Jednym z zastrzeżeń dotyczących szczepień przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV) jest ich potencjalny wpływ na zachowania seksualne nastoletnich dziewcząt. Jako uzasadnienie tych obaw podawano, że zaszczepiona osoba może błędnie postrzegać taką profilaktykę jako zabezpieczenie przed wszystkimi drobnoustrojami przenoszonymi drogą kontaktów seksualnych, co może skutkować podejmowaniem ryzykownych zachowań. Do tej pory w badaniach nie wykazano niekorzystnego wpływu szczepień przeciwko HPV na zachowania seksualne nastolatek, jednak w krajach prowadzących programy powszechnych szczepień przeciwko HPV poziom wyszczepialności jest na ogół poniżej oczekiwanego. Dla przykładu, w 2013 roku w Stanach Zjednoczonych szczepieniu poddało się tylko 38% dziewcząt objętych programem. Wśród przyczyn takiego stanu wymienia się brak zgody rodziców na szczepienie ze względu na obawy dotyczące wpływu szczepień na częstość nawiązywania kontaktów seksualnych przez nastolatki.
Kolejnym argumentem przemawiającym przeciwko takiemu niekorzystnemu efektowi są wyniki populacyjnego badania kohortowego przeprowadzonego w Kanadzie. W prowincji Ontario program powszechnych szczepień wprowadzono w 2007 roku, był on przewidziany dla dziewcząt uczęszczających do 8 klasy (średnio w wieku 13 lat). W badaniu z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono, czy realizacja programu szczepień przeciwko HPV wiązała się z większym ryzykiem wystąpienia zdarzenia związanego z aktywnością seksualną (ciąża lub zakażenie inne niż HPV przenoszone drogą kontaktów seksualnych [STI]). W grupie 260 493 uczestniczek badania połowa (128 712) podlegała programowi szczepień (rok szkolny 2007/2008 i 2008/2009), a pozostałe dziewczęta (131 881) były uczennicami 8 klasy jeszcze przed wprowadzeniem programu (rok szkolny 2005/2006 i 2006/2007). Obserwację prowadzono do czasu ukończenia ostatniej klasy szkoły średniej. W grupie objętej programem 3 dawki szczepionki przeciwko HPV otrzymało 51% dziewcząt, a w drugiej grupie odsetek ten nie przekroczył 1%.
Autorzy badania stwierdzili, że szczepienie przeciwko HPV nie zwiększyło ryzyka wystąpienia zdarzenia związanego z aktywnością seksualną – ryzyko względne (RR): 0,96 (95% CI: 0,81–1,14). Podobne wyniki uzyskano w analizie dokonanej osobno dla każdego zdarzenia – RR 0,99 (95% CI: 0,79–1,23) w przypadku ciąży i 0,81 (95% CI: 0,62–1,05) w przypadku STI. Przynależność do populacji podlegającej programowi szczepień również nie wpłynęła na ryzyko wystąpienia tych zdarzeń – RR odpowiednio 1,00 (95% CI: 0,92–1,09) i 0,92 (95% CI: 0,83–1,03).
W podsumowaniu autorzy zaznaczyli, że wyniki badania sugerują, że obawy dotyczące ryzykownych zachowań seksualnych jako niekorzystnego efektu szczepień przeciwko HPV są nieuzasadnione i nie powinny uniemożliwiać przeprowadzenia szczepienia u młodych dziewcząt.
