Prof. Małgorzata Janas-Kozik wyjaśnia, dlaczego ważna jest świadomość obrazu choroby, jej objawów i ich zróżnicowania, a także czego unikać w rozmowach z dzieckiem.
Prof. Małgorzata Janas-Kozik wyjaśnia, w jaki sposób można pomóc nastolatkowi.
Odpowiada prof. Małgorzata Janas-Kozik.
Kryteria dla nastolatków i osób dorosłych są jednakowe. Jest ich sześć i wszystkie muszą być spełnione, by rozpoznać dysforię płciową.
Może się okazać, że z dzieckiem będzie trzeba rozmawiać wcześniej niż się myślało, ponieważ rozwój seksualności rozpoczyna się od okresu płodowego i trwa do końca życia.
Trzeba być bardzo ostrożnym w mówieniu o zaburzeniu identyfikacji. Prof. Małgorzata Janas-Kozik zaznacza, że młodemu człowiekowi trzeba dać czas.
Fizjologiczny przebieg żałoby nie wymaga interwencji specjalistycznej. Czy cyfrowe znajomości i media społecznościowe bywają w tej sytuacji pomocne?
Które zachowania dzieci mogą nasuwać podejrzenie niezgodności płciowej? Czy musi im towarzyszyć poczucie dyskomfortu, a nawet cierpienia psychicznego?
Co różni poszczególne fazy? Kiedy krystalizuje się określona tożsamość płciowa? Czym jest tożsamość moralna? Wyjaśnia prof. Małgorzata Janas-Kozik.
Regulują to konkretne przepisy i jest uzależnione od tego, do którego z wymienionych specjalistów przychodzi nastolatek. Szczegółowe sytuacje przedstawia prof. Małgorzata Janas-Kozik.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.