Aktualna (2008 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO) wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania dotyczące rozpoznawania i leczenia chorych na mięsaki tkanek miękkich, w tym ich szczególne, rzadkie typy.
Zespół rozpadu guza (tumor lysis syndrome – TLS) jest stanem naglącym, w którym energiczne i trafne działanie lekarza decyduje o przeżyciu chorego.
Celem polskich wytycznych profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) jest zwiększenie bezpieczeństwa chorych poprzez właściwe zapobieganie oraz prawidłowe leczenie zakrzepicy żył głębokich (ZŻG) i zatorowości płucnej (ZP), a także odpowiednie postępowanie w razie wystąpienia powikłań leczenia przeciwkrzepliwego.
Aktualna (2008 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO) wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania do stosowania erytropoetyny u chorych na nowotwory. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku; kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2009 roku. Celem publikowania przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Aktualna (2008 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO) wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania dotyczące leczenia bólu w chorobie nowotworowej. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku; kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2009 roku. Celem publikowania przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Artykuł zawiera odpowiedzi na 12 pytań klinicznych dotyczących różnych aspektów diagnostyki i leczenia choroby refluksowej przełyku, sformułowanych na podstawie analizy danych naukowych.
W artykule przedstawiono zwięzłe podsumowanie dyskusji ekspertów zajmujących się leczeniem raka odbytnicy, która odbyła się podczas 9th World Congress on Gastrointestinal Cancer w Barcelonie, w 2007 roku. Przypomniano różne definicje anatomiczne odbytnicy oraz omówiono rolę nowoczesnych badań obrazowych w ocenie zaawansowania raka odbytnicy. Przedstawiono wskazania do stosowania poszczególnych metod leczenia operacyjnego oraz dostępne sposoby leczenia przed- i pooperacyjnego. Omówiono także reguły obowiązujące podczas badań obserwacyjnych.
W artykule przedstawiono w skrócie aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące postępowania w ostrej zatorowości płucnej, w tym następujące zagadnienia: czynniki ryzyka, klasyfikację ciężkości choroby, zasady ustalania rozpoznania, metody leczenia, profilaktykę wtórną.
Aktualna (2008 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO) wraz z komentarzem polskiego eksperta. W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania do stosowania hematopoetycznych czynników wzrostu. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku; kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2009 roku.
Aktualna (2008 r.) wersja wytycznych dotyczących wskazań do stosowania leków przeciwwymiotnych u chorych poddawanych leczeniu przeciwnowotworowemu, przygotowanych przez European Society for Medical Oncology (ESMO). Do wytycznych dołączono komentarz polskiego eksperta. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku; kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2009 roku. Celem publikowania przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
U większości chorych poddawanych radioterapii w przebiegu miejscowo zaawansowanego raka narządów głowy i szyi należy się spodziewać wystąpienia popromiennego zapalenia skóry o różnym nasileniu. Istnieją przekonujące dane wskazujące na to, że równoczesne stosowanie chemioterapii i radioterapii zwiększa częstość i nasilenie ostrych działań niepożądanych.
Niniejsze zalecenia zostały przygotowane na podstawie publikacji "The diagnosis, evaluation and management of von Willebrand disease" (US Department of Health and Human Services; grudzień 2007). Modyfikacji zaleceń oraz ich dostosowania do warunków polskich dokonali członkowie Grupy Roboczej ds. Hemostazy Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów podczas konferencji uzgodnieniowych w 2008 roku. Niniejsze opracowanie jest pierwszym polskim zbiorem zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia choroby von Willebranda.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) jest jednym z głównych powikłań choroby nowotworowej (występuje u 4–20% chorych) i jedną z najczęstszych przyczyn zgonu. Rozpoznanie nowotworu zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepicy 4,1-krotnie, a stosowanie chemioterapii – 6,5-krotnie. W artykule przedstawiono aktualne (2007 r.) zalecenia American Society of Clinical Oncology dotyczące profilaktyki i leczenia ŻChZZ u chorych na nowotwory.
Polipowatość rodzinna (familial adenomatous polyposis – FAP) to uwarunkowana genetycznie choroba, która odpowiada za mniej niż 1% zachorowań na raka jelita grubego. Klasyczna postać choroby manifestuje się klinicznie obecnością co najmniej 100 polipów jelita grubego oraz szczególnymi objawami pozajelitowymi. Wyróżnia się także postać atypową (odznaczającą się m.in. mniejszą liczbą polipów i ich odmiennym umiejscowieniem; AFAP) oraz postać związaną z mutacją genu MUTYH (MAP). W opracowaniu zwięźle przedstawiono zalecenia ekspertów odnoszące się do sposobu postępowania z chorymi na FAP, AFAP i MAP.
Duszność jest objawem często występującym u chorych na zaawansowane nowotwory. Zespół ekspertów z Cancer Care Ontario opracował, opierając się na zasadach evidencebased medicine (EBM), wytyczne farmakologicznego leczenia duszności. Artykuł jest podsumowaniem pełnej wersji tych wytycznych.
Mimo że co trzeciego raka piersi rozpoznaje się obecnie u kobiety po 65. roku życia, to nie ma powszechnie uznanych zaleceń odnoszących się w szczególności do postępowania w tej grupie wiekowej. Na przeszkodzie w ich ustaleniu stoi przede wszystkim brak danych z badań klinicznych, w których z różnych względów osoby starsze nie są reprezentowane w stopniu uwzględniającym ich rzeczywisty udział w populacji chorych. Zadania opracowania wytycznych odnoszących się do leczenia tej grupy chorych podjęło się International Society of Geriatric Oncology (ISGO), które przygotowało niniejsze zalecenia odnośnie do diagnostyki i leczenia raka piersi u osób starszych.
Celem tych wytycznych jest pomoc lekarzom zajmującym się chorobami klatki piersiowej w osiągnięciu jak najlepszych wyników leczenia chorych przy zastosowaniu najnowszych technik i wiedzy opartej na danych naukowych.
Rak płuca jest wciąż główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów złośliwych zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet.
Artykuł zawiera aktualne zalecenia dotyczące następujących zagadnień: 1) chemioprewencja raka płuca; 2) badania przesiewowe w kierunku raka płuca; 3) diagnostyka patomorfologiczna w chirurgii raka płuca; 4) postępowanie z chorym z pojedynczym guzkiem w płucu; 5) wstępne rozpoznanie raka płuca; 6) wstępna ocena chorego na raka płuca: objawy podmiotowe i przedmiotowe, wyniki badań laboratoryjnych oraz zespoły paranowotworowe; 7) oena parametrów fizjologicznych u pacjentów z podejrzeniem raka płuca kwalifikowanych do wycięcia płuca; 8) neinwazyjne metody oceny stopnia zaawansowania niedrobnokomórkowego raka płuca; 9) inwazyjna ocena lokalnego zaawansowania raka płuca w śródpiersiu; 10) neoplazja śródnabłonkowa oskrzeli i wczesny rak oskrzeli głównych; 11) leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca w poszczególnych stopniach zaawansowania; 12) sytuacje szczególne; 13) rak oskrzelikowo-pęcherzykowy; 14) drobnokomórkowy rak płuca; 15) metody medycyny komplementarnej i onkologia holistyczna w raku płuca; 16) monitorowanie i nadzór nad chorymi na raka płuca po leczeniu w zamyśle radykalnym; 17) opieka paliatywna nad chorymi na raka płuca; 18) konsultacje z zakresu opieki paliatywnej, ocena jakości życia i żałoba w opiece terminalnej nad chorymi na raka płuca.