Dodatkowe korzyści szczepienia uzupełniającego przeciwko odrze, śwince i różyczce?

08.07.2019
Revaccination with measles-mumps-rubella vaccine and infectious disease morbidity: a Danish register-based cohort study
Sørup S. i wsp.
Clin. Infect. Dis., 2019; 68: 282–290

Opracowały: Małgorzata Ściubisz, Iwona Rywczak

Skróty: CI – przedział ufności, IRR – iloraz wskaźników, MMR – szczepionka przeciwko odrze, śwince i różyczce

W duńskim badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych oceniono, czy podanie drugiej dawki (uzupełniającej) MMR zmniejsza częstość przepisywania antybiotyków oraz hospitalizacji z powodu infekcji u dzieci (nieswoisty efekt immunostymylujący). W Danii pierwszą dawkę MMR dzieci otrzymują w wieku 15 miesięcy, a drugą w wieku 4 lat (48 mies.). Wyjściową populację badania stanowiły wszystkie dzieci (424 111) urodzone w Danii w okresie od kwietnia 2004 roku do grudnia 2010 roku. Ostatecznie do głównej analizy zakwalifikowano 275 432 dzieci, które przed ukończeniem 47. miesiąca życia otrzymały 3 dawki wysoce skojarzonej szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi (bezkomórkową), poliomyelitisHaemophilus influenzae typu b oraz pierwszą dawkę MMR (mediana wieku szczepienia: 16. mies.).

Analizowane punkty końcowe porównano w dwóch grupach: (1) 148 030 dzieci, które do ukończenia 50. miesiąca życia otrzymały drugą dawkę MMR (mediana wieku szczepienia: 49,1 mies.) oraz (2) 127 402 dzieci, które do tego wieku nie otrzymały drugiej dawki MMR (grupa kontrolna). Dzieci obserwowano od 47. miesiąca życia (ponieważ część dzieci mogła otrzymać drugą dawkę MMR nieznacznie wcześniej niż w zalecanym wieku) do ukończenia 5 lat (60 mies.) lub do momentu otrzymania innego szczepienia niż druga dawka MMR, emigracji, zgonu (maks. do grudnia 2014 r.). Dane do badania uzyskano z oficjalnych krajowych rejestrów gromadzących dane medyczne i demograficzne.

W okresie obserwacji wskaźnik częstości przepisywania antybiotyków w całej analizowanej populacji wyniósł ogółem 455,8/1000 osobolat. Wykazano, że w grupie dzieci zaszczepionych drugą dawką MMR, w porównaniu z nieszczepionymi, częstość przepisywania antybiotyków była podobna (445,1 vs 471,9/1000 osobolat; iloraz wskaźników [IRR] skorygowany o znane czynniki zakłócające: 1,01 [95% CI: 0,99–1,02]). Wskaźnik hospitalizacji z powodu infekcji (rozpoznanie w klasyfikacji ICD-10 obejmujące m.in. zakażenia górnych oraz dolnych dróg oddechowych, zakażenia żołądkowo-jelitowe) wyniósł ogółem 24,2/1000 osobolat. Wykazano, że w grupie dzieci zaszczepionych drugą dawką MMR, w porównaniu z nieszczepionymi, wskaźnik hospitalizacji z powodu infekcji był mniejszy (22,3 vs 27/1000 osobolat; IRR: 0,93 [0,88–0,98]), a zwłaszcza hospitalizacji z powodu infekcji trwających ≥2 dni (5,5 vs 7,2/1000 osobolat; IRR: 0,84 [95% CI: 0,74–0,95]). Zaobserwowano również, że korzystny efekt dotyczący hospitalizacji z powodu infekcji trwających ≥2 dni po podaniu drugiej dawki MMR zmniejszał się wraz z upływem czasu od szczepienia (IRR wyniosło: 0,56 [95% CI: 0,32–0,98]) w okresie 0–15 dni po szczepieniu oraz 0,86 [95% CI: 0,75–0,99] w okresie >90 dni po szczepieniu).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że nie udało się wykazać, aby podanie drugiej dawki MMR wiązało się z rzadszym przepisywaniem antybiotyków. Zaobserwowano jednak, że druga dawka MMR może mieć korzystny wpływ na wskaźniki hospitalizacji dzieci z powodu infekcji, a zwłaszcza tych o cięższym przebiegu, wymagających hospitalizacji przez ≥2 dni. Nie ulega jednak wątpliwości, że potrzebne są dalsze badania, które pozwolą w pełni wyjaśnić biologiczny mechanizm nieswoistego efektu drugiej dawki MMR.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań