Zwyczajowo na szczycie piramidy evidence based medicine umieszcza się przeglądy systematyczne z metaanalizą. Autorzy komentowanego doniesienia wpadli jednak na dość przewrotny pomysł i dokonali przeglądu systematycznego... przeglądów systematycznych, innymi słowy zebrali wszystkie dostępne szczyty piramid i zrobili z nich swoją własną piramidę.
Standardowe leczenie chorych na miejscowo zaawansowanego raka przełyku obejmuje przedoperacyjną chemioradioterapię a następnie resekcję. Chorzy z całkowitą odpowiedzią histopatologiczną po neoadiuwantowej chemioterapii z powodu raka przełyku mogą odnieść korzyści z odstąpienia od zabiegu resekcyjnego. Czy da się zweryfikować jej wyniki?
Istnieje bardzo mało danych na temat zapobiegania obrzękowi chłonnemu kończyny górnej po leczeniu radykalnym raka sutka oraz terapii, która pozwoliłaby opanować to powikłanie. W niniejszej metaanalizie danych z przeglądu systematycznego wzięto pod uwagę opcje zabiegowego leczenia obrzęku chłonnego.
W wieloośrodkowym badaniu z randomizacją oceniono wpływ wczesnego żywienia doustnego zarówno na bezpieczeństwo chorych po resekcji żołądka z powodu raka, jak i na czas ich pobytu w szpitalu.
Aktualnym standardem postępowania w przypadku planowych operacji jelita grubego jest połączenie chirurgii laparoskopowej z protokołem ERAS. W przypadku zabiegów otwartych zalecane jest podawanie anestetyków do przestrzeni zewnątrzoponowej. Dootrzewnowe podawanie miejscowo działającego anestetyku jest jednym z rodzajów multimodalnego leczenia bólu zgodnego z protokołem ERAS.
Badacze próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie, czy znieczulenie z wykorzystaniem liposomalnej bupiwakainy do TAP-block jest tak samo skuteczne jak znieczulenie zewnątrzoponowe.
Optymalny czas usunięcia cewnika z pęcherza moczowego u chorych poddanych operacjom jelita grubego obejmujących miednicę nie jest jednoznacznie zdefiniowany. Celem badania było porównanie częstości ostrego zatrzymania moczu w 2 grupach: wczesnego usunięcia cewnika (1. doba pooperacyjna) i standardowego usunięcia cewnika (3. doba pooperacyjna).
Zapraszamy do zapoznania się zarówno z wynikami badania, które objęło niemal 40 tysięcy chorych, jak i z komentarzem.
W ostatnich latach popularność zyskują miejscowo działające leki przeciwbólowe podawane przez cewniki umieszczone w ranie operacyjnej i dawkowanie leków kontrolowane przez pacjenta. Badacze próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy jest to uzasadnione.
Do badania z randomizacją przeprowadzonego w 12 ośrodkach w latach 2011–2015 zakwalifikowano 2000 osób. Dokonano porównania opieki okołooperacyjnej zgodnej z protokołem ERAS (grupa kontrolna) z opieką uwzględniającą żucie gumy dodatkowo 3 razy dziennie przez 30 minut poza standardową opieką pooperacyjną.
Autorzy badania ocenili skuteczność i bezpieczeństwo leczenia adiuwantowego niwolumabem i ipilimumabem u chorych na czerniaka w stopniach zaawansowania klinicznego IIIB, IIIC lub IV, po resekcji chirurgicznej.
Rak gruczołów ślinowych to rzadki nowotwór, a jedną z jego najbardziej agresywnych form jest rak przewodów ślinowych. Autorzy przeprowadzili badanie II fazy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo zastosowania blokady androgenowej lub trastuzumabu z docetakselem u chorych na zaawansowanego miejscowo lub przerzutowego, AR- oraz HER2-dodatniego raka gruczołów ślinowych.
Międzynarodowe wieloośrodkowe badanie kliniczne z randomizacją ROLARR (Robotic vs Laparoscopic Resection for Rectal Cancer) zaprojektowane w Wielkiej Brytanii w 2009 roku przez Medical Research Council i National Institute of Health Research.
Omawiane badanie, porównujące ipilimumab z placebo w leczeniu adiuwantowym, było pierwszym badaniem, oceniającym zastosowanie zarejestrowanego już leku, wydłużającego przeżycie całkowite u chorych na czerniaka w leczeniu adiuwantowym i pierwszym z zastosowaniem inhibitora immunologicznego punktu kontrolnego w tym wskazaniu.
Czy łączne stosowanie pembrolizumabu z aksytynibem w 1. linii leczenia chorych na raka nerkowokomórkowego stanie się nowym standardem leczenia? Przedstawiamy dane z badania KEYNOTE-426 zaprezentowane podczas Genitourinary Cancer Symposium 2019, które odbyło się w San Francisco w dniach 14–16 lutego.
Jest to pierwsze badanie dotyczące stanu odżywienia pacjentów po resekcji przełyku porównujące protokół ERAS ze standardową opieką okołooperacyjną. Wyniki stanowią uzupełnienie coraz bogatszego piśmiennictwa dotyczącego stosowania ścieżki ERAS w przypadku tego typu zabiegów.
Standardem leczenia chorych na urotelialnego raka pęcherza moczowego naciekającego warstwę mięśniową i niekwalifikujących się do chemioterapii opartej na związkach platyny jest radykalna cystektomia. Czy zastosowanie pembrolizumabu może być rozważane jako terapia neoadiuwantowa u tych chorych?
Do niedawna wyniki leczenia chorych na zaawansowanego i uogólnionego czerniaka były niezadowalające – mediana przeżycia wynosiła 6–10 miesięcy, a 5 lat przeżywało mniej niż 10% chorych. Sytuacja zmieniła się po wprowadzeniu do praktyki klinicznej immunoterapii nieswoistej oraz leczenia ukierunkowanego molekularnie. Czy zaprezentowane podczas ASCO 2018 wyniki dotyczące 5-letniej przeżywalności chorych na zaawansowanego czerniaka zapowiadają przełom w leczeniu?
Nadekspresja lub amplifikacja receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 występuje u 7–34% chorych na raka żołądka. Zastosowanie trastuzumabu razem z dwulekową chemioterapią to aktualnie standard postępowania. W artykule przedstawiono wyniki badania, którego celem było stwierdzenie zmian w statusie HER2 po takiej terapii.
Zwężenie jest częstym (1,6–40%) powikłaniem zespoleń w zakresie przewodu pokarmowego związanym z ryzykiem pogorszenia jakości życia i niedożywienia oraz z koniecznością dalszych interwencji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć