Autorzy badania odpowiadają na pytanie, czy któryś ze sposobów znieczulenia ma przewagę w kontekście opieki nad chorymi sprawowanej zgodnie z protokołem ERAS.
Badacze postanowili porównać efekty leczenia przeciwbólowego z wykorzystaniem cewnika zewnątrzoponowego oraz standardowego dożylnego leczenia przeciwbólowego u chorych po minimalnie inwazyjnych operacjach jelita grubego.
Zapoznaj się z wynikami tegorocznego badania, w którym autorzy poszukiwali przewagi jednego ze sposobób postępowania.
Warto zapoznać się z wynikami i wnioskami płynącymi z wieloośrodkowego prospektywnego obserwacyjnego badania kohortowego OMEGA (przeprowadzonego od 20 marca 2012 do 17 kwietnia 2014 r.).
Przeanalizowano wyniki stosowania protokołu ERAS u 223 chorych pddanych z różnych przyczyn resekcji wątroby (przerzuty raka jelita grubego, rak dróg żółciowych, rak wątrobowokomórkowy, zmiany niezłośliwe) w latach 2010-2012.
W ramach American College of Surgeons National Surgical Quality Improvement Program dokonano analizy Propensity Score Matching bazy danych 3064 pacjentów, których zapisy obejmowały 42 zmienne związane z planowymi resekcjami wątroby, wśród których wyróżniono: resekcję segmentarną, poszerzoną hemihepatektomię oraz hemihepatektomię lewo- i prawostronną wykonane łącznie u 2583 chorych.
Zbadano wpływ restrykcyjnej płynoterapii na 911 chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w latach 2002–2007.
Badanie retrospektywne: u 191 dorosłych chorych zrekonstruowano powłoki brzucha z użyciem bezkomórkowej macierzy skórnej w celu zamknięcia ubytku będącego następstwem operacji przepukliny brzusznej lub resekcji ze wskazań onkologicznych, a następnie objęto ich obserwacją (36–104 mies.).
Przeprowadzono retrospektywne jednoośrodkowe badanie obserwacyjne, które objęło chorych poddanych operacji jelita grubego i porównano wyniki uzyskane u 676 pacjentów podzielonych na grupę opieki okołooperacyjnej prowadzonej zgodnie z protokołem ERAS oraz grupę tradycyjnej opieki okołooperacyjnej.
Przeanalizowano dane z rejestru obejmującego 1173 dorosłych chorych na raka przełyku poddanych operacji z intencją wyleczenia (w latach 2000–2010, w 30 europejskich ośrodkach francuskojęzycznych).
Przedłużająca się pooperacyjna niedrożność jelit pozostaje jednym z głównym problemów po zabiegach w obrębie jelita grubego. Badacze próbowali odpowiedzieć na pytanie, które czynniki zwiększają, a które zmniejszają ryzyko wystąpienia tego powikłania.
Wnioski wyciągnięto na podstawie wyników w zakresie całkowitych odsetków: zakażeń miejsca operowanego, zakażeń powierzchownych, zakażeń narządu/przestrzen, nieszczelności zespoleń, ropni wewnątrzbrzusznych, zdarzeń niepożądanych i powikłań pooperacyjnych ogółem.
Stopień realizacji protokołu ERAS powinien być monitorowany i zgłaszany w każdym badaniu o tej tematyce. Wysoki stopień realizacji protokołu ERAS można osiągnąć we wszystkich fazach opieki okołooperacyjnej.
Badaniem objęto 82 chorych poddanych laparoskopowej resekcji jelita grubego. Połowa z nich żuła gumę 3 razy dziennie od 1. dnia do momentu wypisania ze szpitala.
Czy stosowanie protokołu ERAS u chorych operowanych z powodu raka przełyku może być dla nich bezpieczne?
Zapraszamy do zapoznania się z wynikami badania dotyczącego zastosowania protokołu ERAS w urologiii, a ściślej - w przypadku chorych poddanych prostatektomii z powodu jednego z najczęstszych nowotworów u mężczyzn - raka stercza.
Czy napromienianie śledziony jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia objawowej splenomegalii będącej następstwem nowotworów hematologicznych?
Czy rzeczywiście i w jakim stopniu leczenie chirurgiczne zmniejsza ryzyko związane z nowotworem u kobiet z zespołem dziedzicznego raka piersi i jajnika?
Zapoznaj się z wynikami badania.
Dokonana przez Cochrane Collaboration ocena 4 badań z randomizacją z udziałem 538 chorych poddanych totalnej lub subtotalnej resekcji żołądka z powodu raka, opublikowanych w latach 2004–2008
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć