Opracowali: lek. Magdalena Miernik-Jaeschke, dr med. Jan Brożek, prof. Roman Jaeschke MD MSc
Konsultowała prof. dr hab. med. Jolanta Rabe-Jabłońska, II Klinika Psychiatryczna Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Skróty: CI – przedział ufności, DSM-IV – Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, ITT – analiza intention-to-treat, LPD – leki przeciwdepresyjne, NNT – number needed to treat, POZ – podstawowa opieka zdrowotna, PSKB – program samodzielnej kontroli bólu, RBI – względne zwiększenie korzyści, RR – ryzyko względne, RRR – względne zmniejszenie ryzyka, SNRI – selektywne inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny
Wprowadzenie
Ból jest najczęstszym objawem somatycznym (w 2/3 przypadków jest to ból mięśniowo-szkieletowy) zgłaszanym przez pacjentów w opiece pozaszpitalnej i często współistnieje z depresją. Wydaje się, że u chorych z bólem i towarzyszącą depresją skuteczne mogłoby być jednoczesne leczenie farmakologiczne i interwencja behawioralna. Niektóre LPD są skuteczne w leczeniu bólu. Także techniki behawioralne, stosowane w ramach programów samodzielnej kontroli bólu, okazały się skuteczne w leczeniu bólu pleców lub bólu w chorobie zwyrodnieniowej stawów.
