W ostatnich latach sposób ujmowania problemu bezsenności ulega zmianie. W przeszłości dążono do kategoryzacji problemów ze snem w zależności od ich podłoża. Stan obecnej wiedzy co do związków przyczynowo-skutkowych pomiędzy zmianami na poziomie biologicznymi i psychicznym nie jest jednak satysfakcjonujący.
Niedostateczna realizacja potrzeby snu już po kilku dniach prowadzi do złego samopoczucia i pogorszenia funkcji poznawczych. Jeśli problem jest przewlekły, prowadzi do szeregu niekorzystnych następstw zdrowotnych.
W niniejszym artykule przedstawiono uzasadnienie odstępowania od leczenia bezsenności z użyciem leków z tej grupy, a także podsumowano zalecenia i najważniejsze informacje dla lekarzy płynące z nowych wytycznych postępowania klinicznego wraz z przeglądem wspierających je danych naukowych.
Zaburzenia oddychania w czasie snu prowadzą do licznych powikłań somatycznych i mają negatywny wpływ na funkcjonowanie i samopoczucie psychiczne. Opracowano narzędzia służące do rozpoznawania tych zaburzeń. Jednym z nich jest opisywany kwestionariusz.
Zapoznaj się z wynikami badania.
Hipersomnie to zaburzenia snu, których główne objawy to zbyt długi czas snu i/lub nadmierna senność w ciągu dnia. Przyjmuje się, że zbyt długi czas snu to więcej niż 10 godzin. O nadmiernej senności mówi się, gdy wynik łączny w skali senności Epworth przekracza 10 punktów. Gdy przekracza on 15 punktów, mówi się o senności patologicznej.
Higiena snu to zbiór czynności i zasad, których wykonywanie i przestrzeganie poprawia jego jakość. Choć wskazane jest przestrzeganie jak największej liczby zasad dotyczących higieny snu, nie wszystkie z nich są jednakowo ważne. Istotne jest zrozumienie, jakie znaczenie dla zachowania dobrej jakości snu ma dana czynność.
Zaburzenia snu, oprócz niekorzystnego wpływu na sprawność psychofizyczną oraz stan psychiczny, zwiększają ryzyko wystąpienia poważnych epizodów sercowo-naczyniowych, w tym udaru mózgu.
Istnieje niewiele dobrej jakości danych dotyczących leczenia osób z tymi zaburzeniami. Nie opublikowano żadnych wyników badań z grupą kontrolną dotyczących postępowania w przypadku parasomnii występujących w NREM u dorosłych (zob.: Harris i Grunstein). Pierwszorzędową kwestią jest zminimalizowanie działania potencjalnych czynników wywołujących te zaburzenia, takich jak filmy o przerażającej tematyce, kofeina, alkohol i spożywanie posiłków późno w nocy oraz upewnienie się, czy chory funkcjonuje w stałym i adekwatnym rytmie snu i czuwania.
Aktualne rozumienie problematyki dotyczącej rytmów okołodobowych i fizjologii snu zapewnia mocne teoretyczne podstawy dla stosowania melatoniny w leczeniu osób z niektórymi, ale nie wszystkimi, CRD.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.