medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Jednym z zasadniczych elementów oceny klinicznej chorego z COVID-19 są badania obrazowe płuc. Grupa włoskich badaczy zaproponowała usystematyzowany schemat badania USG, przeznaczony dla pacjentów z COVID-19.
Wysokoprzepływowa tlenoterapia donosowa (HFNOT) to stosunkowo nowa, bo stosowana od około 10 lat metoda suplementacji tlenu u chorych z niewydolnością oddechową. Oferuje kilka znaczących korzyści, których nie daje klasyczna tlenoterapia bierna z użyciem kaniul donosowych (tzw. wąsów tlenowych), masek prostych, masek z dyszami Venturiego czy masek z workiem rezerwuarowym.
Na pytanie odpowiedział dr Rafał Młynarski z Polskiego Klubu Dostępu Naczyniowego.
Kluczowe w okresie okołooperacyjnym jest leczenie odpowiednią ilością i rodzajem płynów. Najnowsze odkrycia dotyczące integralności bariery naczyniowej, jej funkcji fizjologicznych oraz znaczenia dla zapobiegania przepuszczalności naczyń wyznaczają zupełnie nowy kierunek w podejściu do podaży płynów.
Tracheostomia ułatwia długotrwałą wentylację krytycznie chorych. Pozwala uniknąć negatywnych skutków oddziaływania rurki intubacyjnej wprowadzonej przez krtań.
Wśród zespołów zaburzeń świadomości obserwowanych w codziennej praktyce lekarskiej szczególną pozycję zajmuje majaczenie somatogenne (delirium) - groźne i obciążające rokowanie powikłanie wielu ostrych stanów chorobowych. Wystąpienie zaburzeń świadomości stanowi przeważnie objaw głębokich zaburzeń homeostazy ustrojowej, świadczy o załamaniu mechanizmów kompensacyjnych organizmu, a także o neurotoksycznym wpływie stosowanego leczenia lub przyjętej substancji psychoaktywnej.
W artykule omówiono trudności diagnostyczne i odrębności leczenia wynikające ze współistnienia niewydolności serca i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
Drenaż jamy opłucnej jest najczęściej wykonywanym przez chirurgów ogólnych i urazowych zabiegiem w obrębie klatki piersiowej. Ponieważ wprowadzenie drenu może być konieczne w trybie pilnym, każdy chirurg ogólny i traumatolog musi taką umiejętność opanować, mając świadomość możliwych problemów i powikłań.
Autor przedstawia wybrane publikacje z 2011 roku dotyczące następujących zagadnień: ostrej niewydolności oddechowej, sepsy, urazów, płynoterapii, monitorowania, żywienia, etyki oraz organizacji oddziałów intensywnej terapii.
Gromadzenie się powietrza pod wzmożonym ciśnieniem w jamie opłucnej, prowadzące do stopniowo narastającej, a niekiedy nagłej niewydolności krążeniowo-oddechowej, może spowodować zgon, wymaga zatem szybkiego rozpoznania i leczenia.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
