Pacjenta przyjęto na oddział chirurgii w trybie ostrego dyżuru z powodu uwięźniętych i wykrzepionych guzków krwawniczych odbytu. W wywiadzie zgłaszał od 3 dni plamienie krwią, silny ból, pieczenie, świąd okolicy odbytu. W badaniu fizykalnym w odbycie były widoczne zakrzepowo zmienione, martwicze i „rozpadające się” guzki krwawnicze.
Mimo znacznego postępu, jaki się dokonał w farmakoterapii cukrzycy w ostatnim okresie, w Polsce od ponad 20 lat leczenie DM2 przebiega zasadniczo według stałego schematu, chociaż zgodnie z zaleceniami klinicznymi PTD możliwe są również inne opcje.
U pacjenta obserwowanego z powodu podejrzenia alergicznej przyczyny osutki uzyskano ujemne wyniki testów punktowych oraz płatkowych. Pacjent zgłaszał ponadto szereg objawów neurologicznych, a lekarz POZ wysunął podejrzenie fibromialgii. Choremu półtora roku wcześniej wszczepiono endoprotezę stawu biodrowego. Zapraszamy do zapoznania się z postawioną diagnozą i komentarzami ekspertów.
Przeczytaj opis przypadku.
W przeprowadzonej przez psychiatrę „standardowej” diagnostyce całkowite stężenie wapnia wynosiło 17 mg/dl (4,25 mmol/l), stężenie wapnia zjonizowanego 2,75 mEq/l, a fosforanów 3,6 mg/dl (1,16 mmol/l; wartość prawidłowa).
Dalsze losy dwóch pacjentek chorych na cukrzycę typu LADA i typu 2. Cukrzyca nie jest wcale chorobą łatwą w leczeniu.
Siedemnastoletniego pacjenta skierowano na badanie EEG z powodu pierwszego w życiu uogólnionego napadu toniczno-klonicznego, który wystąpił w szkole. Od kilku miesięcy chłopiec miał krótkotrwałe stany dezorientacji ("wyłączenia się"), najczęściej w czasie lekcji, uznawane przez otoczenie za zaburzenia uwagi.
Pacjentkę skierowano do badania USG jamy brzusznej z powodu utrzymującego się od 6 miesięcy zwiększonego stężenia antygenu rakowo-płodowego w surowicy (CEA; 20 µg/l, norma ≥5. Wykonana sonografia nie wyjaśniła przyczyny zwiększonego stężenia CEA. Jakie kolejne badanie należy wykonać w celu ustalenia rozpoznania?
Metformina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2, brak jednak jasnych wytycznych odnośnie optymalnej dawki leku. Przeczytaj odpowiedź eksperta na pytanie skierowane przez użytkownika serwisu.
Na badanie USG jamy brzusznej przywieziono 80-letnią kobietę. Powodem konsultacji była niewyjaśniona przyczyna kolki nerkowej prawej.
W artykule przedstawiono częsty problem w praktyce klinicznej, jakim jest arytmia komorowa w strukturalnie zdrowym sercu. W opublikowanych wytycznych nie poświęca się temu zagadnieniu zbyt wiele uwagi, a podjęcie decyzji, jak postępować z takimi pacjentami, nie jest łatwe.
U pacjentki wystąpiły zawroty głowy, zaburzenia równowagi oraz okresowe, stopniowo nasilające się zaburzenia pamięci i orientacji.
Pacjentka zgłosiła się na izbę przyjęć z powodu epizodu zaburzeń mowy i osłabienia prawej kończyny górnej i prawej kończyny dolnej. W chwili przyjęcia skarżyła się jedynie na nieznaczne nudności. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości.
Mężczyzna zgłosił się na szpitalny oddział ratunkowy z powodu pogorszenia samopoczucia, duszności i uporczywego suchego kaszlu. Objawy te wystąpiły po wysiłku i utrzymywały się od około 4 godzin.
Zmiany były dość miękkie, niebolesne samoistnie i przy palpacji. Pacjentka od ponad roku przyjmowała z powodu ciężkiej astmy doustnie prednizon w dawce do 25 mg/d przy zaostrzeniach.
40-letnia kobieta zgłosiła się do poradni neurologicznej z powodu napadów bólu głowy nawracających od około 20 lat. Ból głowy był umiejscowiony zwykle po jednej stronie, przynajmniej na początku napadu, miał pulsujący charakter i umiarkowane lub duże nasilenie.
Nie zawsze „ona temu winna…” po raz drugi:
Do poradni diabetologicznej zgłosiła się 36-letnia kobieta chorująca od 10 lat na niepowikłaną cukrzycę typu 1. Po dokładnym zebraniu wywiadu okazało się, że największym problemem chorej było nieodczuwanie objawów prodromalnych hipoglikemii, wskutek czego kilkakrotnie doszło do ciężkiej hipoglikemii.
Od około 6 miesięcy chora odczuwała wysiłkowy, gniotący ból zamostkowy po wejściu na drugie piętro, który ustępował po odpoczynku.
Pacjenta przyjęto na oddział neurologiczny z powodu występujących od kilku tygodni zaburzeń pamięci i nadmiernej senności.
U pacjentki w ultrasonografii jamy brzusznej wykonanej z powodu zakażenia układu moczowego stwierdzono torbiel trzonu trzustki. Chora nie przebyła ostrego zapalenia trzustki ani urazu brzucha. Nie pije alkoholu i nie ma objawów przewlekłego zapalenia trzustki.