Niniejsze wytyczne przygotowano, aby dostarczyć dane oparte na klinicznych dowodach naukowych lekarzom szczególnie zainteresowanym omawianym zagadnieniem oraz w celu zaktualizowania wiedzy lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej leczących kobiety, u których rozpoznano zespół wielotorbielowatych jajników (polycystic ovary syndrome – PCOS).
Odbywające się co 2 lata w szwajcarskim miasteczku St. Gallen konferencje na temat leczenia chorych na wczesnego raka piersi weszły na stałe do kalendarza światowych spotkań onkologicznych, głównie z racji przyjmowanych tam uzgodnień wytyczających standardy leczenia cierpiących na ten nowotwór.
Prezentowana praca jest zbiorem wytycznych The Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada (SOGC), obejmujących złożoną problematykę współczesnej diagnostyki śródporodowej, zagadnienia niezwykle skomplikowanego i nadal nie w pełni poznanego.
Prezentowane wytyczne przedstawiają stan współczesnej wiedzy z zakresu prowadzenia nadzoru położniczego nad płodem. Stanowią zbiór zaleceń The Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada (SOGC) skierowanych do pracowników ochrony zdrowia w Kanadzie sprawujących opiekę nad matką, płodem i noworodkiem.
Mianem WP określa się obniżenie sznura pępowinowego w kanale szyjki macicy obok części przodującej (wypadnięcie ukryte) lub przed nią (jawne) przy przerwanych błonach płodowych.
W artykule przedstawiono w skrócie aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące postępowania w ostrej zatorowości płucnej, w tym następujące zagadnienia: czynniki ryzyka, klasyfikację ciężkości choroby, zasady ustalania rozpoznania, metody leczenia, profilaktykę wtórną.
Celem niniejszych wytycznych jest przegląd metod diagnostycznych i terapeutycznych stosowanych w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego (premenstrual syndrome – PMS), a w szczególności przedstawienie dostępnych metod farmakoterapii i leczenia niefarmakologicznego.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A, B i C - rozpoznanie, leczenie i zapobieganie. Szczególne sytuacje kliniczne.
Cel niniejszych wytycznych stanowi przedstawienie aktualnych danych dotyczących sposobów prowadzenia porodu w przypadku położenia miednicowego płodu. Zakres tematów obejmuje podejmowanie decyzji odnośnie do sposobu oraz technik stosowanych podczas porodu. Wytyczne nie omawiają opieki przed- i poporodowej.
Z ponad 100 poznanych typów ludzkiego wirusa brodawczaka (human papilloma virus – HPV) więcej niż 30 może stanowić przyczynę zakażeń narządów płciowych, w większości przebiegających bezobjawowo, a przez to niediagnozowanych.
Mianem obrotu zewnętrznego do położenia główkowego (external cephalic version – ECV) określa się przemieszczenie płodu do położenia główkowego dokonane przez powłokę brzuszną matki. W niniejszych wytycznych zebrano dane dotyczące rutynowego stosowania ECV w przypadku położenia miednicowego. ECV wykonuje się w celu zmniejszenia częstości występowania w terminie porodu położenia miednicowego oraz związanego z nim ryzyka, zwłaszcza dotyczącego cięcia cesarskiego, którego można uniknąć.
Zespół policystycznych jajników (polycystic ovary syndrome – PCOS) to powszechne zaburzenie, występujące u 5–10% kobiet w wieku prokreacyjnym i stanowiące w krajach rozwiniętych najczęstszą przyczynę niepłodności z powodu braku jajeczkowania.
Wytyczne ESC wykazują wiele podobieństw do wytycznych American College of Cardiology (ACC) i American Heart Association (AHA), ale jest też wiele ważnych różnic.
W USA wśród młodych, aktywnych seksualnie osób zmiany owrzodzeniowe na narządach płciowych występują najczęściej w związku z opryszczką, kiłą i wrzodem wenerycznym. Wszystkie te choroby zwiększają ryzyko zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Należy pamiętać, że nie w każdym przypadku owrzodzenia narządów płciowych spowodowane są chorobą przenoszoną drogą płciową, a także o tym, że przyczynę owrzodzeń może stanowić więcej niż jedna z tych chorób.
W artykule podano główne fakty dotyczące ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u kobiet w okresie okołomenopauzalnym oraz interwencje wskazane w celu zmniejszania tego ryzyka.
Niniejsze wytyczne opracowano w celu przedstawienia wiarygodnych danych na temat ustalania rozpoznania, postępowania oraz leczenia w przypadku porodowych urazów zwieracza odbytu. Niewydolność zwieracza odbytu definiuje się jako każde niezamierzone oddanie stolca, gazów jelitowych lub naglące nietrzymanie stolca, wywierające niekorzystny wpływ na jakość życia kobiet.