Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego – część II
06.10.2017
dr hab. n. med. Ernest Kuchar,1 dr n. med. Jolanta Popielska2
1 Klinika Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, 2 Klinika Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Wybrane treści dla pacjenta
-
Dirofilarioza
Dirofilarioza występuje na całym świecie. Temperatura poniżej 14°C hamuje rozwój pasożyta, dlatego też większość infekcji stwierdza się w cieplejszych strefach klimatycznych. W Europie choroba występuje endemicznie wokół basenu Morza Śródziemnego, a najwięcej zakażeń notuje się we Włoszech, Francji, Grecji i Hiszpanii.
-
Tęgoryjczyce
Tęgoryjczyca to choroba pasożytnicza jelita cienkiego człowieka wywołana przez nicienie przede wszystkim – Ancylostoma duodenale i Necator americanus. Tęgoryjce bytują w glebie i do zarażenia dochodzi po spożyciu pokarmu zanieczyszczonego skażoną ziemią lub przez skórę, np. przy chodzeniu boso. Zarażenie tęgoryjcami występuje najczęściej w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym.
-
Zarażenie tasiemcem szczurzym
Do zarażenia tasiemcem szczurzym dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie owada, zwykle żuka, zawierającego postać larwalną tasiemca (cysticerkoid).
-
Filariozy
Filariozy są grupą chorób ludzi i zwierząt wywoływanych przez robaki nazywane filariami. Filarioza należy do tak zwanych „chorób tropikalnych lekceważonych/zaniedbanych”, nad którymi nie prowadzi się badań dotyczących nowych, bezpiecznych sposobów leczenia ze względu na brak opłacalności inwestycji.
-
Drakunkuloza
Okres inkubacji choroby wynosi około 1 roku od chwili zarażenia. W momencie kontaktu samicy nicienia ze skórą pojawiają się piekące i swędzące stwardnienia skórne, pęcherze, a następnie owrzodzenia powikłane zmianami ropnymi. W dnie zmiany skórnej można dostrzec tylny koniec nicienia.
-
Przywrzyce wątrobowe
Przywry powodują przewlekłe choroby pasożytnicze wątroby i dróg żółciowych. Motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) dostaje się do organizmu człowieka przy spożyciu zanieczyszczonych roślin wodnych lub skażonej wody. Źródłem przywry orientalnej (Clonorchis sinensis) są niedogotowane ryby słodkowodne z rodziny karpiowatych (karp, płoć, ukleja, leszcz, lin). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
-
Strongyloidoza (węgorczyca)
Węgorczyca (strongyloidoza) to choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego, płuc i skóry wywoływana przez nicienia – węgorka jelitowego. Zarażenie węgorkiem jelitowym jest szeroko rozpowszechnione na obszarach strefy międzyzwrotnikowej i subtropikalnej, w krajach o klimacie gorącym i wilgotnym. Zarażenie następuje w wyniku wniknięcia inwazyjnych larw poprzez nieuszkodzoną skórę lub błonę śluzową człowieka na drodze bezpośredniego kontaktu ze skażoną glebą (np. chodzenie boso, siadanie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
-
Sarkocystoza
Sarkocystoza to choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Sarcocystis, które są głównie patogenami zwierząt, jednak sporadycznie, w wyniku spożycia cyst pasożyta zawartych w mięsie wołowym lub wieprzowym poddanym niewystarczającej obróbce cieplnej, dochodzi do zarażenia człowieka.
-
Toksokaroza
Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez larwy glisty psiej (Toxocara canis) lub glisty kociej (Toxocara cati). Człowiek zaraża się poprzez przypadkowe spożycie jaj glisty (które są wydalane z odchodami przez psy i koty), spożywając posiłek brudnymi rękoma po kontakcie z ziemią lub jedząc nieumyte warzywa czy owoce. Bezobjawowe zarażenie Toxocara nie wymaga leczenia
-
Zespół larwy wędrującej skórnej
Zespół larwy wędrującej skórnej jest chorobą spowodowaną przez pasożyty, zwykle Ancylostoma brasiliense, które drążą tunele w skórze. Choroba występuje głównie w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Do zarażenia dochodzi podczas kontaktu skóry z zanieczyszczoną pasożytami glebą (chodzenie boso, siedzenie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
