosisz ją, aby swoje ewentualne zastrzeżenia
zgłosiła szefowi dyżuru.
C. Mówisz pielęgniarce, że skoro szef dyżuru jest obecnie zajęty, a ona
nie chce, żebyś to ty obejrzała pacjenta, to będzie musiała znaleźć
kogoś wolnego i wystarczająco kompetentnego.
D. Odpowiadasz, że nie przyjmujesz jej komentarzy do siebie i kontynuujesz
obchód.
E. Informujesz pielęgniarkę, że idziesz na SOR, aby zasięgnąć porady
specjalisty, a następnie wracasz bogatsza o udzieloną radę.
