Rak sromu. Nowa klasyfikacja TNM (2010 r.)

¹ Zakład Patomorfologii Nowotworów, Centrum Onkologii – Instytut im. M. Skłodowskiej-Curie, Oddział w Krakowie
² Klinika Ginekologii Onkologicznej, Centrum Onkologii – Instytut im. M. Skłodowskiej-Curie, Oddział w Krakowie

Od Redakcji: Artykuł ten jest kontynuacją prezentacji aktualnej klasyfikacji zaawansowania nowotworów złośliwych zgodnej z upublicznionym w styczniu 2010 roku 7. wydaniem klasyfikacji TNM, przygotowanym przez American Joint Committee on Cancer (AJCC).

Skróty: FIGO - International Federation of Gynecology and Obstetrics

Uwagi na temat nowej klasyfikacji TNM

1) Zasady klasyfikacji TNM raka sromu opublikowane w 2010 roku zostały zmienione w porównaniu z poprzednią wersją w następstwie zmian w ocenie zaawansowania klinicznego przyjętych w 2009 roku przez International Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO). Zmiany dotyczące klasyfikacji TNM wiążą się z przekonaniem, że sama wielkość guza, bez uwzględnienia innych czynników (naciekanie okolicznych struktur, przerzuty w węzłach chłonnych), jest mniej istotna przy ocenie rokowania.
2) Niniejsza klasyfikacja odnosi się wyłącznie do pierwotnego raka sromu (najczęstsze postacie histologiczne wymieniono w tab. 1.) i nie należy jej stosować do raków wtórnie zajmujących srom wskutek szerzenia się innych nowotworów okolicy krocza i spoza krocza. Klasyfikacja nie obejmuje czerniaka błon śluzowych tej okolicy (por. Czerniak skóry. Nowa klasyfikacja TNM (2010 r.), MP - Onkologia 6/2010 – przyp. red.).
3) Jako regionalne węzły chłonne w przypadku raka sromu określa się węzły udowe i pachwinowe. Przerzuty w węzłach chłonnych miednicy (biodrowych wewnętrznych, biodrowych zewnętrznych i biodrowych wspólnych) klasyfikuje się jako przerzuty odległe (tab. 2.).
4) Do dokonania oceny patologicznej cechy N (pN) konieczne jest badanie histologiczne materiału operacyjnego uzyskanego podczas limfadenektomii; preparat powinien zawierać >=6 węzłów chłonnych. W przypadku znalezienia mniejszej liczby węzłów (<6) także należy zastosować ogólne zasady oceny cechy pN, podane w tabeli 3. Liczbę wyciętych węzłów chłonnych oraz liczbę węzłów z przerzutami odnotowuje się w raporcie patologicznym (w klasyfikacji FIGO przypadki, w których wycięto <6 węzłów chłonnych określa się jako pNX). Obecnie uważa się, że liczba i rozmiar przerzutów w węzłach chłonnych ma największy wpływ na rokowanie.