Historia choroby oraz zasady prowadzenia leczenia adjuwantowego mitotanem.
Opis przypadku, postępowanie diagnostyczne i możliwości leczenia.
44-letnia pacjentka z moczówką prostą i widocznym w badaniu MR naciekiem o niejasnym charakterze w okolicy siodła tureckiego - do różnicowania między procesem nowotworowym a zapalnym.
61-letnia chora z miejscowo zaawansowanym rakiem przytarczyc i z nadczynnością przytarczyc, po kilku zabiegach operacyjnych z powodu nawrotu choroby w obrębie szyi.
Na badanie USG jamy brzusznej zgłosił się 69-letni mężczyzna skarżący się na ból brzucha z okresowo towarzyszącym luźnym i smolistym stolcem. W badaniu USG jamy brzusznej uwidoczniono stłuszczenie wątroby i trzustki, torbiele proste w nerkach i powiększony gruczoł krokowy oraz półokrężne zgrubienie ściany jelitowej z patologicznym unaczynieniem.
Historia choroby 80-letniej kobiety ze złośliwym guzem insulinowym trzustki i z mnogimi przerzutami.
Historia choroby 52-letniej kobiety zgłaszającej osłabienie i nawrotowe zasłabnięcia, z potwierdzonymi epizodami hipoglikemii.
66-letnia kobieta z rozsianą chorobą nowotworową, z licznymi zmianami ogniskowymi w wątrobie w badaniu TK, z powiększeniem węzłów chłonnych wnęki wątroby i przyaortalnych oraz dwiema zmianami w okolicy końcowego odcinka jelita krętego.
Historia choroby 59-letniego mężczyzny, z rozpoznanym nieczynnym hormonalnie guzem nadnercza prawego (o średnicy >6 cm), bez naciekania sąsiednich narządów w badaniu TK.
Opis przypadku chorego, u którego 3 lata wcześniej wykonano prawostronną hemikolektomię z powodu chłoniaka MALT zajmującego kątnicę, a obecnie, w trakcie kontrolnego badania USG, stwierdzono zbiornik płynu położony poniżej trzustki.
Historia choroby kobiety z kamicą nerkową, przewlekłym bólem kostno-stawowym i przebytym ostrym zapaleniem trzustki, u której rozpoznano raka przytarczyc.
Pacjent z kilkuletnią historią objawów pod postacią chrypki, suchego kaszlu i częstych infekcji gardła, z dużym naciekiem w badaniu endoskopowym krtani.
U pacjenta leczonego 8 lat wcześniej z powodu czerniaka skóry zastosowano w 2. linii leczenia ipilimumab. Przedstawiamy przebieg leczenia chorego na zaawansowany nowotwór, u którego doszło do pseudoprogresji. Czy leczenie było skuteczne?
Chorzy po leczeniu raka głowy i szyi są obciążeni zwiększonym ryzykiem raka płaskonabłonkowego przełyku i z tego powodu powinni podlegać nadzorowi endoskopowemu. Jakie techniki należy stosować, aby ta kontrola była skuteczna i efektywna?
Jakie opcje leczenia zastosowano u chorego na czerniaka z rozsiewem choroby w węzłach chłonnych szyjnych oraz w wątrobie? Czy dysponujemy obecnie skuteczymi metodami postępowania?
Historia 66-letniego mężczyzny, po przebytej lobektomii lewostronnej z powodu rakowiaka typowego, u którego po 9 latach stwierdzono w badaniu TK guz śródpiersia naciekający duże naczynia, guz segmentu płuca prawego i guz w bliźnie po przebytej lobektomii.
Historia choroby 28-letniej kobiety, która 10 lat przed rozpoznaniem niskozróżnicowanego, częściowo anaplastycznego raka tarczycy przebyła chemioterapię z powodu ziarnicy złośliwej zakończoną całkowitą remisją choroby.
W badaniu USG oraz tomografii komputerowej, które wykonano u pacjentki z powodu bezbólowej żółtaczki, stwierdzono poszerzenie zewnątrz- i wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, bez widocznej przyczyny poszerzenia. W ECPW uwidoczniono 10 mm zwężenie na granicy środkowego i końcowego odcinka przewodu żółciowego wspólnego. U chorej wykonano sfinkterotomię endoskopową i protezowanie dróg żółciowych - czy takie postępowanie było właściwe?
Historia choroby kobiety z rozpoznanym kilkanaście lat wcześniej rakiem tarczycy, po radykalnym dwuetapowym leczeniu operacyjnym, z przerzutami w układzie kostnym, w płucach i śródpiersiu, u której stosowano leczenie chirurgiczne, radioterapię i leczenie radiojodem, i w końcu - leczenie inhibitorem kinaz tyrozynowych.
Historia choroby mężczyzny z rozsiewem NEC wywodzącego się najprawdopodobniej z trzustki.