Definicja przypadku reinfekcji SARS-CoV-2 wg ECDC - strona 2

Wyniki badań kohortowych wskazują, że ochronny efekt po przebyciu zakażenia SARS-CoV-2 u 81–100% osób utrzymuje się co najmniej przez 5–7 miesięcy, ale konieczny jest dłuższy czas obserwacji, aby lepiej określić, jak długo rzeczywiście utrzymuje się ochrona przed ponownym zakażeniem. Autorzy raportu zwracają jednak uwagę, że badania, na które się powołują, powstały zanim pojawiły się nowe warianty wirusa. Uważa się, że serokonwersja po zakażeniu wcześniej krążącymi wariantami wiąże się z powstaniem przeciwciał neutralizujących chroniących przed wirusem homologicznym do powodującego dane zakażenie. Jednak ich potencjał neutralizujący może być zmniejszony względem VOC, szczególnie tych z mutacją E484K.

Jak dotąd jednak nadal nie określono jednoznacznie, które mechanizmy odpornościowe chronią przed ponownym zakażeniem SARS-CoV-2. Dlatego też przyjęto obecnie, że wykazanie powstania przeciwciał neutralizujących może być markerem ochrony przed reinfekcją osób po przebyciu zakażenia SARS-CoV-2. Wykazano, że zdolność surowicy do neutralizacji wirusa koreluje z obecnością w niej przeciwciał IgG skierowanych przeciw białku S wirusa (białku kolca/wypustki) lub przeciw domenie wiążącej receptor (RBD). Domena S1 białka kolca wirusa obejmuje obszar RBD i przeciwciała przeciw niej skierowane upośledzają wnikanie wirusa do komórki. Autorzy prospektywnego kohortowego badania z Singapuru, w którym oceniano dynamikę pojawiania się przeciwciał neutralizujących SARS-CoV-2 opisali 5 wzorców pojawiania się ich w czasie (badanie przeprowadzono wśród 168 osób z potwierdzonym zakażeniem SARS-CoV-2 o różnym nasileniu przebiegu klinicznego COVID-19):

• brak przeciwciał neutralizujących (12% badanych) – osoby, u których nie wykryto przeciwciał neutralizujących
• szybkie zanikanie przeciwciał neutralizujących (27% badanych) – osoby, u których stwierdzono obecność przeciwciał neutralizujących ok. 20 dni po wystąpieniu objawów klinicznych, ale dochodziło do ich zanikania przed upływem 180 dni
• wolne zanikanie przeciwciał neutralizujących (29%) – osoby, w których surowicy stwierdzono obecność przeciwciał neutralizujących po 180 dniach od wystąpienia objawów klinicznych
• przetrwałe produkowanie przeciwciał neutralizujących (32%) – osoby, u których stwierdzono bardzo niewielkie zmniejszenie stężenia przeciwciał neutralizujących w czasie
• opóźnienie powstania przeciwciał (2%) – osoby, u których stwierdzono nieoczekiwane zwiększenie stężenia przeciwciał neutralizujących w czasie późnej rekonwalescencji (90–80 dni od wystąpienia objawów).