Czy azytromycyna dołączona do leczenia standardowego u chorych na POChP zmniejsza ryzyko zaostrzeń choroby?
Azytromycyna w prewencji zaostrzeń przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
06.02.2012
Omówienie artykułu: Azithromycin for prevention of exacerbations of COPD
R.K. Albert, J. Connett, W.C. Bailey i wsp.
The New England Journal of Medicine, 2011; 365: 689–698
Wybrane treści dla pacjenta
-
Niedożywienie u chorych na POChP
U chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.
-
Biegunki wywołane przez szczepy z rodzaju Shigella (szigeloza, czerwonka bakteryjna)
Najważniejszą cechą pałeczek Shigella jest bardzo duża zaraźliwość, zjadliwość i zdolność do inwazji tkankowej. Głównym rezerwuarem pałeczek Shigella są chorzy, którzy wydalają z kałem najwięcej drobnoustrojów w ostrej fazie czerwonki bakteryjnej. Z tego powodu najskuteczniejszym sposobem opanowania zakażeń jest izolowanie chorych.
-
Zaostrzenia POChP
Zaostrzenie POChP to nasilenie objawów (duszności, kaszlu i odkrztuszania plwociny) większe niż zwykłe wahania tych objawów z dnia na dzień. Zaostrzenia POChP negatywnie wpływają zarówno na aktualny stan zdrowia chorego, jak i na progresję choroby.
-
Błonica
Błonica jest ostrą chorobą zakaźną wywołaną przez toksynę wytwarzaną przez Gram-dodatnią bakterię, maczugowca błonicy. Bakteria wytwarza toksynę, która wnika przez uszkodzone powłoki, dostaje się do krwiobiegu i może uszkadzać wiele różnych narządów wewnętrznych, takich jak: nerki, nadnercza, serce, wątroba i ośrodkowy układ nerwowy.
-
Rzekomobłoniaste zapalenie jelit
Rzekomobłoniaste zapalenie jelit jest najczęstszą biegunką bakteryjną nabywaną w środowisku szpitalnym. Choroba jest następstwem zaburzeń fizjologicznej flory jelita grubego, do której dochodzi prawie wyłącznie z powodu stosowania antybiotyków.
-
Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa
Inwazyjna choroba meningokokowa jest najczęstszą postacią zakażeń meningokokowych – ciężką, gwałtownie postępującą chorobą bakteryjną wywołaną przez wtargnięcie dwoinek zapalenia opon do prawidłowo jałowych miejsc organizmu, takich jak krew i ośrodkowy układ nerwowy.
-
Zakażenia wywołane przez pałeczki Campylobacter (kampylobakterioza)
Bakterie z rodzaju Campylobacter mogą wywoływać zakażenia umiejscowione w różnych narządach, jednak najczęściej wywołują ostre biegunki zwane kampylobateriozami. Pałeczki Campylobacter są jedną z najczęstszych przyczyn biegunek bakteryjnych w krajach uprzemysłowionych.
-
Trąd
Trąd jest chorobą zakaźną spowodowaną przez bakterie, prątki trądu (Mycobacterium leprae). Bakterie powodujące trąd namnażają się niezwykle wolno, dlatego objawy choroby mogą pojawić się nawet po 2-10 latach od zakażenia i dotyczą głównie skóry, nerwów i błon śluzowych.
-
Tężec
Tężec jest ciężką chorobą układu nerwowego cechującą się skurczami mięśni. Chorobę wywołuje zakażenie rany beztlenową bakterią – laseczką tężca.
-
Pastereloza
Do zakażenia człowieka dochodzi zazwyczaj po ugryzieniu, zadrapaniu lub polizaniu przez zwierzę. Ugryzienia przez koty odpowiadają za 60-80% przypadków zakażeń Pasteurella multocida u ludzi.
