medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Motywowanie pacjentów do realizacji zaleceń medycznych jest równie istotnym elementem, jak odpowiednio postawiona diagnoza i dobór farmakoterapii.
Najogólniej mówiąc, medycyna psychosomatyczna zajmuje się zależnościami pomiędzy sferą psychiczną człowieka, czynnikami społecznymi i biologicznymi a rozwojem i przebiegiem danej jednostki chorobowej. Cechuje ją holistyczne podejście do diagnostyki i leczenia.
Podsumowanie uzgodnionego stanowiska ekspertów British Association for Psychopharmacology i National Association of Psychiatric Intensive Care and Low Secure Units.
Zaburzenia lękowe, depresja i inne zaburzenia psychiczne wiążące się z narażeniem na przewlekły stres występują powszechnie oraz stanowią jeden z najważniejszych powodów orzekania niezdolności do pracy i wcześniejszej emerytury w większości krajów wysoko rozwiniętych.
Płodowy zespół alkoholowy (fetal alcohol syndrome – FAS) i spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych (fetal alcohol spectrum disorders – FASD) są wynikiem wewnątrzmacicznego narażenia na alkohol i stanowią najczęstsze niedziedziczne przyczyny niepełnosprawności intelektualnej.
W swojej codziennej pracy klinicyści mogą zetknąć się z pacjentami, którzy doświadczyli traumy i wymagają leczenia zarówno somatycznego, jak i psychiatrycznego. Dlatego też bardzo istotne jest, by potrafili poprawnie zidentyfikować indywidualne potrzeby pacjenta i na nie odpowiedzieć.
Pod pojęciem otępienia nie kryje się pojedyncza jednostka chorobowa. Termin ten odnosi się do zespołu objawów związanych z postępującym pogarszaniem się funkcjonowania intelektualnego, które prowadzi do utraty możliwości samodzielnego wykonywania podstawowych czynności życia codziennego.
Na fibromialgię może cierpieć 2-5% społeczeństwa. Dane te wydają się jednak znacząco niedoszacowane, ze względu na małą czujność diagnostyczną specjalistów oraz mylenie fibromialgii z innymi chorobami - mówi dr hab. med. Marcin Siwek, psychiatra, kierownik Zakładu Zaburzeń Afektywnych Katedry Psychiatrii UJ CM w Krakowie.
Obserwowany w ciągu ostatniego stulecia niezwykły postęp w naukach medycznych przyczynił się do zmniejszenia śmiertelności oraz poprawy skuteczności leczenia chorób przewlekłych. Bezpośrednio wpłynęło to na wydłużenie życia statystycznej osoby. Tylko w ciągu ostatnich 50 lat zaobserwowano wydłużenie życia zarówno kobiet, jak i mężczyzn o około 10 lat.
Zespoły otępienne są obecnie jednym z najpoważniejszych problemów zdrowia publicznego. W niniejszym opracowaniu przedstawiono wnioski płynące z przygotowanych przez ekspertów British Association for Psychopharmacology trzeciego wydania wytycznych postępowania klinicznego w przypadkach otępień o rozmaitej etiologii.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
