Podsumowanie
Kryteria wypisu pacjentów ze szpitala powinny być uzależnione od obciążenia systemu opieki zdrowotnej, zasobów dostępnych badań laboratoryjnych i aktualnej sytuacji epidemiologicznej.
a. We wczesnych fazach epidemii (ograniczona liczba przypadków, brak ewidentnego utrzymywania się transmisji), bez przeciążenia systemu opieki zdrowotnej, przy optymalnym dostępie do badań laboratoryjnych, pacjentów można wypisać ze szpitala do domu na podstawie:
– kryteriów klinicznych, np. brak gorączki przez >3 dni, ustąpienie objawów oddechowych, wyraźną regresję objawów radiologicznych, brak wskazań do hospitalizacji z innych przyczyn
– dowodów na eliminację wirusa z układu oddechowego, tzn. 2–4 ujemne badania próbek z układu oddechowego metodą RT-PCR (wymazy z nosogardła, gardła pobrane co najmniej w 24-godzinnym odstępie); u pacjentów z wczesną poprawą zaleca się wykonywanie badań kontrolnych co najmniej po 7 dniach od pierwszego pozytywnego wyniku testu metodą RT-PCR.
– pojawienia się swoistych przeciwciał IgG (jeżeli jest dostępny odpowiedni test).
b. W przypadku szerokiej, utrzymującej się transmisji z narastającym przeciążeniem systemu opieki zdrowotnej, przy ograniczonym dostępie do badań laboratoryjnych, można korzystać z innych algorytmów wypisu ze szpitala, tzn. można rozważyć wypis do domu pacjentów z łagodnym przebiegiem choroby pod warunkiem umieszczania ich pod opieką domową lub inną formą opieki. Po wypisie można rozważyć 14 dni dalszej izolacji z regularnym monitorowaniem stanu zdrowia (wizyty, kontakt telefoniczny). Takie rozwiązanie jest możliwe pod warunkiem odpowiedniego wyposażenia domu pacjenta oraz przestrzegania zasad ostrożności (jednoosobowy pokój z odpowiednią wentylacją, maska ochronna, ograniczony kontakt z członkami rodziny, osobne spożywanie posiłków, właściwa higiena rąk, niewychodzenie na zewnątrz).
