Szczegóły programu rehabilitacji po przebyciu COVID-19

Narodowy Fundusz Zdrowia opublikował informacje dotyczące programu rehabilitacji dla pacjentów, którzy chorowali na COVID-19 oraz listę placówek. Rehabilitacja trwa od 2 do 6 tygodni i może odbywać się warunkach stacjonarnych, w leczeniu uzdrowiskowym, gabinetach fizjoterapeutycznych oraz w ramach wizyt domowych.

Kto realizuje program rehabilitacji po COVID-19?

W programie uczestniczą placówki, które:

• mają podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na realizację świadczeń rehabilitacji leczniczej w trybie stacjonarnym lub w leczeniu uzdrowiskowym
• i są wpisane na wykaz podmiotów udzielających świadczeń w zakresie COVID-19.

Każdy z realizatorów programu musi dysponować odpowiednią kadrą i wyposażeniem, zgodnymi z rozporządzeniem Ministra Zdrowia oraz opisem programu rehabilitacji.

Minister zdrowia zobowiązał Prezesa NFZ do uruchomienia i rozliczania świadczeń rehabilitacji również w warunkach ambulatoryjnych i domowych. Pod koniec kwietnia program rozszerzono o możliwość rehabilitacji w gabinetach fizjoterapii, zajmujących się rehabilitacją leczniczą. Pacjenci, którzy przeszli COVID-19, ale mają trudności z samodzielnym poruszaniem także skorzystają z rehabilitacji. Specjalnie z myślą o nich, program obejmuje również wizyty domowe.

Program gwarantuje od 2 do 6 tygodni kompleksowej rehabilitacji po COVID-19.

Lista placówek, które realizują rehabilitację dla pacjentów po przebyciu COVID-19 w trybie stacjonarnym i uzdrowiskowym dostępna jest na stronie NFZ pod linkiem: https://www.nfz.gov.pl/aktualnosci/aktualnosci-centrali/rehabilitacja-po-covid-19-lista-placowek,7976.html

Kto kwalifikuje się do uczestnictwa w programie rehabilitacji po COVID-19?

Świadczenia rehabilitacji COVID-19 są realizowane na podstawie skierowania. Skierowanie wystawi pacjentowi lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, po zakończeniu leczenia związanego z COVID-19. Do programu rehabilitacji będzie można dołączyć do 6 miesięcy od zakończenia leczenia związanego z COVID-19.

Lekarz podejmie decyzję o skierowaniu pacjenta do programu na podstawie wyników kilku badań:

• RTG klatki piersiowej z opisem wykonane po zakończeniu leczenia ostrej fazy choroby
• aktualna morfologia, OB, CRP (białko ostrej fazy)
• EKG wykonane po zakończeniu leczenia ostrej fazy choroby COVID-19.

Do rehabilitacji w trybie stacjonarnym i uzdrowiskowym kwalifikowani są pacjenci, u których:

• stan funkcjonalny w skali Barthel wynosi od 0 do ≤60, 3–9 w skali oceny funkcjonalnej (0–10), z wykorzystaniem oceny siły mięśniowej MRC (0–5) lub
• spadek saturacji w czasie wysiłku jest powyżej 5% wartości wyjściowej, stan funkcjonalny w skali Barthel wynosi od 0 do ≤60 lub
• występuje zespół słabości nabyty podczas pobytu na OIT (ang. ICUAcquired Weakness), 3–9 w skali oceny funkcjonalnej (0–10), z wykorzystaniem oceny siły mięśniowej MRC (0–5).

Do programu rehabilitacji po COVID-19 w gabinecie fizjoterapeutycznym kwalifikują się ozdrowieńcy, nie później niż do 6 miesięcy od zakończenia choroby. Chodzi np. o pacjentów z utrzymującą się dusznością, która poważnie utrudnia normalne funkcjonowanie.

Siłę duszności określa się na podstawie specjalnej skali mMRC (modified Medical Research Council). Już wynik równy lub wyższy 1, w 5 stopniowej skali (0–4), powoduje, że pacjent może zostać skierowany na rehabilitację. Przyjmuje się, że u pacjenta ze wskazaniem 1, duszność występuje podczas szybkiego marszu po płaskim terenie lub pojawia się przy wchodzeniu na niewielkie wzniesienie.

Podobnie, jak w przypadku rehabilitacji w gabinecie fizjoterapeutycznym, u pacjenta muszą występować duszności (wynik mniejszy lub równy 1). Dodatkowo o zakwalifikowaniu do rehabilitacji w domu decydują:

• ocena 3–9 w skali oceny funkcjonalnej (0–10)
• ocena siły mięśniowej MRC (0–5)
• występowanie zespołu słabości po pobycie pacjenta na oddziale intensywnej terapii.

Na jakie świadczenia mogą liczyć pacjenci w trakcie rehabilitacji w trybie stacjonarnym lub uzdrowiskowym?

Kompleksowy program rehabilitacji po przebyciu COVID-19 obejmuje m.in.:

1. kinezyterapię ze szczególnym uwzględnieniem treningu wytrzymałościowego, ćwiczeń oddechowych, ćwiczeń efektywnego kaszlu, ćwiczeń ogólnousprawniających, ćwiczeń na wolnym powietrzu;
2. opukiwanie i oklepywanie klatki piersiowej, drenaże ułożeniowe;
3. inhalacje indywidualne (solankowe – haloterapia, mineralne, lekowe) lub okołotężniowe lub nadmorskie albo subterraneoterapia;
4. terenoterapię, treningi marszowe;
5. balneoterapię – według indywidualnych wskazań, w tym:
   - wodne kąpiele balneologiczne (o stopniowanej temperaturze), w szczególności kąpiele kwasowęglowe
   - i/lub gazowe kąpiele CO₂
   - i/lub okłady z pasty borowinowej;
6. masaż – według indywidualnych wskazań;
7. hydroterapię, fizykoterapię – według indywidualnych wskazań;
8. treningi relaksacyjne;
9. edukację zdrowotną i promocję zdrowia, w tym np. naukę prawidłowej techniki używania inhalatorów, eliminację nałogów i innych czynników ryzyka chorób cywilizacyjnych, prozdrowotną zmianę stylu życia;
10. leczenie dietetyczne – według indywidualnych wskazań;
11. wspomaganie rehabilitacyjne chorób współistniejących.