Czy uzasadnione jest leczenie przeciwpasożytnicze u osoby z eozynofilią, u której nie potwierdzono zarażenia w badaniu parazytologicznym?
27.08.2020
prof. Grzegorz Helbig
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Wybrane treści dla pacjenta
-
Przywrzyce jelitowe
Aby uniknąć zachorowania na przywrzyce jelitowe, należy unikać spożywania surowych roślin wodnych oraz wody o niepewnym pochodzeniu, a także surowych lub poddanych niewystarczającej obróbce cieplnej ryb słodkowodnych lub żyjących w słonawej wodzie w rejonach endemicznego występowania przywrzyc jelitowych.
-
Zespół larwy wędrującej skórnej
Zespół larwy wędrującej skórnej jest chorobą spowodowaną przez pasożyty, zwykle Ancylostoma brasiliense, które drążą tunele w skórze. Choroba występuje głównie w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Do zarażenia dochodzi podczas kontaktu skóry z zanieczyszczoną pasożytami glebą (chodzenie boso, siedzenie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
-
Hymenolepioza
Hymenolepioza spowodowana tasiemcem karłowatym jest najczęstszą tasiemczycą u człowieka. Zarażenia są powszechne w krajach rozwijających się i w populacjach bytujących w złych warunkach sanitarno-higienicznych, częściej w klimacie ciepłym.
-
Schistosomoza
Po malarii i robaczycach jelitowych, schistosomoza jest trzecią w kolejności chorobą pasożytniczą siejącą spustoszenie na świecie i pozostającą jedną z głównych przyczyn zgonów w krajach rozwijających się Afryki, Ameryki Południowej, Karaibów, Bliskiego Wschodu i Azji. Choruje na nią ponad 207 milionów ludzi na świecie, z czego 85% w Afryce.
-
Egzotyczne robaczyce tkankowe
Choroba jest wywoływana przez wędrujące larwy tęgoryjców nieswoistych dla człowieka, zwykle Ancylostoma braziliense, występującego u kotów i psów. Charakteryzuje się on obecnością typowych zmian skórnych tzw. creeping eruption, na skutek tworzenia się krętych kanalików w skórze z wyraźnym odczynem zapalnym (zespół larwy skórnej).
-
Kryptosporydioza
Kryptosporydioza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez pierwotniaki z rodzaju Cryptosporidium, przy czym u człowieka za większość inwazji odpowiedzialne są Cryptosporidium hominis i Cryptosporidium parvum. Wywołują one samoograniczające się choroby biegunkowe.
-
Drakunkuloza
Okres inkubacji choroby wynosi około 1 roku od chwili zarażenia. W momencie kontaktu samicy nicienia ze skórą pojawiają się piekące i swędzące stwardnienia skórne, pęcherze, a następnie owrzodzenia powikłane zmianami ropnymi. W dnie zmiany skórnej można dostrzec tylny koniec nicienia.
-
Zarażenie tasiemcem psim
Do zarażenia tasiemcem psim dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie pchły, która zawiera postać larwalną tasiemca – cysticerkoid. Opisana droga zarażenia ogranicza występowanie choroby u ludzi. Żywicielami ostatecznymi tasiemca psiego są głównie psy, rzadziej koty i lisy. Człowiek zaraża się sporadycznie, zwykle przez brudne ręce.
-
Anizakioza
Anizakioza jest chorobą pasożytniczą spowodowaną zarażeniem nicieniami głównie z rodzaju Anisakis występującymi w morzach i oceanach półkuli północnej. Człowiek może się stać przygodnym żywicielem nicieni Anisakis po spożyciu zarażonych ryb surowych, w lekkiej zalewie lub solonych.
-
Cyklosporoza
Cyklosporoza jest rozpowszechniona na całym świecie. Występuje częściej w krajach tropikalnych, gdzie zakażone jest nawet 18% ludności. Częstość zachorowań wzrasta w ciepłych miesiącach deszczowych.
